已经是第一章了
บทที่ 448 ความโกรธที่ไร้เสียง
บทที่ 448 ความโกรธที่ไร้เสียง
เธอค่อยๆย่องไปทางประตูแล้วเอาหูแนบกับบานประตู ด้านนอกไม่มีเสียงใดๆ ทางเดินก็เงียบสนิท ไม่มีคนเดินไปเดินมา หานฉีเฟิงคงเดินไปไหนต่อไหนแล้วแหละ
เสิ่นอีเวยคิดได้แบบนี้ก็ยื่นมือขึ้นจับที่ลูกบิดแล้วขยับเปิด มันเปิดไม่ออก ไอ้คนทุเรศ หานฉีเฟิงตอนที่เขาเดินออกจากห้
已经是最新一章了
加载中
