已经是第一章了
บทที่ 220 ตัวเองได้รับความอัปยศอดสู（2）
บทที่ 220 ตัวเองได้รับความอัปยศอดสู（2）
เขาขมวดคิ้วแน่น มันยากมากที่จะอดทนแล้วไม่พังประตูลงไป “กนต์รพี ผมไม่รู้นะว่าจู่ๆคุณก็เป็นอะไร แต่คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรแบบนี้”
เธอก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าเป็นอะไร ถึงวิ่งไปหาเขาเหมือนผีเข้าสิง เธอไม่รู้ว่าตัวเองตกลงต้องการจะทำอะไรกันแน่ หรือควร
已经是最新一章了
加载中
