บทที่ 291 ทำได้แค่ยอมแพ้2

บทที่ 291 ทำได้แค่ยอมแพ้2 ฮัวโหล่หยูนส่ายหน้า พูดด้วยความเจ็บปวด “ท่านชายอย่าปลอบใจพวกเราเลย คืนนี้พวกเราไม่รอดพ้นจากเงื้อมมือแม่ทัพแน่ ไม่มีทางได้พบนายอีกแล้ว” หน้าเขาเผยความรู้สึกเสียใจอย่างถึงที่สุด “ไม่ ข้าบอกว่าได้ก็คือได้ พวกเจ้าสี่คนได้พบคนที่ต้องการเจอก่อนตายอย่างแน่น