ตอนที่ 1 ผู้หญิงไม่ชอบเงิน

ตอนที่ 1 ผู้หญิงไม่ชอบเงิน งานกะกลางคืนที่แสนวุ่นวายยุติลง นีรชาถอดชุดพนักงานเสิร์ฟออก แล้วมองไปนอกหน้าต่างในค่ำคืนที่ฝนตก วันนี้ลูกค้าเยอะจึงปิดร้านช้าไปครึ่งชั่วโมง ทำให้เธอพลาดรถเมล์เที่ยวสุดท้าย นั่งแท็กซี่ตั้งร้อยกว่าบาท พอซื้อเนื้อซี่โครงให้พ่อได้เลย ช่างเถอะ คิดว่าเดินกลับน่าจะดีกว่า นีรชามองดูรองเท้าคู่เก่าของตัวเอง ซึ่งมันเริ่มที่จะกรอบ ถ้าเอาไปแช่น้ำอีก ก็คงจะไม่เหลือ เฮ้อ…แล้วเธอจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อใหม่ จะทำยังไงได้ เธอต้องรีบกลับบ้านให้เร็วที่สุด เพราะพ่อรออยู่ สายฝนตกกระทบลงบนใบหน้า จนเธอแทบจะลืมตาไม่ขึ้น ทันใดนั้นก็มีแสงไฟสาดส่องเข้ามา “เฮ้ย……” รถสปอร์ตสีเงินเบรกอย่างกะทันหัน เสียงเบรกดังสนั่น แสงไฟที่ส่องมาทำให้นีรชามองไม่เห็น และยังไม่ทันตั้งตัว เธอก็ถูกชนจนล้มไปกับพื้น นีรชารู้สึกเจ็บที่หัวเข่าและแขน เธอพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้นยืนแต่ก็ล้มพับลงไปอีก ชายคนหนึ่งรีบลงมาจากรถ แล้วตะโกนใส่เธอว่า “ข้ามถนนประสาอะไร จะรีบกลับไปเกิดใหม่หรือไง” ทำไมถึงได้มีคนขับรถที่ไร้เหตุผลแบบนี้นะ เมื่อกี้ก็เห็นๆ กันอยู่ว่าเป็นไฟแดง และเธอก็เดินอยู่บนทางม้าลายแท้ๆ “คุณเป็นคนขับรถฝ่าไฟแดง ยังกล้ามาด่าคนอื่นอีกเหรอ” พอมองดูรถสปอร์ตคันหรูที่จอดอยู่ตรงหน้า นีรชาก็โกรธจนตัวสั่น “มีเงินเยอะแล้วยังไง มีเงินแล้วจะขับรถไฟฝ่าแดงก็ได้อย่างนั้นเหรอ ฉันจำทะเบียนรถคุณได้ คุณเชื่อไหมล่ะว่าฉันแจ้งตำรวจจับคุณแน่” คนขับคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะต่อปากต่อคำ เขากำลังจะอ้าปากพูด กระจกรถก็เลื่อนลงและมีเสียงทุ้มต่ำของผู้ชายดังออกมา “สองแสนบาท แล้วให้เธอไป” “ครับ คุณหนู” คนขับเปลี่ยนน้ำเสียงทันควัน “ปั๊บ” ธนบัตรก้อนหนาที่โยนลงบนตัวของนีรชา กระทบบริเวณที่เธอได้รับบาดเจ็บ คนขับได้แต่มองแล้วปัดมือไล่ เขาหัน หลังกลับเตรียมที่จะขึ้นรถ นีรชารู้สึกโกรธมาก น้ำตาแห่งความโกรธไหลซึมอยู่ในดวงตา เธอแหงนหน้าขึ้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา แล้วหยิบธนบัตรจากพื้น ฝืนความเจ็บปวดที่หัวเข่าและแขนใช้กำลังทั้งหมดของเธอ ทุบลงไปที่หลังของคนขับรถคนนั้น “แม่งเอ้ย” คนขับรถไม่ทันตั้งตัวจึงโดนนีรชาทุบหลังไปเต็มๆ เขาหันกลับมาด้วยความโกรธ และเหมือนจะทำร้ายเธอ “สุทินทร์” เสียงทุ้มต่ำของชายที่อยู่ในรถทำให้คนขับหยุดชะงัก นีรชามองเข้าไปภายในรถ แสงจากโคมไฟบนท้องถนนสาด ส่องเข้าไปทางหน้าต่างรถและส่องให้เห็นใบหน้าของชายคนหนึ่ง ชายหนุ่มรูปงามที่สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต้องหลงใหลกับเสน่ห์อันดึงดูด มีรัศมีความเป็นคุณชายผู้เย่อหยิ่ง ขณะนี้กำลังจ้องมองเธอด้วยสายตาดูถูก “มานี่สิ” เขากระดิกนิ้วเรียกเธอ น้ำเสียงเหยียดหยันจากปากเขาดูมีพลัง ไม่อาจต้านทานได้ ผู้ชายคนนี้ชักจะหล่อเกินไปแล้ว นีรชามองหน้าเขาแล้ว เหมือนกับตกอยู่ในภวังค์ เดินไปทางหน้าต่างรถของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ “โอ๊ย……เจ็บนะ” ฝ่ามือร้อนของชายหนุ่มจับไปที่คางของนีรชา เธอร้องอุทานขึ้นมา “คุณจะทำอะไร ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” ชายหนุ่มจ้องราวกับว่าเธอเป็นเหยื่อให้เขาขย้ำ ฝ่ามือใหญ่สัมผัสกับผิวแก้มที่บอบบาง เขายิ้มเยาะที่มุมปาก “ผู้หญิงที่ไม่รักเงิน มีจริงเหรอ” คางเรียวถูกบีบจนรู้สึกเจ็บ พยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่ชายหนุ่มกลับยิ่งบีบแรงขึ้น จนเธอดิ้นไม่หลุด ตากลมโตของเธอจ้องไปที่ไอ้คุณชายเย็นชานั่นด้วยความเกลียดชัง “เงินสกปรกแบบนี้ ไม่เห็นจะน่าสนตรงไหน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งตำรวจจับคุณ ไม่ใช่แค่ข้อหาขับรถฝ่าไฟแดง แต่รวมถึงล่วงละเมิดทางเพศด้วย ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ ฝ่ามือใหญ่ยิ่งแข็งกร้าว นีรชารู้สึกเหมือนคางของเธอกำลังจะถูกบดขยี้ให้แหลกคามือ ใบหน้าซีดเผือดของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “คุณมันโรคจิต……” นีรชาเจ็บจนแทบจะพูดไม่ออก ชายหนุ่มสะบัดมือออกอย่างแรง จนนีรชาที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ล้มลงกระแทกพื้น เขาโยนบัตรสีทองลงมาจากหน้าต่างรถ พร้อมกับน้ำเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความภาคภูมิใจ “นามบัตรของฉัน เชิญเธอเอาไปแจ้งความได้เลย และถ้าต้องการค่ารักษาพยาบาล ไปหาฉันได้ที่บริษัท ที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด