已经是第一章了
บทที่ 337 ทรมาน
บทที่ 337 ทรมาน
ซ่านจินจื๋อไม่ไปไหนเลย เฝ้าดูซูพ่านเอ๋อทั้งสามวันสามคืน
จนกระทั่งพระอาทิตย์ขึ้นในวันนี้ อาจารย์ของลี่วานเอายามาให้ซูพ่านเอ๋อกิน เธอจึงฟื้นขึ้นมา สิ่งที่ทำอันแรกหลังจากตื่นขึ้นมา คือ จับมือซ่านจินจื๋อแน่นๆ น้ำตาไหลลงตามปลายตา ดูน่าสงสารและเอ็นดู
“ข้าจับอาชญากรได้แ
已经是最新一章了
加载中
