บทที่ 9 เพราะเธอคือเพื่อน

“วันนี้ผมมีเวลาให้คุณไม่มาก หวังว่าคุณคงไม่ว่าอะไร” แทนคุณหันมาคว้าเอวเล็กของหญิงร่างบางนั้นเข้าหาตัว ก่อนจะใช้กำลังมือผลักประตูห้องปิดไปอย่างช้าๆ สายตาที่เขามองหล่อนทำให้หญิงสาวแทบจะยอมแลกทุกอย่างเพื่อใช้เวลาน้อยนิดอยู่กับแทนคุณ คือชายในฝันของผู้หญิงหลายคน หากแต่จะดูดึงดูดมากสำหรับหญิงสาวที่ชอบความท้าทายเพราะคิดว่าความเจ้าชู้ของเขาจะจอดสนิทเมื่อพบหล่อน แต่คนแล้วคนเล่าก็ยังไม่มีใครสยบแทนคุณลงได้ ยิ่งใช้สายตาพินิจใบหน้าคมนั้นอย่างใกล้ชิดเพียงนี้ จีนราแทบหัวใจหยุดและทรุดลองกองอยู่ตรงหน้า ก่อนที่เธอจะละสายตาลงมามือเรียวเล็กค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อชายร่างสูงอย่างช้าๆ “ไม่เป็นไรค่ะ แค่คุณเจียดเวลามาให้จีนบ้างจีนก็ดีใจแล้ว” สายตาเว้าวอนนั้นเต็มไปด้วยไฟแห่งความปรารถนาจะครอบครองโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ ผูกมัด ร่างเล็กพยายามผลักชายหนุ่มลงบนเตียงนุ่ม สายตายั่วยวนของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มคว้าแขนเธอลงมานอนข้างๆ ไฟพิษวาสเริ่มปะทุขึ้นบนเตียงนั้น เป็นเตียงที่ผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วนเรียกได้ว่าซื้อคอนโดฯ นี้มาเพื่อเป็นหลุมหลบภัยแถมยังมีประโยชน์หลายอย่างให้ได้ใช้สอย หลังจากเสร็จกิจร่างหนานอนกอดหญิงสาวบนเตียงนั้น เขาจ้องมองเธอจนหญิงสาวเขินอายหลบสายตา ในห้วงลึกของหัวใจพยายามหาเหตุผลให้ตัวเองหลายต่อหลายครั้งว่าอะไรคือความรัก แต่ไม่เคยได้พบคำตอบ ชายหนุ่มยังคงจ้องมองหน้าหญิงสาวที่สวยสะอาด ผิวเนียนละเอียดยิบ ใบหน้านั้นสวยหมดจดเกินกว่าจะพรรณนาออกมาได้ แต่กลับหาความรู้สึกพิเศษไม่เจอ ดวงตาเข้มมองเธอด้วยความรู้สึกว่างเปล่า ก่อนจะนึกได้ว่าควรรีบไปงานวันเกิดของมุกที่กำลังจะจัดขึ้น “จีนผมขอตัวก่อนนะ” ร่างหนา ขยับกายขึ้น เขายกมือข้างที่กำลังกอดหญิงสาวออกมาอย่างรวดเร็ว “อะไรนะคะ” จีนราเบิกตากว้างเมื่อชายหนุ่มลุกพรวดพราดออกไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ร่างสูงทิ้งให้เธอนอนคนเดียวโดยไม่ทันตั้งตัว “จะไปแล้วหรือคะ เสียดายจัง” หญิงสาวที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงเอ่ยขึ้นลอยๆ เพื่อให้ชายหนุ่มเปลี่ยนใจ “คุณจะอยู่ที่นี่ต่อก็ได้นะ เดี๋ยวผมทิ้งคีย์การ์ดไว้ให้” แทนคุณลุกเดินตรงไปยังห้องน้ำไร้คำพูดใดต่อ ส่งผลให้หญิงสาวที่พยายามรั้งเขาถึงกับอารมณ์เสียในทันที ดวงตากลอกกลิ้งไปมาไม่สบอารมณ์เสียเท่าไหร่ รู้สึกหงุดหงิดจนต้องระบายออกด้วยการขยุ้มมือลงบนที่นอนจนเป็นรอยยับ “คุณจะไปไหนหรือคะ” เธอพยายามข่มเสียงถามอีกครั้ง ร่างเปลือยภายใต้ผ้าห่มหนานอนมองชายหนุ่มที่พึ่งเตรียมตัวเสร็จ เขาวางคีย์การ์ดไว้บนเตียงก่อนจะหันไปหยิบมือถือและกุญแจรถใส่กระเป๋าเสื้อสูท “ผมจะไปงานวันเกิดมุกพี่สาวม่าน คุณมีอะไรหรือเปล่า” มืออีกข้างหยิบนาฬิการาคาแพงขึ้นมา ดวงตาคมกริบจ้องมองไปยังนาฬิกาเรือนนั้นและพยายามสวมลงที่ข้อมือของเขา “อ่อ ไฮโซม่านนี่เอง ที่เขาเล่าลือกันว่าเป็นครอบครัวจับนักธุรกิจใช่ไหมคะ” แทนคุณยังคงพยายามสวมนาฬิกาเรือนเดิมให้เข้าที่พลางนิ่งเงียบไม่ตอบคำถาม “จีนเห็นคุณสนิทกับไฮโซม่าน จีนแค่อยากเตือนไว้ค่ะ ว่าผู้หญิงคนนี้คุณควรอยู่ห่างเธอไว้ดีที่สุด เธอและครอบครัวกำลังจับคุณอยู่นะคะ จีนได้ยินคุณพ่อกับเพื่อนๆ พูดถึงเรื่องนี้กันหนาหูนัก” ความเงียบของแทนคุณไม่ได้ทำให้หญิงสาวฝีปากกล้าหยุดกล่าวหาเพื่อนสาวคนสนิทของเขา ซ้ำยังพยายามพูดจาลดเกียรติม่านฟ้าอย่างจงใจ โดยใช้น้ำเสียงเย้ยหยัน “จีน ผมจะบอกอะไรให้คุณฟังอย่างหนึ่งนะ ที่วันนี้คุณอยู่บนเตียงนอนของผม ในคอนโดฯ ของผมมันไม่ได้แปลว่าคุณจะพูดจาพล่อยๆ กับม่านฟ้าหรือใครก็ได้” น้ำเสียงของชายหนุ่มนั้นหญิงสาวถึงกับจุกอยู่ในลำคอ ดวงตาแดงก่ำแทบจะในทันทีที่เขาพูดจบ วาจาของแทนคุณกระแทกเธอจนพูดไม่ออก พึ่งเข้าใจเดี๋ยวนี้เองว่าเขาให้ความสำคัญกับม่านฟ้าเกินกว่าที่เธอจะใส่ไฟได้ง่าย ชายหนุ่มแสดงตัวเข้าข้างม่านฟ้าอย่างชัดเจนจนเธอเองก็ตั้งตัวไม่ติด หากรู้ว่าเขาให้ความสำคัญม่านฟ้าถึงเพียงนี้ เธอจะไม่ใส่ไฟม่านฟ้าจนต้องถูกตอกกลับหน้าหงายเช่นนี้อย่างแน่นอน “จีนไม่พูดแล้วก็ได้ค่ะ หวังว่าคุณกับไฮโซม่านจะเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ” หญิงสาวกระแทกเสียงเพื่อให้เขารับรู้ว่าเธอเองก็ไม่พอใจนัก ก่อนจะหันขวับมองไปทางอื่นทันที พร้อมกับหัวใจสั่นระริกเมื่อถูกคนหนุ่มต่อว่า “ผมกับม่านจะเป็นอะไรกัน นั่นผมขอให้เป็นเรื่องส่วนตัว ส่วนคีย์การ์ดนั้น ถ้าคุณหายโกรธผมแล้วค่อยเอามาคืน” แทนคุณพยายามสวมนาฬิกาและขยับให้เข้าที่อีกครั้ง ก่อนที่หันหลังเดินหายวับออกจากห้องไป เสียงปังของประตูยืนยันว่าเขาแทบจะไม่ใส่ใจความรู้สึกของหญิงสาวแม้สักนิด จีนรากำมือแน่นดวงตาแดงก่ำมองตรงไปยังประตูห้องที่ดังสนั่นนั้น เธอรับรู้ได้ในทันทีว่า เธอเป็นเพียงของเล่นชิ้นหนึ่งของแทนคุณเท่านั้น ไม่ได้มีค่ามากมายในสายตาเขาแม้สักนิดเมื่อเทียบกับม่านฟ้า “แล้วคุณจะรู้ว่าคุณเล่นผิดคน” จีนราย้ำกับตัวเอง มือกำแน่นด้วยฤทธิ์ความโกรธ