已经是第一章了
ตอนที่136อารมณ์เร้าร้อนในห้องหนังสือ
ตอนที่136อารมณ์เร้าร้อนในห้องหนังสือ
นัชชาอึ้งกับพูดของเขาอารมณ์มัวเมาตาปรือมองผู้ชายตรงหน้า“คุณพูดอะไรของคุณ.............”
ตอนมีอารมณ์เตชิตหอบหายใจพูดต่อ“ถ้าเป็นลูกของเธอกับฉันฉันยินดีเลี้ยงดูเด็ก”
เขาเป็นคนที่รอบคอบน้อยมากที่จะพูดไม่คิดนัชชาเป็นเพราะเขาเกิดอารมณ์ถึงพูดแบบนั้นออกมาแต่ต้องยอมรับว่ามันทำให้นัชชาใจเต้น
ลูกของพวกเขาแค่คิดก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว
เพียงแต่ว่าพวกเขายังไม่ได้แต่งงานกันพูดเรื่องลูกไปเพื่ออะไร
นัชชาปล่อยปากออก“คุณอย่ามาล้อเล่น”
เตชิตมองเห็นหลายอารมณ์ในสายตาของเธอร่างของทั้งสองยังพัวพันกันร้อนแรงเขาไม่ได้พูดอะไรเอื้อมมือกอดร่างเธอไว้แน่น
เวลานี้เขาไม่อยากคิดมากโฟกัสเพียงอารมณ์และความรู้สึกตอนนี้
.................
หลังเสร็จไปรอบหนึ่งนัชชาหยิบเสื้อผ้าเข้าไปในห้องน้ำหลังจากจบเรื่องเธอก็ยังไม่กล้าตัดสินใจอะไรที่มันไม่จริง
ถ้าเกิดเธอไม่มั่นใจเธอไม่มีวันเอาชีวิตของเด็กน้อยมาเล่นถึงเป็นไปไดน้อยมากแต่เธอก็ต้องรับผิดชอบ
กว่าเธอจะจัดการทุกอย่างจนเรียบร้อยเดินออกมาแต่ก็ถูกเหงาใหญ่ยืนขวางอยู่หน้าประตู
เขาใส่ชุดนอนสีกรมในมือคีบบุหรี่ไว้ท่าทางมีเสน่ห์มาก
นัชชาชะงักควันออกมาจากตรงกลางระหว่างพวกเขาว่ากันว่าหลังจบเรื่องผู้ชายจะชอบสูบบุหรี่มันคงจะจริงแต่พอนึกถึงเรื่องเมื่อกี้นัชชาก็อารมณ์เสียขึ้นมา
เธอเอียงตัวกะจะเดินอ้อมแต่เขาขายาวแค่ยื่นขาออกมาก็บังทางมิดแล้ว
นัชชาเงยหน้ามองเขา“คุณหลบไปฉันจะนอน”
เขาพ่นควันออกมาตรงกับหน้าเธอพอดีเขาพูดเล่นๆ“ฉันไม่นอนเธอจะนอกกับใคร”
“……………”นัชชายกมือปัดควันมองบ่นใส่เขาเรื่องต่อปากต่อคำเธอไม่มีทางเอาชนะเขาได้“คุณหลบไปเลย”
พูดจบเธอยกมือไล่เขาเอื้อมมือไปจับมือเธอไว้แล้วดึงเข้ามาในอ้อมกอด“กล้าใช้มือหรอเป็นอะไรเมื่อกี้ทำแล้วไม่สบายหรอ”
“คุณคุณพูดเรื่องอะไร”นัชชาตกใจที่เขาถามขึ้นหน้าเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง
เขายกยิ้ม“เธอคิดว่าฉันพูดเรื่องอะไร”
“ไม่ต้องพูดออกมาตรง........”นัชชาพดเบาๆเขาไม่กล้าพูดเสียงดัง
เตชิตยกคิ้ว“แล้วเธอไม่พอใจเรื่องอะไรหืม”
เห็นเธอหน้าแดงไม่ยอมเปิดปากพูดเขาเอ่ยปากถามขึ้น“เรื่องที่ฉันพูดเมื่อกี้หรอ”
นัชชาส่ายหน้า“ไม่ใช่”
“แล้วเรื่องอะไร”
เขากดดันเธอนัชชาไม่ได้รู้สึกเปิดเผยกับเรื่องอย่างว่าถ้าพดตรงๆเธอรู้สึกแปลกๆ“คุณทำฉันเจ็บ.......”
แต่ที่จริงแล้วเขาเอาไปแค่รอบเดียวแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นเธอก็รับไม่ไหวเขารุนแรงไม่รู้จักหักห้ามอารมณ์และแรงของตัวเอง
เตชิตอึ้งเขาก้มหน้ามองเธอยกคิ้วถาม“เจ็บมากเลยหรอ”
“อืม”นัชชาอดโทษเขาได้พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ“ทำไมคุณไม่รู้จักหักห้ามตัวเอง.............”
เขาเป็นคนแข็งแรงอยู่แล้วเรื่องบนเตียงถ้าเกิดเขาไม่หักห้ามสำหรับเธอมันเป็นการทรมาน
เขาเอื้อมมือจับคางเธอไว้ออกแรงบีบเบาๆ“คราวหลังฉันจะระวังมากกว่านี้เราแยกกันนานขนาดนั้นมันก็ต้องมีลืมตัวบ้างครั้งหน้าฉันจะเบาๆนะที่รัก”
เขาไม่ได้บอกเธอตอนเธอไม่อยู่เขานอนคนเดียวและข้างๆเหลือเพียงกลิ่นกายหอมๆของเธอทุกคืนเขาทรมานแค่ไหน
เขาพูดขนาดนี้แล้วนัชชาจะว่าอะไรได้อีก
เธอถูกอ้อนให้เข้าไปนอนในห้องแต่ดีที่เขารู้ตัวเองไม่ได้ทำอะไรเธอต่อ
นัชชานอนอยู่บนเตียงรู้สึกเหนื่อยล้ามีอาการอยากนอนเตชิตอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำเสียงน้ำไหลผ่านประตูห้องที่เป็นกระจกได้ยินเสียงชัดเจนแต่ไม่ได้รู้สึกรำคาญกลับทำให้รู้สึกสบายใจ
เวลาค่อยๆผ่านไปเธอเริ่มง่วงนอนมองดูแสงไฟอ่อนบนหัวเตียงค่อยๆหลับตาลง
ตอนเตชิตออกมาผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงหลับไปแล้วเป็นเพราะว่าเหนื่อยล้าเลยทำให้เธอมีเสียงหายใจแรงและอ้าปากเล็กน้อยดูๆไปเขาเริ่มมีอารมณ์ก้มลงไปจูบปากเธอเบาๆ
อุณหภูมิในห้องไปต่ำมากเธอยื่นมือออกมานอกผ้าห่มทำให้คอเสื้อเธออ้าออกเล็กน้อยมองเห็นคอขาวเนียนของเธอมีรอยแดงจ้ำๆที่เขาเป็นคนทำ
เตชิตตาร้อนยื่นมือไปดึงผ้าขึ้นไปห่มให้เธอเหมือนเดิม
ผมที่เริ่มแห้งเตชิตดึงผ้าห่มออกกำลังจะขึ้นไปนอนบนเตียง
และแล้วโทรศัพท์ที่วางอยู่บนเตียงก็สั่นขึ้นเขารีบหยิบมันขึ้นเพราะเสียงดังกลัวว่าจะทำให้เธอตื่น
สายจากปวีณคนที่เขาให้จัดการเรื่องการกลับประเทศของจินต์
โทรมาเวลานี้.............
เตชิตขมวดคิ้วเดินออกมารับสายที่ระเบียง“มีอะไร”
“คุณเตครับบ้านเก็บเรียบร้อยแล้วแต่มุมหน้าต่างมันแปลกๆกะว่าจะย้ายพรุ่งนี้คุณว่างเข้ามาดูก่อนมั้ยครับ”
เตชิตมองดูนาฬิกาผ่านม่านแล้วมองไปที่ผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงเขาลังเลไปสักพักแต่พอคิดได้ว่าจินต์จะกลับมะรืนนี้เขาเลยตอบตกลง“เดี๋ยวฉันเข้าไปตอนนี้เลย”
หลังจากวางสายเตชิตเปิดประตูเบาๆแล้วปิดมันลงเขาเดินเข้าไปในห้องเสื้อผ้าเปลี่ยนจากชุดนอนเป็นชุดออกกำลังกายสบายๆ
ออกมาจากห้องเสื้อต้องเดินผ่านเตียงอยู่แล้วเขาชะงักเท้ามองไปที่นัชชาลังเลว่าจะบอกเธอดีมั้ยแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจไม่ปลุกเธอ
ปิดประตูเขาก้าวลงบันไดอย่างรวดเร็วหยิบกุญแจลงไปชั้นจอดรถใต้ดินสตาร์ทรถแล้วเหยียบออกไปเขาไม่กล้าหันหลังมองกลัวว่าจะเห็นสภาพที่นัชชาตื่นมา
ทางมืดมิดเขาเหยียบมิดหวังว่ารถจะเร็วกว่านี้หวังว่าผู้หญิงที่นอนอยู่ในบ้านจะไม่ตื่นกลางดึก
已经是最新一章了
加载中
