已经是第一章了
ตอนที่ 161 ถึงจุดสิ้นสุดแล้ว แต่ก็ตัดกันไม่ขาด
ตอนที่ 161 ถึงจุดสิ้นสุดแล้ว แต่ก็ตัดกันไม่ขาด
ฉันหลุบตาลงต่ำ จงใจพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นว่า “มันไม่ได้รุนแรง ฉันจะกลับไปทำงานแล้วค่ะ”
“ได้ งั้นผมจะไปเป็นเพื่อน”
เสียงของดนุนัยอ่อนลงเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม เขายังคงถือลูกกุญแจนั้นไว้ในมือ ราวกับไม่กล้าคืนให้ฉัน
เวลาส่งผลงา
已经是最新一章了
加载中
