已经是第一章了
บทที่ 146 คุณมีความสุขก็ดีแล้ว
บทที่146 คุณมีความสุขก็ดีแล้ว
หลังจากที่รถสตาร์ทและขับออกไป สักครู่เวธนีก็เหมือนจะไม่มีแรง เธอค่อยๆเดินออกมาจากทางเดินบันได ในสมองเวลานั้น คาดไม่ถึงว่าจะสับสนมากเพียงนี้ เธอเดินไปตามถนนเนือยๆทุกอย่างน่าเบื่อ ความทรงจำก็เหมือนภูตผีที่เจาะเข้ามาในใจของตัวเอง
"พี่เปรม คุณช้าลงหน่อย......
已经是最新一章了
加载中
