已经是第一章了
บทที่ 201 ท่านเริ่มเลอะเลือนแล้ว
บทที่ 201 ท่านเริ่มเลอะเลือนแล้ว
กันทรอยู่ในสถานกักกันผู้ต้องหา นัยน์ตาว่างเปล่า แท้จริงแล้วการได้ทำร้ายกันยิกาไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกมีความสุขจากการแก้แค้น แค่รู้สึกเสียใจที่ได้รู้จักกับกันยิกาตั้งแต่แรก
พ่อแม่เธอก็เสียไปแล้ว ต่อให้ฆ่ากันยิกาไปก็เปล่าประโยชน์
ตอนที่ตำรวจบันทึกคำ
已经是最新一章了
加载中
