ตอนที่16 ชายหน้ากากเงิน รูปงาม

ตอนที่16 ชายหน้ากากเงิน รูปงาม “นี่มันที่ไหนกันแน่ ทำไมฉันถึงถูกขังอยู่ที่นี่ พวกนายประมูลฉันอย่างนี้มันผิดกฎหมายนะปล่อยฉันออกไป รีบปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้”จันวิภาร้องตระโกน มือจับไปยังซี่กรงด้วยความโกรธ โซ่ตรวนที่คล้องอยู่กับกุญแจมือกระทบกับลูกกรง จนเกิดเสียง “แกร๊กๆ”ทำให้เหล่าบรรดาผู้คนที่อยู่ด้านล่างของเวทีต่างก็ตื่นเต้นขึ้นมาเรื่อยๆ เธอในตอนนี้ทั้งอ่อนแอ งดงาม ดื้อรั้น ทำให้คนอดไม่ได้ที่จะจับร่างกายเธอกดลงอย่างรุนแรงเพื่อที่จะปราบปราม！ ชายที่อยู่ด้านบนเวทีเมื่อไดยินคำพูดของจันวิภา จึงหัวเราะขึ้นมาทันที ยกไมโครโฟนขึ้นมาแล้วตระโกนบอกทุกคนที่อยู่ในลาน “คุณผู้หญิงท่านนี้พูดว่าสิ่งที่พวกเราทำอยู่ที่นี่นั้นผิดกฎหมาย แต่ผู้หญิงคนนี้คือคุณชายสุมิตรต้องการที่จะประมูลขาย พวกท่านมีหรือจะไม่กล้ารับไว้” สุมิตร ตะลึงงงอยู่ชั่วขณะ ม่านตาของจันวิภาก็เบิกกว้างขึ้นมา ความโกรธบันดาลถึงขีดสุด เป็นสุมิตรนั่นเองที่ส่งตนเองมาที่นี่ ทำไมเขาถึงกล้า.....ทำไมเขาถึงทำอย่างนี้กับตนเองได้ ในสมองแผดเผาไปด้วยความโกรธทันที จันวิภาโกรธเสียจนตัวสั่น！ “ผมให้หนึ่งล้านสำหรับเธอหนึ่งคืน！” “ผู้หญิงคนนี้มองดูแล้วก็ไม่เลว หนึ่งล้านห้าแสน ผมเอาละ” “สามล้าน ผู้หญิงที่คุณชายสุมิตรส่งมา พวกเราจะให้ราคาต่ำได้อย่างไง” “ผมให้ห้าล้าน！” บรรดาผู้คนที่อยู่ด้านล่างเวทีต่างพากันทยอยเริ่มแข่งขันประมูลราคากัน พร้อมใช้สายตาที่ร้อนระอุมองกวาดไปยังเรือนร่างของจันวิภา จันวิภากำมือจนแน่น เล็บจิกอยู่ในฝ่ามือจนเจ็บปวด แต่ในตอนนี้ หัวใจของเธอกลับเจ็บปวดยิ่งกว่า เจ็บปวดเสียจนสุดแสนจะ ทานทน！ จันวิภาคิดไม่ถึงเลยว่า สุมิตรจะไร้น้ำใจไมตรีได้ถึงขนาดนี้ เขาทรมานเธอ ไม่เชื่อเธอก็แล้วไป แต่ยังจะเอาเธอมา.....ประมูลขาย ช่างน่าอัปยศอดสูต่อเธอจริงๆ “ผมให้สามสิบล้าน” ในขณะที่เหล่าบรรดาฝูงชนกำลังแข่งขันกันประมูลราคา ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงที่ชัดใสแจ๋วดังขึ้นมาจากทางด้านล่าง มันสยบทุกคนที่อยู่ในลาน สามสิบล้าน เหล่าบรรดาฝูงชนตกตะลึง จันวิภาเองก็อดไม่ได้ที่จะแหงนหน้าขึ้นมา แล้วมองไปยังต้นตอของเสียงนั่น พิธีกรชายที่อยู่ด้านบนเวทีเองก็คาดไม่ถึงเลยว่าจะประมูลจันวิภาได้ราคาสูงถึงขนาดนี้ ในดวงตาทั้งสองเกิดความตื่นเต้นขึ้นมาทันที จากนั้นก็ตะโกนด้วยเสียง“คุณผู้ชายท่านนี้ให้สามสิบล้านซื้อผู้หญิงคนนี้ในหนึ่งคืน ยังมีใครให้สูงกว่านี้ไหมครับ?” สามสิบล้านครั้งที่หนึ่ง.....สามสิบล้านครั้งที่สอง.....ยังมีท่านไหนอยากที่จะเพิ่มราคาอีกไหมครับ?” พิธีกรถามอย่างเป็นทางการ จันวิภาตกตะลึง ไม่กล้าที่จะเชื่อถือ แม้ว่าตนเองจะไม่อยากที่จะถูกประมูล แต่ก็ตกใจกับราคาที่ชายคนนั้นเสนอขึ้นมา นั่นคือสามสิบล้านนะ เป็นเงินจริงๆ “สามสิบล้าน ครั้งที่สาม！เป็นอันตกลง” พิธีกรกดกริ่งในทันที จากนั้นจึงยิ้มไปยังชายที่เสนอราคาอยู่ด้านล่างเวทีแล้วพูดว่า “สุภาพบุรุษท่านนี้ ผู้หญิงคนนี้ในคำคืนนี้ได้ตกเป็นของท่านแล้ว！” จันวิภามองเห็นพิธีกรคนนั้นจับกุญแจไว้อยู่มือ แล้วพูดกับชายที่อยู่ด้านล่างเวที “คุณผู้ชาย นี่เป็นกุญแจที่เอาไว้ไขกุญแจมือและลูกกรงเหล็กนี่ ท่านสามารถที่จะเลือกปลดล็อคให้ผู้หญิงคนนี้ได้ และแน่นอน หากท่านอยากที่จะเพิ่มความสนุกสนานล่ะก็ ท่านจะไม่ไขกุญแจมือก็ได้” น้ำเสียงของพิธีกรคนนั้นดูช่างคลุมเครือเป็นอย่างมาก และคำพูดก็หยาบคายมาก ทำให้เหล่าบรรดาผู้คนที่อยู่ด้านล่างเวทีตื่นตัวขึ้นมาทันที “อืม” จันวิภาได้ยินเสียงของผู้ชายคนนั้นอยู่ลางๆ จากนั้นเธอก็เห็นชายคนนั้นค่อยๆก้าวขึ้นมาบนเวที ชุดสูทสีดำรัดรูป ใบหน้าสวมใส่หน้ากากสีเงินขาวเอาไว้ เผยให้เห็นออกมาเพียงริมฝีปากที่บอบบางกับคางที่ประณีต นอกจากนี้ยังมีนัยน์ตาสีดำเข้มอีก จันวิภามองจนตะลึงไป ผู้ชายคนนี้..... เห็นแต่เพียงว่าชายคนนั้นรับกุญแจมา เดินเข้ามาใกล้จันวิภา จนกระทั่งได้ยินเสียงไขกุญแจ จันวิภาถึงจะฟื้นคืนสติขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ทั่วทั้งเรือนร่างอดสั่นเทาขึ้นมาไม่ได้