ตอนที่ 20 : ควันดำประหลาดสุดอัศจรรย์

ตอนที่ 20 : ควันดำประหลาดสุดอัศจรรย์ ท่าทางของชายคนนั้นขี้เกียจจะข่มขู่ฉันอีกต่อไป เอาตะปูยัดใส่กระเป๋ากางเกงของฉัน จากนั้นก็ตะโกนเรียกกุมารน้อยถงถงไปทำงาน เห็นเขากระซิบอะไรไม่กี่คำที่ข้างหูถงถง ถงถงก็ออกไปตามคำสั่ง จากนั้นเขาก็ถามฉันว่ามีผ้าอนามัยที่ใช้แล้วไหม หมายถึงผ้าอนามัยเปื้อนเลือดประจำเดือน เขาบอกว่าของสิ่งนั้นมีพลังหยินมาก เป็นของที่จะทำให้ผีสะสมพลังหยินได้อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของฉันแดงขึ้นมาทันที พูดถึงผ้าอนามัยใช้แล้ว ตอนนี้ฉันก็กำลังใช้อยู่หนึ่งแผ่น แต่ชายแปลกหน้าคนหนึ่งมาถามหาผ้าอนามัยใช้แล้วจากฉัน ทำไมรู้สึกว่ามันดูโรคจิตยังไงไม่รู้ เขาเห็นฉันเอาแต่หน้าแดงไม่พูดจาก็หงุดหงิด ถามฉันว่ามีหรือไม่มีกันแน่ ถ้าฉันไม่ร้อนใจจะช่วยเซียวเหย่ละก็ เขาคงได้กลับไปแล้ว อันที่จริงหน้าอกฉันเล็กขนาดนี้ เขาก็ขี้เกียจจะมาช่วยฉัน สิ่งที่เขาพูดทำให้ฉันหน้าแดงอยู่เป็นระยะ แต่ไม่ง่ายเลยที่เขาจะยอมช่วยฉันกับเซียวเหย่ ฉันจึงต้องข่มความอายพยักหน้าออกไป แล้วบอกว่ามี จากนั้นฉันก็รีบกลับไปที่ห้องน้ำ ใช้กระดาษห่อผ้าอนามัยที่ใช้แล้วออกมา แล้วยื่นให้เขาด้วยความอึดอัด แต่เขากลับมีสีหน้าที่เป็นปกติ หากะละมังสแตนเลสมาหนึ่งใบ ให้ฉันเอาผ้าอนามัยโยนใส่ลงไป จากนั้นก็เอื้อมมือเข้ามาตัดผมของผมไปโดยไม่ถามฉันสักคำ แล้วใช้ไฟแช็คจุดไฟโยนลงไปในกะละมังสแตนเลสนั้น ผ้าอนามัยในกะละมังสัมผัสกับเส้นผมที่ถูกเผาไหม้ เกิดเสียงเปรี๊ยะๆ เผาไหม้เกิดเปลวไฟสีดำ ส่งกลิ่นเหม็นออกมา ฉันจ้องมองด้วยดวงตาทั้งสอง ตั้งแต่เด็กจนโต นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเปลวไฟสีดำ อัศจรรย์จริงๆ! ไม่ทันรอให้ฉันถามก่อนว่าทำไมเปลวไฟจึงเป็นสีดำ ถงถงก็ลอยกลับเข้ามาจากข้างนอก มีนมสดสองถุงอยู่ในมือของเขา เขาเห็นผ้าอนามัยที่กำลังเผาไหม้ในกะละมังสแตนเลสแล้วก็ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด จึงรีบเอานมสดยื่นให้เจ้านายของเขา จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงหน้ากะละมังสแตนเลสด้วยสีหน้ากระหาย เหมือนสุนัขน้อยที่กำลังรอให้อาหารอยู่เลย ชายคนนั้นก็ไม่สนใจถงถง รีบแกะถุงนมสด แล้วเฝ้าอยู่ข้างๆ กะละมัง เหมือนกำลังรอโอกาสอะไรบางอย่าง รอจนผ้าอนามัยกำลังจะมอดไหม้หมด ชายคนนั้นก็เทนมสดที่อยู่ในมือลงไป ขณะที่นมสดสัมผัสถูกเปลวไฟสีดำก็เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว เหมือนโยนแผ่นเหล็กที่กำลังไหม้จนแดงลงไปในน้ำแข็ง เกิดเป็นควันหนาสีดำพวยพุ่งออกมา ถงถงรอมานาน พอเห็นควันดำดวงตาทั้งสองก็เกิดเป็นประกาย พุ่งเข้าไปอ้าปากสูดควันดำนั้น ราวกับควันดำนั้นคือจิตวิญญาณ แต่ไม่ว่าถงถงจะสูดเข้าไปเท่าไรมันก็เบี่ยงออกจากตัวเขาลอยตรงไปยังเซียวเหย่ นี่มันเรื่องอะไรกัน? เป็นผีเหมือนกันแท้ๆ แต่ทำไมควันถึงเลือกมาหาเซียวเหย่? ฉันมองชายที่อยู่ข้างๆ ฉันด้วยความไม่เข้าใจ เห็นเขาก็มีสีหน้างุนงงเช่นกัน คิ้วขมวดจนเป็นปม ฉันเห็นเขามีท่าทางเคร่งเครียด ในใจก็เกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอะไรสักอย่าง เขาคงไม่ใช่คนที่ทำอะไรเหยาะแหยะหรอกมั้ง? ก่อนที่ฉันจะคาดคั้นเขา ทางด้านเซียวเหย่ก็เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้น เห็นควันดำเหล่านั้นลอยไปอยู่ข้างๆ ตัวเขา ล้อมรอบให้ร่างกายของเซียวเหย่อยู่ตรงกลาง ฉันแอบเห็นหน้าอกอันแข็งแกร่งของเซียวเหย่ขยับขึ้นลง เหมือนกำลังหายใจเข้าลึกๆ ส่วนควันดำเหล่านั้นก็ค่อยๆ เข้าไปในร่างกายของเซียวเหย่ตามลมหายใจของเขา ฉันจ้องมองนิ่ง ดวงตาทั้งสองจับจ้องอยู่ที่สถานการณ์ทางด้านเซียวเหย่ ความพยายามที่ผ่านไปกว่าสิบนาที ในขณะที่ควันดำเหล่านั้นเกือบจะถูกเซียวเหย่สูดเข้าไป จู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างทุกข์ทรมานดังขึ้นที่ข้างๆ หูของฉัน