已经是第一章了
บทที่ 560 ความหวาดกลัว
บทที่ 560 ความหวาดกลัว
วิ่งด้วยความเร็ว
ไม่อาจหยุดลงได้
ในสมองมีเพียงศัพท์สองคำนี้วกไปวนมา เดินออกมาจากป่าที่เต็มไปด้วยกิ่งไม้เช่นนี้ เบื้องหน้าแทบจะมืดมนทั้งแถบ รอยฟกช้ำและแรงกระแทกทั้งร่างล้วนมึนชา หากไม่ใช่แสงสีขาวรำไรบนฟากฟ้า นางคงคิดไปว่าราตรีนี้ไม่อาจผ่านพ้นไปได้ตลอดกาล
已经是最新一章了
加载中
