ตอนที่ 67 ตราบใดที่ผมชอบก็คือสิ่งล้ำค่า   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 67 ตราบใดที่ผมชอบก็คือสิ่งล้ำค่า
ตอนที่ 67 ตราบใดที่ผมชอบก็คือสิ่งล้ำค่า ในเวลา1ทุ่มของเย็นวันนั้น ห้องอาหารตึกแสงทอง ชั้นสองห้องวีไอพี เป็นห้องส่วนตัวที่มีพื้นที่สี่ร้อยตารางเมตร บนพื้นปูด้วยพรมสีแดงเข้ม โต๊ะกลมชุบทองลวดลายสีขาวขนาดใหญ่ โคมระย้าคริสตัลที่หรูหราและสวยงามอยู่เหนือศีรษะ เทวิณผลักประตูเข้าไป ทุกคนมากันคร
已经是最新一章了
加载中