ตอนที่ 99 แสดงความจริงใจ

ต๭นที่ 99 แสดงความจริงใจ วันที่สอง หลี่หลงก็มาที่บ้านหลินซินเยียนมาช่วยงานแต่เช้า และยังช่วยเอ้อร์ยาเก็บห้องหับ แล้วก็ยังเป็นผู้อารักขาด้วย หน้าที่นั้นก็คือดูแลความปลอดภัยของบ้านนี้ ในบ้านนี้มีหลินซินเยียน เอ้อร์ยา อี้เซิง ทั้งสามคนไม่มีความสามารถในการปกป้องตัวเอง ถ้าหากมีคนเลวเข้ามาจะต้องเป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัวมากๆ ดังนั้นหลี่หลงเลยตัดสินใจที่จะมาอาศัยอยู่ที่นี่ด้วย อย่างไรที่นี่ก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านของเขา ถ้าไม่ยุ่งก็จะกลับไปบ้าน หลินซินเยียนกลับบังคับให้เขากลับไปอยู่บ้าน แล้วว่าหลี่หลงยืนกรานที่จะอยู่ นางก็เลยไม่พูดอะไรอีก เมื่อมีเวลาว่าง หลินซินเยียนก็เรียก หลี่หลง เอ้อร์ยาและอี้เซิงมา มาสอนให้พวกเขาอ่านหนังสือ พวกเขาขยันตั้งใจมาก ในขณะเดียวกันนั้นก็รู้สึกเคาระเลื่อมใสในตัวหลินซินเยียน บ่ายวันนี้ ศาลาความลับแห่งสวรรค์ ประมุขน้อยเทียนหยุนจือมาเยี่ยมทางประตูด้านบน เวลาผ่านไปหลายวัน สุดท้ายเขาก็ต้องมาปฏิบัติตามคำมั่นสัญญา แต่เมื่อเอ้อร์ยาพาเทียนหยุนจือมาตรงหน้าของหลินซินเยียน เทียนหยุนจือก็ตกตะลึงเหมือนยัดไข่ไว้เต็มปาก เขามองผู้หญิงที่กำลังหัวเราะอยู่ตรงหน้า นางใส่เสื้อที่ทำจากผ้าไหมสีขาวราวกับหิมะ ใส่เสื้อคลุมขนกระต่าย ยิ่งทำให้ขับผิวใบหน้าของนางที่มีเลือดฝาดบนแก้ม เครื่องหน้าราวกับประดับด้วยหิมะ เขาไม่ใช่ไม่เคยเห็นผู้หญิงสวย แต่ว่า ไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยอย่างหลินซินเยียนมาก่อน บนร่างของผู้หญิงที่เกิดในยุคสมัยนี้ จะมีความอ่อนโยนสุภาพลึกซึ่ง เหมือนคนในภาพวาด งดงามตามแบบมาตรฐาน แต่ไม่มีกลิ่นอายของความฉลาดเลยแม้แต่นิด แต่ว่าหลินซินเยียนนั้นกลับต่างออกไป ราวกับว่านางมีความคิดจิตวิญญาณที่เป็นของตนเองไม่เหมือนใคร ดีเหลือเกินที่ได้ยืนอยู่ตรงหน้านางใน นางยังทำให้คนอื่นรู้สึกว่านางก็คือนาง ของรอบกายถูกนางขับให้เด่นยิ่งขึ้น “อะไรหรือ ไม่ได้เจอกันไม่กี่วัน ท่านประมุขน้อยก็ไม่รู้จักข้าแล้วหรือ” หลินซินเยียนยิ้มบาง แต่เดิมก็ไม่อยากแสดงฐานะให้หญิงสาวได้รับรู้ แต่ว่าเพราะคนตระกูลหนานกงพบนางที่ปลอมตัวเป็นผู้ชาย เพื่อที่จะลดความวุ่นวายที่ไม่จำเป็นลงนางจะต้องลดการปลอมตัวเป็นชายให้น้อยลง แต่ศาลาความลับแห่งสวรรค์ นางได้ตัดสินใจไปแล้ว ในเมื่อตัดสินใจเข้าร่วมแล้ว ก็ถือโอกาสแสดงความบริสุทธิ์ใจเสียเลย “เจ้า เจ้าคือท่านชายอู๋เหินหรือ” ถึงแม้จะอยู่ตรงหน้าสายตา แต่เทียนหยุนจือก็ยังไม่กล้าเชื่อสายตาของตัวเองอยู่ดี หลินซินเยียนพยักหน้า “เมื่อไม่กี่วันก่อนต่อหน้าผู้คน ไม่ค่อยเหมาะที่จะปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนในฐานะผู้หญิง ดังนั้นจึงต้องอำพราวตัวมากหน่อย ขอให้ท่านให้อภัยด้วย” เทียนหยุนจือตกตะลึงคาที่ สักพักถึงจะได้สติกลับมา “เอ้อ.... เข้าใจ เข้าใจได้ เพียงแต่นึกไม่ถึงเลยว่าท่านชายอู๋เหินจะเป็นผู้หญิง ยิ่งนึกไม่ถึงเข้าไปใหญ่ว่าผู้หญิงจะมีอาวุธที่ร้ายแรงเช่นนี้ได้” ต่อให้เป็นแม่ของเขาอยู่ในศาลาความลับแห่งสวรรค์หูตาช้า แต่กลับรู้เรื่องการสร้างอาวุธแค่ครึ่งเดียว แต่น้องสาวของเขาเทียนหยุนชิง ตั้งแต่เด็กก็ถูกเลี้ยงดูอยู่ในที่ศาลาความลับแห่งสวรรค์ก็ได้รับพรสวรรค์มากเป็นพิเศษ กลับมอบให้หลินซินเยียนเหมือนกันเดะ “ประมุขน้อยไม่ถือสาก็ดีแล้ว ประมุขน้อยอย่ายืนพูดเลย นั่งลงดื่มชาก่อน นี่คือชาที่เมื่อวันก่อนข้าเก็บได้จากบนเขา ชงจากน้ำหิมะ น้ำหิมะนี้ต้มด้วยกลับดอกเหมย ท่านลองชิมดู ได้กลิ่นของดอกเหมยรึไม่ ” หลินซินเยียนรินชาให้เขา เทียนหยุนจือค่อยๆรับชามา รู้ว่าตอนนี้ไม่ใช่ความรู้สึกที่แท้จริง เขาอื่มชาไปอึกหนึ่ง พบว่าตรงหน้าชัดแจ้งขึ้น “ไม่ธรรมดาจริงๆ เหมือนคนที่ชำนาญมาก จริงสิ ข้ายังอยากรู้ชื่อที่แท้จริงของแม่นางด้วย” “หลินซินเยียน” หลินซินเยียนยิ้มตอบ “ประมุขน้อยไม่ต้องแนะนำตัวหรอก แค่จ่ายเงินมาก็สอบถามได้ไม่ยาก ข้าเทียนหยุนจือประมุขน้อยของศาลาความลับแห่งสวรรค์ เป็นศาลาความลับแห่งสวรรค์ที่อายุน้อยและงดงามที่สุด” “แม่นางหลินถ่อมตัวเกินไปแล้ว ข้าคิดว่าฝีมือของท่านไม่แน่ว่าจะอ่อนกว่าข้า” คำพูดนี้ไม่ใช่เทียนหยุนจือจะประจบ แต่เป็นคำพูดจากใจจริง จากวันนั้นที่เห็นสิ่งที่หลินซินเยียนทำ เขาไม่ตะลึงก็คงไม่ได้ เขาถามตัวเองว่าถ้าหากเป็นเขาเข้าประลองเองในที่สุดผลลัพธ์ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม “ประมุขน้อยเกรงใจเกินไปแล้ว ข้าแค่ไม่อยากให้เป็นเพียงเพราะข้าเป็นหญิง ทำให้ข้าหมดโอกาสที่จะเข้าไปศึกษาในที่ศาลา” ภายในใจของหลินซินเยียนเกิดความลังเลเล็กน้อย เห็นถ้วยชาของเขาใกล้หมด นางก็เติมน้ำชาให้เขาอย่างสุภาพ ประโยคนี้กลับทำให้เทียนหยุนจือย่นคิ้ว เขาเกิดลังเลใจขึ้นมา แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็หยิบของในอกเสื้อออกมานั่นก็คือ จดหมายแนะนำฉบับหนึ่ง “ถึงแม้แม่นางจะเป็นผู้หญิง ขณะนี้พวกเราศาลาความลับแห่งสวรรค์ไม่มีตัวอย่างลูกศิษย์ผู้หญิง แต่ว่า วันนี้ศาลาความลับแห่งสวรรค์ก็ไม่ได้กีดกันผู้หญิงทำอาวุธ ท่านดูน้องสาวข้า ไม่ได้เรียนการฝีมือหรอกรึ ดังนั้น ข้าตัดสินใจแล้ว ประมุขจะต้องเข้าใจ” หลินซินเยียนรับจดหมายมา หัวใจตกลงไปอยู่ที่พื้น รอยยิ้มบนใบหน้าอ่อนลงนิดหน่อย “ถ้าเช่นนั้นข้าต้องขอบคุณประมุขน้อยมากที่ไม่คำนึงถึงเรื่องเพศ” รอยยิ้มของนาง เหมือนความอบอุ่นของแสงแดดที่อยู่ในหน้าหนาว เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว ก็แผดเผาหัวใจของผู้อื่นได้ เทียนหยุนจือมองแล้วก็เกิดความลุ่มหลงขึ้นมานิดหน่อย แววตามองเหมือนสติหลุดลอย เมื่อเห็นหลินซินเยียนย่นคิ้วถึงได้ก้มหน้าลงอย่าเก้อเขิน แต่ว่าใบหูของเขาก็แดงอย่างถึงที่สุด หลินซินเยียนทำเป็นมองไม่เห็นอาการลำบากใจของเขา ทำแค่ให้เขานั่งสักครู่ ก็ทำให้เขารู้สึกเกรงใจ นั่งสักพักเขาก็ขอตัวกลับไป หลังจากเทียนหยุนจือกลับไป หลินซินเยียนก็เปิดซองจดหมายดู ภายในใจของนางบอกให้นางไปไหว้ครูเรียนการฝีมือในเดือนหน้าที่ศาลา ในจดหมายเขียนที่อยู่ของที่ศาลาอย่างชัดเจน สถานที่นี้เป็นสำหรับใต้ฟ้าแล้วยังเป็นที่ที่เป็นความลับที่มีอยู่จริง ถ้าหากศาลาไม่ยินยอม ก็ไม่มีใครสามารถหาที่อยู่ที่แท้จริงได้ ตอนนี้สิ่งที่คุมขังนางอยู่ก็คือโม่จื่อเฟิง โม่จื่อเฟิงจะยอมปล่อยมือให้นางไปเรียนที่ที่ศาลาได้หรือไม่ นางรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่มีค่ามาก ถึงแม้ว่านางจะประเมินความสามารถของนางได้ แต่ว่าที่นี่ไม่ใช่ยุคปัจจุบัน ในกาลเวลานี้มีวัตถุดิบแบบใดบ้าง สามารถทำของอะไรด้บ้าง ที่พูดทั้งหมดนี้นางไม่แน่ใจเลย วันนี้โอกาสที่ดีแบบนี้มากองอยู่ตรงหน้าแล้ว ตัวของนางนั้นหลงรักในการทำอาวุธ เป็นสิ่งที่ดึงดูดใจของนางมาก เหลือเพียงแค่โม่จื่อเฟิงคนนั้น หลินซินเยียนถอนหายใจ ถ้าหากนางจำไม่ผิด ยังเหลือเวลาอีกสิบวันก็จะเป็นวันแต่งงานของเขากับเซียวฉางเยว่ เขาเสียเวลาคิดอย่างมากเรื่องที่จะให้นางเข้าวัง ไม่ใช่ใช่ว่าเพื่อมีที่อยู่อย่างสงบภายหลัง คิดแบบนี้ หลินซินเยียนก็ยิ้มออกมา ในเมืองเฟิ่งซี ร้านขายชาดที่ดีที่สุดก็คือร้านชาดไห่ถังทางด้านตะวันตกของเมือง ร้านชาดไห่ถางเจ้าของที่เปิดเป็นสายเลือดของฝั่งตะวันตก ชาดที่เขาผลิตออกมานั้นสีสันสันสดใสสวยงามและหอมสดชื่น แถมยังทำให้ผิวลื่นเกลี้ยงตลอดไป เป็นเพราะคุณภาพสินค้าดี ก็เป็นธรรมดาที่ราคาสินค้าจะสูงตาม จะต้องเป็นคนที่มีเงินเท่านั้นถึงจะสามารถใช้ชาดของร้านไห่ถางได้ ด้านตรงข้ามของร้านไห่ถังเป็นร้านชา หลินซินเยียนพาเอ้อร์ยามานั่งดื่มชาด้วยกัน วันนี้มาดื่มชาตอนช่วงเช้า เอ้อร์ยาสงสัย แต่ไม่ได้ถาม ในใจของนางนั้น นางเชื่อใจหลินซินเยียนอย่างถึงที่สุด จากที่นางดู การที่หลินซินเยียนทำแบบนี้ จะต้องมีเหตุผลแน่