已经是第一章了
ตอนที่ 166 เวลาไม่คอยใคร
ตอนที่ 166 เวลาไม่คอยใคร
ตอนนี้ ฉันไม่มีเวลาสนใจปัณฑา
ฉันรู้สึกได้ถึงสายตาที่จับจ้องมาจากด้านหลัง
ฉันยืนนิ่งอยู่ที่เดิมไม่ขยับ รู้สึกเย็นยะเยือกที่แผ่นหลัง
แต่ธีภพกลับไม่ได้สนใจเลย พูดจบก็หยิบสมุดสเกตซ์ภาพของตัวเองแล้วเดินจากไปเลย
ฉันยืนนิ่งแล้วก็ได้ยินเสียงรองเท้ากระทบกั
已经是最新一章了
加载中
