已经是第一章了
บทที่ 152
บทที่ 152
เธอมองตามเฉิงรุ่ยไปไม่รู้จะขำหรือร้องไห้ดี เธอเห็นเฉิงรุ่ยเดินวนรอบหนึ่งแล้วยืนอยู่หน้าตู้แช่แล้วมองไปยังไอศกรีมในตู้
ลมอ่อนพัดผ่านแก้มทำให้เซี่ยหลิงหลิงรู้สึกง่วงนอนจึงหาวออกมาอย่างอดไม่ได้ เธอขยี้ตาอย่างง่วงๆพลางคิดในใจว่าถ้าในสวนสาธารณะมีเตียงก็คงดี จะต้องนอนอย่างมีความสุข
已经是最新一章了
加载中
