ตอนที่ 8 การสารภาพรักกระทันหัน

ตอนที่ 8 การสารภาพรักกระทันหัน ห่างจากตรงนั้นไม่ไกลนัก มีรถ Rolls Royce จอดดูอยู่ ฉินช่งผู้ที่นั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับ มองไปที่เหยนเฉินที่นั่งอยู่เบาะหลัง ผ่านทางกระจก เขากัดริมฝีปากของเขา หน้าตึงมาก ในดวงตาของเขามีแต่ความเงียบ หลังจากที่เหยนเฉินได้ยินฉินช่งพูดว่าฟางหยิวอยากเจอเขา แม้ว่าจะดึกแค่ไหน เขาก็รีบมาที่บ้านพักหลังนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะบังเอิญเจอ เขาคงไม่รู้ว่าฟางหยิวมีผู้ชายคนอื่นแล้ว ให้ผู้ชายคนนั้นจอดรถไว้ไกลมาก ฟางหยิวคิดที่จะปิดบังเขา และจับปลาสองมือหรอ? …… ฟางหยิวที่กำลังเผชิญหน้ากับการสารภาพรักกระทันหันจากคืเย่ เธอดูอึดอัดมาก ตั้งแต่เล็กจนโต นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาสารภาพรักกับเธอ ใบหน้าของฟางหยิวดูแดงมาก กลางสายลม ผมของเธอถูกลมพัดปลิว เธอสวมกระโปรงสีดำและสวมเสื้อกันลมสีเบจไว้ด้านนอก เธอใส่เสื้อผ้ามาไม่เยอะ แต่มือสีขาวของเธอที่โผล่ออกมาเย็นมาก คืเย่ถอดเสื้อโค้ท แล้วไปคลุมให้ฟางหยิว เขาเป็นคนสุภาพแต่ก็ไม่ได้เสียมารยาท "หยิว ผมรู้ว่านี่เป็นเรื่องที่กระทันหันมาก คุณไม่จำเป็นต้องรีบตอบผม คุณเอากลับไปคิดก่อนนะ ถ้าผมไม่ได้ทำให้คุณรังเกียจ ผมหวังว่าคุณจะให้โอกาสผมในการจีบคุณ " หลังจากที่คืเย่พูดจบ เขาก็ตื่นเต้นมาก สิ่งที่เขาควรจะพูด เขาก็พูดแล้ว และเขาก็ไม่อยากให้ฟางหยิวมีความรู้สึกว่ากำลังโดนบังคับอยู่ เขาเลยขับรถกลับไป หลังจากที่ฟางหยิวเห็นคืเย่จากไป จิตใจของเธอดูสับสนมาก การที่มีคนมาสารภาพรักด้วย จะพูดยังไงดี...มันก็ดีใจอยู่บ้าง ยังไงเธอก็เป็นได้แค่ "คู่นอน" ของเหยนเฉิน เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่ไม่มีอะไรเลย คืเย่เป็นคนดี บางทีเขาอาจจะทำให้เธอสามารถลืมเขาคนนั้นได้ วิธีการรักษาตัวเองให้ดีที่สุด คือการที่เราเอาความสนใจไปไว้บนตัวคนอื่น? แต่....สถานะของเธอตอนนี้ มันคู่ควรกับคนดีแบบคืเย่หรอ? ฟางหยิวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วก้มศีรษะลงและเดินไปยังบ้านพัก ในสมองเธอเต็มไปด้วยความคิดต่างๆ เธอจึงไม่ได้สังเกตเห็นว่ามีรถ Rolls Royce ตามมาข้างหลัง เหยนเฉินมองดูเธอคลุมเสื้อโค้ทของผู้ชายคนอื่นและเดินเข้าไปในบ้าน ฉินช่งอยู่กับเหยนเฉินมานาน เขารู้ว่าตอนนี้ประธานเหยนกำลังโกรธ "ประธานเหยน คุณหซื่งยังรอคำตอบจากคุณอยู่นะครับ" หซื่งหลิวนีอยากเจอเหยนเฉิน แต่เหยนเฉินก็ปฏิเสธไป หซื่งหลิวนีบอกว่าจะรอเขา "บอกเธอไป เดี๋ยวฉันไปหา" …… ฟางหยิวเก็บเสื้อโค้ทของคืเย่ไว้ เธอสวมเพียงกระโปรงสีดำนั่งอยู่บนโซฟา เธออยากจะจัดการความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเหยนเฉิน เหยนเฉินได้หมั้นหมายแล้ว และคู่หมั้นของเขาก็คือหซื่งหลิวนี ที่ไม่ชอบเธอเลย เหยนเฉินก็ไม่ชอบเธอเหมือนกัน ที่เก็บเธอไว้ ก็คงเพื่อเรื่องอย่างว่าของผู้ชาย ตอนนี้มีคืเย่ที่ชอบเธอ เธอควรจะคว้าโอกาสนี้ไว้ ถ้าอย่างนั้น เธออยู่ที่นี่ต่อไปก็คงไม่มีความหมายอะไร ดังนั้น ออกไปเถอะ! เธอคิดดีแล้ว เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา เตรียมที่จะบอกกับฉินช่งว่าเธอจะออกจากที่นี่ในวันพรุ่งนี้ เธอกลับเห็นข้อความที่ฉินช่งส่งมา ข้อความนั้นถูกส่งมาเมื่อหลายชั่วโมงที่แล้ว เนื้อหาข้างใน : คืนนี้ประธานเหยนจะมาหา เพราะเธอไปเดทกับคืเย่ เลยไม่ได้สนใจโทรศัพท์ เธอลุกขึ้นมาจากโซฟา ขาเธอชนเข้ากับโต๊ะที่อยู่ด้านหน้า ผิวขาวของเธอก็มีรอยฟกช้ำทันที เธอเพิกเฉยต่อความเจ็บปวด และรีบเดินไปที่หน้าต่าง เธอเห็นรถที่คุ้นเคยจอดข้างนอก แต่รถคันกำลังจะออกไปจากที่นี่ เธอไม่สนใจที่จะสวมรองเท้า รีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว แต่รถก็ขับออกไปแล้ว เธอไม่รู้ว่าเอาแรงมาจากไหน เธอวิ่งตามรถคันนั้นไป ปากก็คอยตะโกนว่า "เฉิน เฉิน...." เธอคิดว่า ถ้าครั้งนี้ไม่ได้เจอเขา ต่อไปก็คงไม่ทีโอกาสแล้ว