บทที่391 เจ้าอย่าได้ใจไป2

บทที่391 เจ้าอย่าได้ใจไป2 พูดจบ ซินเหยาก็สามารถปลดเชือกที่มัดมือนางออกได้เหมือนใช้เวทมนต์ ไทเฮาพูดขึ้นอย่างตกใจ “เจ้า……เจ้าปลดเชือกออกตั้งแต่เมื่อไหร่？” ซินเหยายิ้ม “เชือกแค่นี้ มัดข้าไม่อยู่หรอก？” ไทเฮาพูด “เจ้า.……เจ้า……” ซินเหยาพูด “ข้าพูดตั้งแต่แรกแล้วว่า ท