已经是第一章了
ตอนที่288คือผมรู้สึกเสียใจกับเธอ
ตอนที่288คือผมรู้สึกเสียใจกับเธอ
เปรมโบกมือไปให้เธอยิ้มเบาๆแล้วมองเธอเดินจากไปเวธนีก็ไม่ได้หันกลับมามองพระอาทิตย์ตกไปทางหมู่บ้านเธอกำลังถือกระเป๋าถือเมื่อมองจากข้างหลังราวกับว่าพวกเขากำลังเข้าชั้นมัธยมเพียงแค่ทั้งหมดนี้ทำไมถึงไม่สามารถกลับไปได้ล่ะ
นานมากที่เปรมถึงเลี้ยวหัวรถไปเพียงแค่ต
已经是最新一章了
加载中
