ตอนที่ 6 รสนิยมแย่จัง

ตอนที่ 6 รสนิยมแย่จัง นีรชาลอบถอนหายใจ คิดในใจว่ายังไงก็ต้องไม่ให้พี่สาวเธอรู้เรื่องนี้ เพราะตามนิสัยของเธอแล้วจะต้องเอาเรื่องนี้ไปโพนทะนาให้คนอื่นรู้ ให้เธอต้องอับอายขายขี้หน้าเป็นแน่ “อ๋อ…คือเสื้อตัวนี้ฉันยืมมาจากเพื่อนน่ะ พอดีว่าเมื่อคืนฉันดันทำเสื้อตัวเองเปื้อน” ขณะที่พูดนีรชาก็ดูสีหน้าของมุกมณีไปด้วย กลัวจะแสดงพิรุธอะไรออกมาให้เธอจับได้ มุกมณีกลอกตาไปมา ในเมื่อนีรชาพูดแบบนี้ก็แสดงว่าเธอไม่รู้จริงๆ ว่าเป็นคุณแทน อย่างนั้นก็ดีล่ะ “ยัยน้ำ ฉันว่าเสื้อตัวนี้มันเปื้อน เดี๋ยวฉันเอาไปซักให้นะ” มุกมณีหยิบเสื้อเชิ้ตออกไปด้วยท่าทีแปลกๆ ร้อยวันพันปีเธอไม่เคยจะทำงานบ้าน แล้ววันนี้ทำไมถึงจะช่วยซักเสื้อ แต่ว่า เอาไปก็ดีแล้วล่ะ เสื้อตัวนั้นก็กะว่าจะโยนทิ้งอยู่แล้ว เธอไม่อยากเห็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนั้น ตึกบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด บนชั้น 27 แสงอาทิตย์ส่องกระทบผนังกระจก จนเกิดแสงสะท้อน ห้องโถงที่อยู่ชั้นหนึ่งตกแต่งได้อย่างหรูหรา ทุกสิ่งทุกล้วนแต่ดูดีมีระดับ ว่ากันว่าคุณภัสกรณ์เป็นคนออกแบบเองกับมือ ร่างบางยืนอยู่บนพื้นหินอ่อน สะโพกพิงประตูกระจกด้วยท่าทางที่มั่นใจ ชุดเดรสสั้นรัดรูปของเธอยิ่งทำให้เธอดูสวยสง่า ผิวขาวๆ ส่วนโค้งเว้าอันเซ็กซี่นั้นดึงดูดสายตาผู้คนให้จับจ้อง พนักงานต้อนรับ มองเธอด้วยสายตาแปลกๆ และทักขึ้นมาว่า “คุณผู้หญิง ไม่ทราบมีธุระอะไรคะ” แต่งตัวขนาดนี้ ก็คงจะมาบำเรอท่านประธานอีกตามเคย “ฉันมาพบคุณภัสกรณ์” มุกมณีตอบอย่างเย่อหยิ่ง ยกมือขึ้นมาลูบผมลอนยาวของตัวเอง ทำให้พนักงานชายที่เดินผ่านไปผ่านมามองตามตาไม่กระพริบ “ไม่ทราบว่า ได้นัดไว้หรือเปล่าค่ะ” “จำเป็นด้วยเหรอ ถ้าอย่างนั้นเธอก็ไปบอกท่านประธาน ว่าฉันคือผู้หญิงที่นอนกับเขาเมื่อคืนนี้” มุกมณีพูดอย่างภาคภูมิใจ ห้องทำงานของประธานบริษัท ภัสกรณ์ได้ฟังรายงานของเลขาผ่านโทรศัพท์ วันนี้เขามีประชุมอีกหลายครั้ง ไม่มีอารมณ์ที่จะจัดการกับผู้หญิงเหล่านี้ แต่พอได้ยินว่าผู้หญิงคนเมื่อคืนมาหา เขาก็เผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ผู้หญิงคนเมื่อคืน แตกต่างจากผู้หญิงอื่น ถ้าเปรียบผู้หญิงคนอื่นเป็นอาหารค่ำแบบฝรั่งเศส งั้นเธอก็เป็นโจ๊ก กินอาหารมื้อใหญ่เบื่อแล้ว จะลองชิมโจ๊กดูบ้างมันก็ไม่เลว…… “ท่านประธานขา…” เสียงหวานๆ ดังมาจากประตูห้องทำงานของภัสกรณ์ ภัสกรณ์เงยหน้าขึ้นมา ผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งตัวเปิดเผยยืนอยู่หน้าประตู คอเสื้อคว้านลงลึกจนเห็นถึงไหนต่อไหน ดวงตาเป็นประกายถูกแต่งแบบสโมคกี้อายส์…… เขาขมวดคิ้ว ผู้หญิงบนเตียงเมื่อคืนดูสดใสและไร้เดียงสา เทียบไม่ได้กับสาวสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ มันเกิดอะไรขึ้น หรือจริงๆ แล้วเธอตั้งใจแต่งตัวแบบนี้เพื่อมายั่วเขา รสนิยมของเขามันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอเนี้ย ภัสกรณ์จ้องมุกมณีไม่วางตา เขาไม่พูดอะไรสักคำ พอมุกมณีเห็นรูปร่างหน้าตาของเขาแล้วก็ถึงกับมือไม้อ่อน หรือจริงๆ เขาจะรู้แล้ว ว่าเธอสวมรอยมา รีบดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวที่พับเก็บไว้ในกระเป๋าออกมา เธอชี้ตรงข้อพับที่มีตัวอักษร ที.เอ.เอ็น ปักอยู่ มุกมณีเดินเข้าไปหาภัสกรณ์ และยื่นเสื้อไปตรงหน้าเขา “ท่านประธาน ฉันเอาเสื้อของคุณมาคืนค่ะ……” ในระหว่างที่พูด เธอก็จงใจเบียดเอวของเธอเข้าไปใกล้ ใกล้ซะจนเกือบจะชนหน้าเขาอยู่แล้ว