ตอนที่31 ชายหนุ่มๆที่มีความคิดความฝัน

ต๭นที่31 ชายหนุ่มๆที่มีความคิดความฝัน "เขาชื่อ...ชื่อปะอะไรสักอย่าง" ชวนีหรี่ตา นึกชื่อเต็มๆ ของผู้ชายคนนั้นไม่ออก "ปะอะไร?" ดาลิศกระพริบตา ทำหน้าอยากรู้อยากเห็น ชวนีเบ้ปากตอบทันที "เหมือนว่าเขาจะเป็นเจ้าของบริษัทซี.อาร์.จำกัด ปะอะไรฉันก็ไม่รู้ สรุปว่าก็คือคนเลวคนหนึ่ง ฉันไม่อยากพูดถึงเขาอีก" ดาลิศที่แฝงตัวอยู่ในวงการบันเทิง บุคคลที่อยู่ในตระกูลที่มีทั้งเงินและอำนาจในประเทศ ต่างประเทศ นักธุรกิจร่ำรวยมหาศาลในวงการธุรกิจนั่นน่าจะรู้จักกันดีเหมือนจำสมบัติในบ้านตัวเองได้แม่น แต่พอได้ยินว่าบริษัทซี.อาร์.จำกัด เธอก็หลุดปากพูดออกมา "ใช่ปวัตรหรือเปล่า?" ชวนีหันหน้าไปหาเธออย่างแปลกใจทันที "เหมือนจะเป็นเขานะ เธอรู้ได้ยังไง?" ดาลิศอ้าปากค้าง ท่าทางราวกับเห็นผีอย่างนั้น แล้วตะโกนออกมา "โอ้มายกอด! คิดไม่ถึงว่าธันวาเป็นลูกของปวัตร คุณพระ! ชวนี ผู้ชายที่นอนกับเธอตอนนั้นคือปวัตร!" น้ำเสียงนี่ ทำไมดูไม่ใช่เสียใจแทนเธอ แต่กลับดูตื่นเต้นแทนเธอล่ะ? วันนี้ชวนีจิตใจแย่มาก เธอถอนหายใจ "อย่าพูดถึงชื่อผู้ชายคนนี้กับฉันอีกเลย ฉันได้ยินแล้วอยากจะอ้วก" "คิดไม่ถึงว่าเธอไม่รู้ว่าเขาคือใคร? เขาคือ..." ดาลิศอยากจะอธิบายให้เธอฟังจริงๆ เพราะผู้หญิงที่อยากจะนอนกับผู้ชายคนนี้ล้อมโลกได้รอบหนึ่งเลย คุณสมบัติที่อยู่บนตัวผู้ชายคนนี้มากมายเหลือเกิน เมื่อหลายปีก่อนเขายังมีเพียงชื่อเสียงเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลวาดวงศ์ แต่ไม่กี่ปีมานี้เขาอยู่ในฐานะคนที่ร่ำรวยและมีอำนาจอันดับต้นๆ ไปแล้ว ร่ำรวยมหาศาล แม้กระทั่งมูลค่าของบริษัทเขาก็ไม่สามารถประเมินค่าได้ แต่ว่าจีพีดีก็แซงหน้าประเทศเล็กๆ ไปไม่น้อย สรุปแล้วนี่คือก้างชิ้นใหญ่ในวงการธุรกิจที่ใครก็ไม่กล้ามีเรื่องด้วย แต่ทว่าเธอยังพูดไม่จบ ชวนีก็ขัดเธอขึ้นมาแล้ว "ฉันสนหรอว่าเขาเป็นใคร สรุปคือฉันไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกต่อไป" แน่นอนว่าดาลิศเข้าใจความโกรธแค้นของชวนี ถึงแม้จะเป็นปวัตร แต่การกระทำของเขาเมื่อห้าปีก่อนก็ถือว่าเลวมากๆ "โอเคๆๆ ฉันจะไม่พูดถึงเขา ไม่พูดแล้ว งั้นเธอจะทำยังไงต่อไป? เขาจะแย่งธันวากับเธอมั้ย?" ดาลิศถามอย่างเป็นห่วง "ธันวาอยู่กับฉันมาตั้งแต่เด็กจนโต เขาจะแย่งไปได้หรอ?" ตรงจุดนี้ชวนีกลับมีความมั่นใจอย่างมาก ถ้าให้ลูกชายเลือกว่าวันข้างหน้าจะอยู่กับใคร แน่นอนว่าลูกชายต้องเลือกอยู่กับเธอ "ก็ถูกนะ ถึงแม้ธันวาจะต้องการพ่อ แต่ว่าเขาก็แยกจากเธอไม่ได้เด็ดขาด" ดาลิศก็มั่นใจในจุดนี้มาก "โอ่! พ่อฉันซื้อบ้านให้ฉันที่หนึ่ง ก็อยู่แถวๆ โรงเรียน ฉันกะว่าพรุ่งนี้ตอนเย็นจะไปทำอาหารเมื้อแรกที่นั่น" ดาลิศดีใจแทนเธอ "ดูแล้ว พ่อเธอรักเธอจริงๆ นะ" "เขายังซื้อรถให้ฉันคันหนึ่งแล้วด้วย" "งั้นเธอก็เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลนันทพิวัฒน์ต่อไปได้อย่างสบายใจแล้วสิ ไม่ต้องหาเงินให้เหนื่อยอีกแล้ว" ดาลิศมองเธออย่างอิจฉา ชวนีส่ายหน้าตอบ "ไม่หรอก ฉันจะไม่ยอมทิ้งงานของฉัน ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่สามารถพึ่งแต่คุณพ่อได้หมด ยิ่งถ้าชญาภารู้แล้วล่ะก็ต้องต่อว่าพ่อฉันแน่ ฉันไม่อยากให้เขาถูกผู้หญิงคนนี้กดขี่" "ใช่ เธอเป็นคนหนุ่มสาวที่ดีคนหนึ่งที่มีอุดมการณ์มีปณิธาน วางใจเถอะ! ฉันสามารถแนะนำงานดีๆ ให้เธอได้" ดาลิศยิ้มแล้วกอดเธอแน่น "ต่อไปนี้ ฉันก็ไปกินข้าวที่บ้านเธอได้ทุกวันแล้ว" "ยินดีตอนรับทุกเวลาจ้ะ" ชวนีโกรธมาตลอดทั้งบ่าย มีเพียงเวลาที่อยู่กับเพื่อนรักที่ทำให้เธอมีรอยยิ้มอีกครั้ง ชวนีไปทำกับข้าวในห้องครัวแล้ว ดาลิศก็กลับไปในห้องเล่นเป็นเพื่อนเจ้าหนูน้อย ถือโอกาสถามความคิดเห็นเจ้าหนูน้อยที่มีต่อพ่อคนนี้ มองดูใบหน้าของเจ้าหนูน้อย ดาลิศก็คิดถึงหน้าตาของปวัตรอย่างละเอียดอีกที เฮ้ย! เหมือนกันมากจริงๆอย่างคาดไม่ถึง