ตอนที่ 19 : ตะปูสะกดวิญญาณ

ตอนที่ 19 : ตะปูสะกดวิญญาณ เด็กคนนั้นตอนแรกยังดีๆ อยู่ แต่จู่ๆ ก็ลงมือกับฉัน แถมยังยิ้มประหลาดให้ฉันอีก ฉันจะไม่กลัวได้อย่างไร "พี่สาว คุณกำลังล้อเล่นกับผมหรือเปล่า คุณก็เลี้ยงผีร้ายอายุร้อยปีเอาไว้ แต่มาตกใจกับกุมารน้อยอายุที่ยังไม่ถึงสิบขวบน่ะเหรอ? ชายคนนั้นเหมือนได้ยินเรื่องราวเหนือความคาดหมาย ยิ้มเยาะแล้วเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ เพียงพริบตาเดียวเขาก็เข้ามาอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันจึงได้เห็นใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน เขาหน้าตาดีทีเดียว ดวงตาสองชั้นกลมโต เครื่องหน้าก็สมบูรณ์ เหมือนเป็นลูกครึ่ง แม้เขาจะสวมเสื้อสีดำ แต่ก็ยังให้ความรู้สึกเหมือนพระอาทิตย์ส่องสว่าง ตอนนี้ดวงตาทั้งสองของเขากำลังมองพิจารณาตัวฉัน ดูท่าเขาคงพออกพอใจในรูปร่างของฉันมาก แต่ตอนที่สายตาของเขาไล่จากใบหน้ามาจนถึงหน้าอก คิ้วก็ยกขึ้นแล้วพึมพำว่า "ถงถงพูดเอาไว้ไม่ผิด ของคุณเหมือนรันเวย์สนามบินจริงๆ น่าเสียดายใบหน้านี้จังเลย" เป็นครั้งแรกที่ฉันถูกคนอื่นบอกต่อหน้าว่าหน้าอกเล็ก อายจนแก้มทั้งสองแดงขึ้น เอามือทาบหน้าอกแล้วด่า "หน้าอกฉันเล็กแล้วเกี่ยวอะไรกับคุณ ดูท่าทางคนใจหมาอย่างคุณสิ คิดไม่ถึงเลยว่าจะลามกแบบนี้!" "ลามกเหรอ? ผมเป็นผู้ชาย ลามกแล้วมันผิดเหรอ ไม่ลามกสิผิดปกติ" หน้าตาของเขาเกรี้ยวกราด พูดด้วยความมั่นอกมั่นใจ "งั้นเธอก็คืนตะปูฉันมาสิ มันเป็นของของฉัน" ฉันถูกเขาบีบคอพูดไม่ออก จึงยื่นมือออกไปทางเขาเพื่อจะคว้าตะปู ตอนนี้ชัดเจนแล้วว่าเขาคือคนลามกและเจ้าเล่ห์ ด้านหลังยังมีกุมารน้อยผู้บริสุทธิ์คอยตามอยู่ ของของคุณเหรอ? คุณรู้ไหมว่าของสิ่งนี้คืออะไร?" เขาเห็นว่าฉันไม่มั่นใจ รอยยิ้มบนใบหน้าก็หายไป จ้องมองฉันแล้วขมวดคิ้ว "ก็ไม่ใช่..." ฉันพูดไปก็หยุดชะงัก นอกจากรู้ว่าตะปูที่แม่หม้ายหลี่ให้มาสามารถขับไล่ผีได้แล้ว ฉันก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรอีก "คืออะไร ไม่รู้ใช่ไหม" คนๆ นั้นเห็นฉันพูดไม่ออกก็เหลือกตาใส่ฉันที แล้วบอกว่า "ของสิ่งนี้คือจ้งฉู่ ความหมายในภาษาไทยคือเป็นการนำศพมาทำเป็นตะปู ส่วนประกอบภายใน 80% คือทองเหลือง เหลืออีก 20% ครึ่งหนึ่งคือชาด อีกครึ่งหนึ่งใช้เถ้ากระดูกจากหญิงที่เสียชีวิตจากการแท้งบุตร ผู้หญิงที่เสียชีวิตแบบนี้ล้วนตายอย่างไม่สงบ สร้างความไม่พอใจแก่ครอบครัวสามีเป็นอย่างมาก และค่อนข้างที่จะปกป้องและควบคุมวิญญาณของทารกน้อย อารมณ์สุดขั้วทั้งสองแบบกำลังทรมานตัวเธอ ให้เธอไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดอีกเลยตลอดไป เมื่อเวลาผ่านไปความแค้นนี้จะเข้าควบคุมจิตวิญญาณทั้งหมด ดังนั้นมันจึงมีชื่อภาษาจีนเรียกไว้ ว่าตะปูสะกดวิญญาณ” "ตะปูสะกดวิญญาณงั้นเหรอ? ความหมายของคุณคือของสิ่งนี้เดิมทีเป็นของไทย ที่ประเทศจีนไม่มีงั้นเหรอ? หลังจากที่ตะปูนี้เสียบเข้าที่ร่างกายของวิญญาณ ไม่ได้เป็นการทำร้ายผี แค่เป็นการควบคุมผีเท่านั้นเอง?" ฉันตกใจมาก มองเขาด้วยความรู้สึกเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ถ้าหากเป็นเหมือนอย่างที่เขาพูดจริง แล้วทำไมแม่หม้ายหลี่ถึงได้ให้ของสิ่งนี้มา แล้วที่เธอให้ฉันนั้นมีจุดประสงค์อะไร? หรือว่าเธอล้มเหลวในการที่จะเข้าควบคุมเซียวเหย่? "ถูกต้อง อย่าเห็นว่ามันมีฤทธิ์ควบคุมได้เฉพาะวิญญาณนะ แต่ยังมีผลกระทบมาถึงคนที่มีชีวิตอยู่ด้วย คนที่ไม่มีความสามารถเพียงพอจะถูกจ้งฉู่ย้อนกลับมาทำร้าย ถ้ากำลังเจ็บป่วยก็จะเสียชีวิต ตอนนี้คุณยังกล้าบอกว่าจ้งฉู่เป็นของของคุณหรือเปล่า?" ชายคนนั้นพูดแล้วก็ยื่นตะปูคืนมาตรงหน้าฉันเพื่อจะคืนให้ ฉันได้รู้มาว่าตะปูนี้ทำมาจากเถ้ากระดูกของคนตาย อีกอย่างภายในยังเป็นวิญญาณอันเคียดแค้นของหญิงแท้งลูกแล้วจะกล้ารับกลับมาได้อย่างไร จึงถอยผละออกมาด้วยความอึดอัด