已经是第一章了
บทที่ 332 กลั้นไว้ไม่ไหวจึงพูดออกไป
บทที่ 332 กลั้นไว้ไม่ไหวจึงพูดออกไป
ดวงตาของฉูเจ๋อหยางปรากฏแววเย็นยะเยือก มือที่บีบข้อมือของอวี๋ซือซือเอาไว้ออกแรงบีบแน่นไม่มีหยุด เสียงทุ้มต่ำราวกับเส้นคอร์ดที่เหยียดตรึงที่สามารถขาดผึงได้ตลอดเวลา “ฉันจะถามเธอเป็นครั้งสุดท้าย เป้ยฉ่ายเวยอยู่ที่ไหน”
ถังฉีตงกลัวว่าฉูเจ๋อหยางจะทำให้อวี๋ซ
已经是最新一章了
加载中
