已经是第一章了
บทที่44 ช่างแล้งน้ำใจจริง ๆ
บทที่44 ช่างแล้งน้ำใจจริง ๆ
“ไม่......ไม่ต้องการ......เวธนีลุกลี้ลุกลน ขยับถอยแล้วพูดออกไป ภัทธไม่ให้โอกาสเธอได้พูดอีก ใช้มือกดเธอไว้
เวธนีสั่นเทิ่ม
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ ฮือ......” รับความทรมานไม่ไหว เวธนีสะบัดตัวไปมา และร้องขอชีวิต แต่ภัทธเริ่มบ้าคลั่งมากกว่าเดิม
ไม่รู้ว่าเว
已经是最新一章了
加载中
