บทที่ 96 ผมไม่มีแฟน

บทที่ 96ผมไม่มีแฟน ติณห์ขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ในขณะที่ติณห์ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรในห้อง แต่รินรดาก็เดินเข้าห้องน้ำอย่างกล้าหาญ เธออยากอาบน้ำในขณะที่ติณห์ไม่สังเกตเห็น จากนั้นเธอจะได้แอบเข้าไปในห้องของตัวเอง อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ไม่ได้คาดคิดถูกเรียกว่าอุบัติเหตุ เพราะมันเกิดขึ้นนอกเหนือจากสิ่งที่คาดคิดไว้ เมื่อรินรดาคิดว่าตัวเองปลอดภัยเธอจึงล็อกประตู ในขณะที่เธอกำลังจะอาบน้ำ เธอก็ได้ยินเสียงของกุญแจ what? ? ? รินรดามองดูตัวเองที่ถอดเสื้อผ้าไปกว่าครึ่ง ตอนนี้หัวของเธอก็เริ่มชา ติณห์ไม่ยอมปล่อยเธอไป เขาหัวเราะในขณะที่เขาไขกุญแจ "รินรดา อาบน้ำเป็นยังไงบ้าง?" รินรดาบังคับตัวเองให้ใจเย็นลงอย่างรวดเร็วก่อนที่จะตอบเขา "มันก็โอเค ฉันกำลังจะอาบเสร็จแล้ว ถ้านายจะอาบน้ำรออีกแป๊บนึงนะ" ทันใดนั้นข้างนอกก็ไม่มีเสียง เมื่อรินรดาคิดว่าติณห์ไปแล้ว ในขณะที่เธอกำลังจะรู้สึกโล่งอก ประตูก็เปิดออกทันที รินรดาก้มตัวลงเพื่อปกปิดตัวเองจากนั้นก็กรีดร้องเสียงดัง ติณห์อุดหูของเขาอย่างไม่มีทางเลือก "รินรดา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธออยู่ต่อหน้าฉันแบบนี้ เธอยังต้องอายอีกเหรอ?" รินรดาพูดอย่างขุ่นเคือง "เรื่องของฉัน นายออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ" ติณห์ไม่โกรธแต่กลับยิ้ม เขาล็อกประตูด้วยมือของเขา จากนั้นก็ก้าวเข้าไปหารินรดา "แล้ว ถ้าฉันตอบว่าไม่ล่ะ?" รินรดามองบนทันที เพราะตัวเธอเองเปลือยเปล่าเลยรู้สึกหนาวเล็กน้อย เธอจึงเริ่มสั่นและจามออกมา ติณห์สังเกตเห็นว่ารินรดานั้นหนาว ดังนั้นเขาจึงเดินไปหารินรดา จากนั้นเมื่อตอนที่รินรดาคิดว่าเขาจะทำอะไรกับเธอ เขาจึงเดินผ่านเธอไป ？ รินรดาเหลือบไปมอง แต่พบว่าติณห์กำลังนั่งยองๆข้างอ่างอาบน้ำและกำลังเติมน้ำในอ่างให้เธอ นี่เขาใจดีขนาดนี้เลยหรอ? รินรดาถามตัวเองด้วยความแปลกใจ หลังจากได้คำตอบที่ขัดแย้ง เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่มีทางเลือกแล้วนอกจากออกจากที่นี่ โชคดีที่ประตูก็เปิดอยู่ ในขณะที่ติณห์กำลังจดจ่ออยู่กับการวัดอุณหภูมิของน้ำ รินรดาก็หยิบเสื้อผ้าขึ้นมาจากพื้นอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เตรียมตัวที่จะหนีออกไป "ทางที่ดี เธอควรวางมันไว้ตรงนั้นและไม่ต้องไปยุ่งกับมัน ไม่อย่างนั้น ... " ติณห์อยู่ดีๆก็เปล่งเสียงออกมา มันทำให้รินรดากลัวจนตัวสั่นไปหมด นี่เธอโดนจับได้แล้ว ในขณะนั้น อุณหภูมิของน้ำก็ได้ที่ ติณห์ก็ลุกขึ้นยืน ก่อนที่จะไปอุ้มเธอขึ้นมา "อ่า ... ปล่อยฉันลงไปนะ ... " รินรดาอุทานออกมาด้วยความตกใจ เธอพยายามขัดขืน แต่กลับทำให้ติณห์ก้มหัวลงไปกัดที่คอของเธอ "เป็นเด็กดีนะ เชื่อฟังฉันเถอะ" รินรดารู้ดีว่าเสียงของติณห์นั้นแหบไม่ไหวแล้ว แถมแสดงความหื่นกามออกมาด้วย ใบหน้าของรินรดากลายเป็นสีแดงอีกครั้ง และมันก็เป็นสีแดงที่แดงมาก ตั้งแต่ใบหน้าจนถึงที่คอ รินรดาไม่มีทางสู้ ดังนั้นเธอจึงเป็นเด็กดีและเชื่อฟัง ก่อนที่ติณห์จะวางเธอลงในอ่างอาบน้ำที่มีอุณหภูมิที่เหมาะสม จากนั้นติณห์ก็ยืดตัวขึ้น รินรดาคิดว่าเขากำลังจะออกไป แต่ใบหน้าของเธอกลับไม่มีรอยยิ้ม แต่ติณห์ก็ยืนตัวตรง จากนั้นค่อยๆถอดเสื้อของเขาออกแล้วก้าวเท้าเข้าไปในอ่างอาบน้ำ "นายเข้ามาทำไม ออกไป ... " รินรดาตีขาของติณห์อย่างต่อต้าน "เธอแน่ใจใช่มั้ย ว่าต้องการให้ฉันออก หืม?" ไม่รู้ว่าทำไม รินรดาจึงถูกควบคุมด้วยเสียงพูดของเขา เธอไม่สามารถพูดอะไรได้ในเวลานี้ ในขณะนั้นเธอหน้าแดงและไม่ได้พูดอะไร เธอหันหลบหน้าไปอีกฝั่งหนึ่ง ติณห์จึงถอดเสื้อผ้าออกอย่างมีความสุข ก่อนที่จะลงไปในอ่าง อ่างนี้เหมาะสำหรับการแช่น้ำเพียงคนเดียว แต่ทั้งสองคนอยู่ในอ่างด้วยกันเลยทำให้รู้สึกอึดอัด รินรดาคิดว่านี่เป็นเวลาที่ดี ในการหลบหลีกติณห์ "นายดูสิ อ่างอาบน้ำมันแคบมาก เอางี้ฉันอาบก่อนหรือไม่ก็นายอาบก่อน หืม?" ติณห์รู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นเขาจึงยืดขาออกไปและเหยียดแขนโอบกอดไปที่รินรดา ก่อนที่จะอุ้มเธอมานั่งบนร่างของเขา จากนั้นเขาก็มองไปที่รินรดาอย่างไร้เดียงสา "เธอดูสิ แค่ทำแบบนี้ก็ได้แล้ว?" ได้ตรงไหน เขานี่มีปัญหาด้านการรับรู้หรอ！ หา！ รินรดาคำรามอยู่ในใจ แต่ในความเป็นจริงเธอไม่กล้าพูดกับติณห์แบบนี้ ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างระมัดระวัง "เราแบบนี้ ... ไม่ดีหรอกมั้ง?" เพื่อดูแลหัวใจบอบบางของเขาเธอก็รู้สึกผิดแล้ว ฉันหวังว่านายคนนี้จะไม่ตีความไปเอง มิฉะนั้นมิฉะนั้น ... รินรดารู้สึกเศร้าเสียใจและพบว่าตัวเองไม่มีอะไรมาขู่ติณห์ได้เลย "อืม? ไม่ดีตรงไหน?" "แฟน... ของนาย ... " รินรดารู้สึกกังวลและเธอก็พูดอย่างตรงไปตรงมา พูดเป็นเล่นไป เธอกลัวว่าจะถูกตามรังควานจากจินตนา "ฉันไม่มีแฟน" ติณห์พูดออกมาอย่างเรียบๆ "เห้ย? แล้วจิน ... " รินรดาพูดได้ครึ่งหนึ่งแล้วนึกขึ้นได้ว่าติณห์เคยพูดว่า เมื่อพวกเขาอยู่ด้วยกันอย่าพูดถึงเรื่องนี้ ดังนั้นเธอจึงกลืนคำพูดกลับไป อย่างไรก็ตามติณห์เข้าใจดีกับคำพูดของเธอ เขาพูดด้วยใบหน้าที่จะยิ้มก็ไม่ยิ้ม "เรื่องระหว่างเธอกับฉัน มันไปเกี่ยวอะไรกับเธอคนนั้น อย่าลืมนั้นว่าสัญญายังอยู่"