บทที่ 236 จี้ซื่อจื่อกรุณาปล่อยด้วย【5】

บทที่ 236 จี้ซื่อจื่อกรุณาปล่อยด้วย【5】 นางถอนหายใจพร้อมกับความรู้สึกแปลกประหลาดในหัวใจและค่อยไปรับความรู้สึกให้กลับมาสงบอีกครั้งถึงได้เงยหน้ามองจี้อี้ที่นั่งอยู่ตรงข้าม เขานั้นกำลังหลับตาลงอาภรณ์สีม่วงวางอยู่ในตู้รถม้าอย่างดีไม่มีแม้แต่รอยยับ สายตาหยุดอยู่ที่นิ้วสวยเหมือนหยกและรอยยิ้มก