已经是第一章了
บทที่ 450 เขาเหมือนรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง
บทที่ 450 เขาเหมือนรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ทว่าหานฉีเฟิงกลับไม่ได้สนใจอะไร เขาแค่เดินไปยังโต๊ะชงชาแล้วเทน้ำใส่แก้วให้ตัวเอง ยามเมื่อแก้วแตะริมฝีปากเขาถึงได้เอ่ยขึ้นมาประโยคหนึ่ง : “คุณถามผมเกี่ยวกับเรื่องนี้มันไม่มีความหมายอะไรว่าพวกคุณรู้จักหรือไม่รู้จักกัน เคยเป็นอะไรกันมาก่อนแล้วแตอนนี้อยู่ในสถ
已经是最新一章了
加载中
