บทที่ 507 ปิดก็ปิดไม่มิด 【6】

บทที่ 507 ปิดก็ปิดไม่มิด 【6】 จี้อี้มองดูนาง ดวงตาถูกปกคลุมด้วยขนตายาว แววตาเริ่มลึกขึ้นเรื่อยๆ เขานั่งลงอย่างช้าๆ และพูดต่อชวนหลัน “ไปตักน้ำสะอาดมา “เพคะ” มองดูจี้ซื่อจื่อจะจัดการบาดแผลให้คุณหนู ชวนหลันรับคำ แล้วเดินออกไปนอกห้อง จี้อี้หันกลับมากุมมือของนางไว้ แต่ยังไม่แกะ