ตอนที่ 4 : แฟนหนุ่มผู้แปลกประหลาด

ตอนที่ 4 : แฟนหนุ่มผู้แปลกประหลาด ฉันค่อนข้างมึนงงเล็กน้อย โชคดีที่แม่หม้ายหลี่จ้องมองแค่ครู่เดียวแล้วหันหน้ากลับไป ขี้คร้านจะถามอีกแล้วว่าใครเป็นคนที่นอนกับผี ใช้มีดกรีดลงที่กลางฝ่ามือของผู้หญิงทั้งห้า เอาเลือดรดลงบนเส้นผมของแต่ละคน จากนั้นก็ตัดผมของพวกเธอแล้วเผาไฟทิ้ง ขั้นตอนทั้งหมดดำเนินไปอย่างรวดเร็วและคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นเลือด เมื่อเส้นผมทั้งหมดได้กลายเป็นขี้เถ้า แม่หม้ายหลี่ก็ถอนหายใจโล่งอก สั่งให้ชาวบ้านกลบหลุมฝังศพใหม่ แล้วหันหลังเดินจากไป ฉันเองก็โล่งอกไปด้วย ดูเหมือนเรื่องราวจะคลี่คลายลงแล้ว แต่ในใจของฉันก็ยังมีคำถาม กองเลือดบนหลุมศพนั้นเป็นของใครทิ้งไว้กันแน่ บนผ้าปูที่นอนในบ้านหลิวฝันมีรอยเลือดหรือไม่กันแน่? ในใจฉันราวกับมีแมวข่วน และฉันไม่อยากที่จะอยู่ในสุสานอีกต่อไป จึงดึงหลิวฝันเดินกลับบ้าน พอถึงบ้านฉันตรงดิ่งเข้าไปในห้องนอน ในวินาทีที่เลิกผ้าห่มขึ้นดูตัวฉันก็แข็งทื่อทันที ไม่มีรอยเลือด ผ้าปูที่นอนยังคงเป็นผืนเดิมกับตอนก่อนที่ฉันจะนอนเมื่อคืนวาน แต่ด้านบนสะอาดสะอ้าน ไม่มีรอยเลือดใดๆ รวมถึงร่องรอยการมีสัมพันธ์กันก็ไม่เหลือทิ้งไว้เลย มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าฉันมีอะไรกับหลิวฝันบนเตียงเมื่อคืนวานจริง ไม่มีทางที่จะไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย หรือว่าเลือดประจำเดือนบนสุสานเป็นของฉันเอง? ที่มีสัมพันธ์กับฉันเมื่อคืนวานไม่ใช่หลิวฝัน แล้วมันคือสิ่งสกปรกอะไรกันแน่? ฉันรู้สึกชาที่ศีรษะไปชั่วขณะ ขณะที่กำลังว้าวุ่นใจอยู่นั้น เสียงหลิวฝันก็ลอยมาจากด้านหลัง "สีหน้าเธอดูไม่ดีเลย หาสิ่งนี้อยู่หรือเปล่า?" มองเห็นในมือของหลิวฝันมีผ้าปูที่นอนที่เหมือนกันกับผืนบนเตียง ด้านบนยับย่น ตรงกลางมีรอยเลือดสีแดงเข้มวงใหญ่ พอฉันเห็นรอยเลือดก็โล่งอกทันที สงสัยฉันจะคิดมากไปเอง การระเบิดของสุสานเลือดนั้นไม่เกี่ยวข้องกับฉัน หรืออาจพูดได้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญทั้งหมด บนโลกนี้มีภูตผีปีศาจที่ไหน ต่อให้มีจริงๆ ก็ขออย่าให้ฉันได้พบเจอเลย หลิวฝันเห็นสีหน้าฉันผ่อนคลายก็ยิ้มให้ โอบเอวฉันอธิบายว่าเขามีผ้าปูที่นอนแบบนี้มากมาย เมื่อคืนผืนนั้นมันสกปรกแล้ว เขากลัวแม่จะเห็นความผิดปกติ พอรุ่งเช้าก็เลยเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ ฉันพยักหน้า โชคดีที่แค่ตกใจ แต่ไม่รู้ว่าทำไม ฉันมักจะรู้สึกอยู่เสมอว่าที่นี่มันดูแปลกๆ ตั้งแต่เมื่อคืนวาน หลิวฝันเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ถ้าจะบอกว่าเมื่อคืนเขาเป็นเสือซ่อนเล็บก็ยังได้ แต่ในวันนี้ตอนกลางวัน ท่าทีของเขาก็แปลกๆ โดยเฉพาะตอนที่อยู่ในสุสาน เขาช่วยโกหกกับแม่เขาแทนฉัน โกหกอย่างแนบเนียน เมื่อก่อนเขาแค่พูดโกหกก็หน้าแดงแล้ว ฉันหันหน้ามองหลิวฝันอย่างตั้งใจ อยากจะมองให้เห็นว่าเขามีตรงไหนที่ไม่ชอบมาพากล แต่ฉันมองได้ไม่เท่าไหร่ เขาก็ยิ้มเจ้าเล่ห์เข้ามาหาฉัน ผลักฉันลงบนเตียงแล้วถามขึ้น "ที่รัก เห็นสามีหล่อขนาดนี้ เลยอดใจไม่ไหวอยากได้อีกครั้งใช่มั้ย? ว่าแล้วเขาก็ก้มหน้าลงมาจูบฉัน มือเย็นเฉียบ เมื่อคืนฉันเหนื่อยเหลือเกิน รู้สึกตกใจอย่างกะทันหัน ไม่สนแล้วว่าเขาจะผิดปกติตรงไหน รีบดันมือเขาไว้แล้วอ้อนวอน โชคดีที่เขาแค่หยอกฉันเท่านั้น จูบฉันครู่หนึ่งแล้วจึงลุกออกไปเอาของกินเข้ามาให้ฉัน พอกินอะไรเสร็จก็บอกว่าเขามีธุระต้องออกไปข้างนอกสักหน่อย จะกลับมาตอนหัวค่ำให้ฉันรอเขาอยู่ที่บ้านดีๆ ฉันถามถึงเหตุผลที่ต้องไป ก็ฉันไม่คุ้นเคยกับคนที่นี่ อยู่ที่บ้านก็รู้สึกไม่สะดวกสบาย อยากให้เขาอยู่เป็นเพื่อนฉันที่บ้านหรือไม่ก็พาฉันออกไปด้วย สุดท้ายเขายิ้มอย่างมีเลศนัย ถามฉันว่าอยากแต่งงานกับเขาหรือเปล่า ถ้าอยากก็ต้องรอเขาอยู่ที่บ้านดีๆ รอเขาจัดการธุระเสร็จแล้วเราก็จะได้แต่งงานกันแล้ว ฉันนอนกับเขาแล้ว ยังไงก็ต้องแต่งงานกับเขาสิ จึงถามเขาว่าจะไปพูดคุยปรึกษาเรื่องแต่งงานกับญาติผู้ใหญ่หรือเปล่า ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันก็ไม่สมควรที่จะตามเขาไป หลิวฝันหัวเราะ ไม่ให้คำตอบใดๆ ก่อนออกไปยังก้มหน้าบรรจงจูบลงที่หน้าผากของฉัน