ตอนที่ 6 ไม่ใช่แฟนแล้วเป็นอะไร

ตอนที่ 6 ไม่ใช่แฟนแล้วเป็นอะไร "ไข้สูง 39.8 องศา ถ้ามาช้ากว่านี้ คุณไปแผนกสมองได้เลย เป็นแฟนยังไงกันเนี่ย ให้เธอทานยาคุมฉุกเฉินครั้งเดียวสามเม็ด ไม่อยากมีชีวิตแล้วใช่ไหม?" หมอกำลังดุเหยนเฉิน ฟางหยิวที่นั่งอยู่ข้างๆก็เป็นห่วงเขามาก "ขอโทษนะคะ ฉันโง่ไปหน่อย เลยกินไปเยอะเลย คุณอย่าด่าเขาเลยค่ะ มันเป็นความผิดของฉันเองค่ะ" ฟางหยิวแก้ตัวแทน หมอจ้องเขม็งไปที่ฟางหยิวอีกครั้ง "เธอคงตามใจแฟน จนเสียนิสัยแบบนี้ไง ไม่ต้องทำดีกับผู้ชายขนาดนั้นหรอก หลังจากได้ยินคำว่า "แฟน" จากหมอ ฟางหยิวเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มตรงหน้า ซึ้งมีใบหน้าที่นิ่งสงบ เธอยิ้มอย่างเขินอาย: "ขอโทษนะคะ หมอคะ เขา...เขาไม่ใช่แฟนของฉันค่ะ" หมอชะงักไป และพูดว่า "ไม่ใช่แฟนแล้วเป็นอะไร?" ฟางหยิวหยุดชะงักและพูดอย่างลวก ๆ "คนที่ผ่านมาเจอพอดีค่ะ เขาช่วยชีวิตฉันไว้ค่ะ เขาเป็นคนดี" คนดี? เหยนเฉินขมวดคิ้ว เมื่อหมอได้ยินสิ่งที่ฟางหยิวพูด เขาก็ไม่ได้โมโหใส่เหยนเฉินอีก ก่อนที่จะหันหลังเดินออกไป ฟางหยิวถอนหายใจเล็กน้อย จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองดวงตาที่เหมือนกับหมึก ภายในมีความเยือกเย็นอยู่ "ฉันอยากจะรู้ ว่าฉันผ่านมาบ้านของฉันได้ยังไง และอุ้มเธอจากเตียงของฉัน พาเธอมาส่งที่โรงพยาบาลได้ยังไง? " ฟางหยิวชะงักไป ทันใดนั้นเองก็มีความตื่นเต้นปรากฎบนใบหน้าเล็ก ๆ ซีด ๆ "นายไม่ชอบให้ฉันพูดแบบนั้นไม่ใช่หรอ? ฉันคิดว่าฉันไม่มีตัวตน แต่จริงๆแล้วนายเห็นฉันเป็นแฟนตั้งนานแล้วใช่ไหม?" เหยนเฉินชะงักไปก่อนที่จะขมวดคิ้ว ฟางหยิวยิ้ม แก้มทั้งสองเผลอให้เห็นลักยิ้มบางๆ เธอจับมือของเขาไว้ "ต่อไปนี้ฉันเรียกนายว่าเฉินได้ไหม? และฉันเอาอาหารกลางวันไปส่งให้นายทุกวันดีไหม?" รอยยิ้มไร้เดียงสาของเธอสวยมาก แววตาที่เปร่งประกายกำลังสื่อสิ่งที่ต้องการ เหยนเฉินยอมรับว่าผู้หญิงคนนี้มีแรงดึงดูดต่อเขามาก แต่....ผู้หญิงคนนี้ต้องการจะเป็นแฟนกับเขา มันคงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เขาสะบัดมือของฟางหยิวอย่างไร้เยื้อใย เหยนเฉินพูดด้วยความเย็นชา "ไม่ดี!" “เฉิน……” "ฉินช่งไม่ได้บอกเธอหรอ ว่าควรเรียกฉันว่าอะไร?" ฉินช่งเคยพูดแล้ว แต่เธอไม่ชอบเรียกเขาว่าประธานเหยนหรือคุณเหยน มือของเธอกำผ้าห่มไว้อย่างแน่น ปลายนิ้วซีดเซียว แต่ใบหน้าของเธอยังมีรอยยิ้มอยู่ เธอถามด้วยเสียงเบา ๆ ว่า "ถ้าฉันตั้งท้องลูกของนาย นายจะทำยังไง?" ที่จริงแล้วเธอตั้งใจถามคำถามนี้ "ฉันไม่มีทางให้เด็กเกิดออกมาหรอก!" ฟางหยิวเม้มริมฝีปาก หลับตาลง เธอพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก "ถ้าฉันแอบคลอดลูกล่ะ?" เหยนเฉินแสดงความรู้สึกเย็นชาออกมา ทำให้รู้สึกถึงระยะห่าง และคำที่เขาพูดออกมาทำให้รับรู้ถึงความเย็นชาของชายผู้นี้ "ฉันจะฆ่าเขา! ฟางหยิว บางทีที่ฉันเคยพูดไปมันอาจจะยังไม่ชัดเจนมากพอ แฟนของเหยนเฉิน ว่าที่ภรรยาหรือแม้แต่คุณนายเหยน ไม่มีทางเป็นผู้หญิงที่ธรรมดาที่โลภมากแบบเธอ เข้าใจไหม?" ฟางหยิวมองไปที่เขาด้วยความตกใจ เธออ้าปากค้าง เธออยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี เหยนเฉินลุกขึ้นยืน ร่างกายที่สูงโปร่งทำให้รู้สึกถึงการกดขี่อย่างห้ามไม่ได้ "วันนี้เพราะว่าเธอไม่สบาย ทำให้ฉันเสียเวลาไปตั้งครึ่งวัน ฉันจึงต้องเอาเวลาที่พักผ่อนไปชดเชยแทน ถ้าเธอไม่อยากอยู่ข้างกายฉันแล้ว เธอไปได้ตลอดเวลาเลย ฉันไม่จำเป็นต้องมีผู้หญิงคนเดียว แต่....ฟางหยิว ถ้าเธอยังต้องการผลประโยชน์จากการอยู่ข้างกายฉัน เธอก็ควรจะเป็นเด็กดีและเชื้อฟังฉัน อย่ามาทำให้ฉันต้องลำบากอีก" หลังจากพูดจบ เหยนเฉินก็จากไป ฟางหยิวมองไปยังประตูอย่างมึนงง ไม่รู้ว่าต้องรู้สึกอย่างไรกับการเป็นทุกข์ เธอยกยิ้มที่ขมขื่น เธอยอมอยู่ข้างกายเขาอย่างเงียบๆ ไม่คิดเลยว่าจะไปทำให้เขาลำบาก เป็นเพราะเธอไม่ดี ต่อไปนี้ จะไม่เกิดขึ้นอีก …… หลังจากที่ฟางหยิวหายป่วย เธอเข้าใจมากยิ่งขึ้นเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเหยนเฉิน เธอไม่มีวันมีตัวตน หลังจากนั้น เธอไม่เคยพูดถึงอะไรที่เกี่ยวกับ "แฟน" อีก เธอทำอาหารให้เขา ไม่ว่าเขาจะทานไหม เธอทำความสะอาดบ้านให้เขา ไม่ว่าเขาจะกลับมาไหม เธอค่อยแต่งตัว ไม่ว่าเขาจะมองเห็นไหม ในฐานะที่เธอเป็นคู่นอนของเขา เธอก็ต้องทำให้ดีที่สุด เหยนเฉินเป็นคนที่ใจกว้างมาก ทั้งเสื้อผ้าและรองเท้าที่เอามาให้เธอมีเยอะจนนับไม่ถ้วน แต่โดยปกติเธอไม่ได้ใส่....ถ้าสวมเสื้อที่หรูหราแบบนั้นไปโรงเรียนต้องโดนคนนินทาแน่ๆ เธอไม่รู้ว่าบัตรที่เหยนเฉินให้นั้นมีเงินอยู่เท่าไหร่ เธอไม่เคยใช้เลย เธอใช้เพียงเงินเดือนของตัวเองในการใช้ชีวิต หลังจากครึ่งปีของการฝึกงาน เธอได้เป็นครูเต็มตัว เงินเดือนเธอเพิ่มขึ้นหนึ่งพันหยวน เธอรู้สึกพอใจมาก หลังจากที่เธอรู้ว่าเหยนเฉินไม่สามารถเป็นทุกๆสิ่งทุกๆอย่างในชีวิตของเธอ ฟางหยิวเริ่มรู้จักกับเพื่อนใหม่ๆ หลายครั้งที่มีคนถามว่าโสดไหม เธอมักจะตอบว่า "โสด" ดังนั้นเลยมีหลายคนที่มาแนะนำคู่ให้เธอ หลังจากที่เธอรู้ว่าการนัดบอดนั้นเป็นเรื่องที่น่ากลัว เธอไม่เห็นด้วยกับวิธีการก่อนหน้านี้ เธอจึงพูดว่าตัวเธอนั้นไม่โสดแล้ว แต่ทุกคนก็คิดว่าเธอกำลังหาข้ออ้างให้ไม่ต้องไปนัดบอด ยังไงก็ต้องเป็นสาวโสดแหละ ไม่งั้นคงไม่ใช้ชีวิตตามใจชอบแบบนี้ เพื่อนร่วมงานต่างก็ช่วยกันแนะนำเด็กผู้ชายให้กับเธอ ฟางหยิวรู้สึกปวดหัวมาก แต่ว่า มีอยู่วันหนึ่ง หลังจากที่เธอรับรู้ข่าวเกี่ยวกับการหมั้นหมายของประธานบริษัทเหยนจากในทีวี เธอก็เปลี่ยนไปทันที และลืมเรื่องที่ทำให้เธอปวดหัวออกไป หลายวันที่ผ่านมา เหยนเฉินไม่ได้มาหาเธอเลย เหยนเฉินก็ไม่ได้ติดต่อเธออีก เธออยู่ในห้องคนเดียว หลายครั้งที่เธอดูทีวีด้วยความมึนงง ในช่องหลัก หนังสือพิมพ์นิตยสาร และสถานีโทรทัศน์ ต่างก็มีข่าวการหมั้นหมายของประธานบริษัทเหยนเหยนเฉินและหซื่งหลิวนีลูกผู้ดีที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ