已经是第一章了
บทที่ 175 ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร คุณก็เป็นของฉัน（1）
บทที่ 175 ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร คุณก็เป็นของฉัน（1）
กนกพลพูดเหลวไหลไร้สาระ "นวตาเรากลับไปก่อนเถอะ เมื่อวานลูกน้อยของคุณป๊อปปี้ โทรหาผมและบอกว่าคิดถึงผมมาก คืนนี้ผมจะไปนอนบ้านคุณดีไหม?"
ธนพลพยักหน้า "ใช่ ฉันก็คิดถึงป็อปปี้ด้วย เราไปกันเถอะ"
พวกเขาสองคน ... รู้สึกประหม่าในทันใดและสีหน้าของพวกเขา
已经是最新一章了
加载中
