บทที่ 295 จี้ซื่อจื่อเป็นคนดี (1)

บทที่ 295 จี้ซื่อจื่อเป็นคนดี (1) สายลมฤดูร้อนพัดพากลีบดอกไม้ไม่กี่กลีบมาจากในลาน ตกลงไปบนหน้าหนังสือที่เปื้อนเลือด ขาวอมชมพูและสีแดงฉาน จ้าตาเป็นอย่างมาก หนังสือจี้ซื่อจื่อรึ?!!! แถมยังเปื้อนเลือดด้วยรึ?!!! ได้ยินเพียงแค่เสียงดังตุ๊บขึ้นมา เลือดลมที่อยากจะขึ้นก็ไม่ขึ้นน