已经是第一章了
บทที่403 โรคจิตเอ้ย
บทที่403 โรคจิตเอ้ย
เป้ยฉ่ายเวยช่วยจับแขนรุ่ยรุ่ยให้อยู่นิ่งๆ ตรงบริเวณที่เพิ่งจะเจาะเลือดออกไปเมื่อครู่
เจ้าตัวน้อยตาไม่กระพริบราวกับว่าชินแล้ว ราวกับว่าไม่รู้เจ็บอีกต่อไปแล้ว แต่นั่นกลับยิ่งทำให้สายตาเธอเป็นทุกข์
เธอลูบมันเบาๆอยู่หลายครั้งก่อนจะถามนางพยาบาลข้างๆว่า “ตรวจเสร
已经是最新一章了
加载中
