已经是第一章了
ตอนที่13นอนร่วมหมอน
ตอนที่13นอนร่วมหมอน
โม่ฉีหมิงเข็นรถเข็นกลับไปที่ห้องนอนของเขามืดแล้วแต่ว่าโม่ฉีหมิงยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่ไปไหน
เย่เฟิงโผล่ออกจากมามุมมืดเขาเห็นโม่ฉีหมิงนั่งเหม่ออยู่ที่ริมหน้าต่างก็เลยถามว่า:“ท่านอ๋องท่านกำลังกังวลอะไรอยู่?”
โม่ฉีหมิงถอนหายใจโม่ฉีหานเปลี่ยนเป้าหมายไปลงมือกับท่านหมอหลวงโล่เพราะนั่นคือครอบครัวของนางอุบายวิธีการลงมือของโม่ฉีหานเขารู้ดีกว่าใคร
“จวนโล่มีความเคลื่อนไหวอะไรบ้างไหม?”โม่ฉีหมิงถาม
เย่เฟิงตอบกลับว่า:“หออู๋อินแจ้งข่าวมาว่าเวินอ๋องกล่อมพระสนมเอกตวนเฟยให้รับลูกสาวคนรองของท่านหมอหลวงโล่มาเป็นชายาของหลินอ๋อง”
เมื่อพูดถึงโล่วี่เสว่โม่ฉีหมิงก็นึกถึงคืนวันนั้นที่เย่หวินกลับมารายงานว่าวันนั้นโล่หวินหลานสั่งสอนโล่วี่เสว่กลางตลาดยังยินดีให้โล่วี่เสว่แต่งงานกับหลินอ๋องอีก?โม่ฉีหมิงรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าสนุกดีก็เลยหาข้ออ้างโม่ฉีหมิงพูดว่า:“ไปเรือนเฟิงเห๋อ”
พูดจบก็หันเก้าอี้แล้วออกไปเย่เฟิงยิ้มแต่ไม่มีส่งเสียงแล้วตามโม่ฉีหมิงไปที่เรือนเฟิงเห๋อที่โล่หวินหลานอาศัยอยู่
ในตอนนี้โล่หวินหลานหลับไปแล้วเย่หวินเฝ้าอยู่หน้าประตูเมื่อเห็นโม่ฉีหมิงกับเย่เฟิงมาในใจก็ดีใจแล้วก็รีบหลีกทางให้
“พวกเจ้าสองพี่น้องเฝ้าอยู่หน้าประตูนี่แหละ”โม่ฉีหมิงไม่ได้หันหลังกลับมาจากนั้นก็เข็นรถเข้าไป
เย่หวินกับเย่เฟิงสองพี่น้องมองหน้ากันแล้วก็ยิ้ม
โม่ฉีหมิงเคลื่อนไหวเบามากไม่ทำให้โล่หวินหลานที่หลับสนิทตกใจตื่นเลยเขามาที่หน้าเตียงแล้วเปิดผ้าม่านออกแสงจันทร์ส่องแสงมาที่ใบหน้าเล็กๆของนางนางสวยมาก
โม่ฉีหมิงจับเก้าอี้ไว้แน่นแล้วขยับตัวเองขึ้นไปนั่งบนเตียงจากนั้นก็นอนลงข้างๆโล่หวินหลานแล้วตะแคงนอนมองดูโล่หวินหลานที่หลับสนิท
โล่หวินหลานพลิกตัวกลับมาตอนนี้ตัวเขากับนางใกล้กันมากกลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวนางลอยเข้าจมูกของโม่ฉีหมิง
โม่ฉีหมิงหายใจแรงขึ้นเขาอยากจะเว้นระยะจากตัวโล่หวินหลานอีกหน่อยแต่พอขยับโล่หวินหลานกลับลืมตาขึ้นมาโม่ฉีหมิงคิดว่านางต้องร้องเสียงหลงเหมือนเจอผีแน่ๆแต่เขากลับเห็นนางแค่กระพริบตาเท่านั้น
โล่หวินหลานตื่นขึ้นมาเห็นหน้ากากปีศาจอยู่ตรงหน้าในใจก็ตกใจแต่ก็รีบดึงสติกลับมาคนที่นอนอยู่ข้างนางตอนนี้คือสามีของนางโม่ฉีหมิง
“ไม่กลัวหรอ?”โม่ฉีหมิงไม่ได้ปิดบังเสียงของตัวเองอีกน้ำเสียงนุ่มลึกชวนหลงใหลดังขึ้นมาในความมืด
โล่หวินหลานส่ายหัวทันใดนั้นก็ตกใจแล้วถามว่า:“เสียงของเจ้า......”นางพูดยังไม่ทันจบริมฝีปากของนางก็เหมือนมีอะไรบางอย่างกดทับตัวของนางโผเข้าสู่อ้อมกอดของโม่ฉีหมิงเขาจูบนาง
นางไม่ได้รู้สึกรังเกียจเหมือนกับที่จูบกับโม่ฉีหานเลยมิหน่ำซ้ำยังรู้สึกว่าสับสนมากด้วยมันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกมันแปลกมากสำหรับโล่หวินหลาน
ในโลกก่อนนางเป็นคนบ้างานไม่มีเวลาหาแฟนเลยพอมาถึงในสมัยโบราณจูบแรกของนางก็ดันถูกเจ้าบ้าโม่ฉีหานชิงไป
ไม่สินี่ถึงจะถือว่าเป็นจูบแรกตอนนั้นนางแค่แตะปากไปแต่ในวันนี้มันไม่เหมือนกันโม่ฉีหมิงจูบนางจริงๆมันดีมากมันทำให้โล่หวินหลานปฏิเสธไม่ได้
หลังจูบเสร็จโม่ฉีหานก็ไร้แรงเขายิ้มแล้วพูดว่า:“เจ้าทายาพิษบนปากอีกแล้วหรอ?”
โล่หวินหลานตกใจได้สติจากนั้นก็รีบขวานหาขวดยาออกมาจากใต้หมอนแล้วเอายายัดเข้าปากโม่ฉีหมิงไปแล้วบ่นว่า:“แล้วใครให้เจ้าทำแบบนี้กันล่ะ”
โม่ฉีหมิงรู้ตั้งแต่สัมผัสริมฝีปากของนางแล้วเขาใช้กำลังภายในฝืนไว้เพราะไม่อยากเอาปากออกจนกระทั่งทนไม่ไหว
เมื่อกินยาไปแล้วอาการของโม่ฉีหมิงก็หายไปเขาเงยหน้ามองไปที่โล่หวินหลานโม่ฉีหมิงดึงมือของนางให้นอนลงแล้วถามนางว่า:“ทำไมเจ้าต้องทำเรื่องพวกนี้เพื่อข้าด้วย?”
โล่หวินหลานยิ้มแล้วตอบว่า:“เพราะเจ้าเป็นสามีข้าข้าไม่อยากเห็นใครรังแกหรือดูถูกเจ้า”
ไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับเขามาก่อนใครก็ตามที่ได้ยินชื่อเขาก็ต่างหวาดกลัวเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีคนเห็นเขาเป็นสามี
ผ่านไปครู่หนึ่งเขายิ้มแล้วพูดว่า:“แล้วเจ้ารู้สึกไหมว่าสามีอย่างข้ามันไม่เอาไหน?”
“ไม่เลยโม่ฉีหมิงข้าไม่เคยคิดข้าคิดแค่ว่าสิ่งที่เจ้าต้องแบกรับมันมากเกินไปต้องเผชิญกับเรื่องเลวร้ายมากมายข้าก็แค่อยากช่วยเจ้าไม่อยากให้ใครทำร้ายเจ้า”โล่หวินหลานพูดอย่างจริงจัง
นางมาที่นี่ตัวคนเดียวไม่มีเพื่อนกับครอบครัวถึงแม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมนางจะต้องมาเจอเรื่องอันตรายแบบนี้ด้วยแต่ในเมื่อนางมาแล้วได้มาเจอกับผู้ชายที่น่าหลงใหลคนนี้มันก็ถือว่าเป็นพรหมลิขิต
นางอยากช่วยเขาเพราะว่ามีเพียงแบบนี้เท่านั้นนางถึงรู้สึกว่าตัวเองมีค่าขึ้นมาอย่างน้อยก็มีคนต้องการนาง
โม่ฉีหมิงกอดนางเอาแน่นโล่หวินหลานรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของเขามันไม่เหมือนหน้าตาที่ไร้ความรู้สึกนั้นเลยแต่มันกลับทำให้รู้สึกสบายใจ
“ต่อไปห้ามทายาพิษบนปากอีกแล้วก็ห้ามใช้วิธีนี้กับคนอื่นอีก”โม่ฉีหมิงพูดอย่างเผด็จการ
โล่หวินหลานถามกลับไปว่า:“แล้วจะให้ข้าทายาพิษไว้ที่ไหนล่ะ?”
“บนเสื้อผ้าไง”โม่ฉีหมิงพูดด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดีนัก
“ได้ทาบนเสื้อผ้าก็ได้จะได้หมดเรื่องไป”โล่หวินหลานรู้สึกว่าข้อเสนอนี้ไม่เลวนางไม่อยากจะจูบคนเลวทุกครั้งที่เจออีกทั้งนางยังต้องทนหิวน้ำจนถึงตอนนี้ด้วย
已经是最新一章了
加载中
