已经是第一章了
บทที่ 226 ทนไม่ไหวจริงๆ（2）
บทที่ 226 ทนไม่ไหวจริงๆ（2）
หลังจากจตุภูมิเดินจากไป นวตาก็แอบยิ้ม เลี้ยงดูไปตลอดชีวิต คิดแล้วก็ดีเหมือนกัน
“ยิ้มอะไร” ชนิศาเดินออกมาจากข้างหลังนวตาที่ไม่รู้ตัวเลย นวตาตกใจจนเกือบหัวใจวาย
“แม่บุญธรรม คุณทำให้ฉันตกใจ” นวตาบ่นเรื่องที่เธอตกใจ
ชนิศาไม่ทำอะไรนอกจากยิ้ม
已经是最新一章了
加载中
