ตอนที่ 46 ไม่มีค่ารักษา

ต๭นที่ 46 ไม่มีค่ารักษา ขณะที่นิรชาตื่นเป็นเช้าตรู่ของวันที่ 2 ลืมตาขึ้นมารอบกายของนิรชามีเพียงพยาบาลที่มาเปลี่ยนน้ำเกลือให้ “คุณพยาบาลฉันขอถามหน่อยตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน” มีราชาถามอย่างมีมารยาท “อ้อนี่คุณไม่รู้ใช่ไหมที่นี่คือโรงพยาบาลนฤชิต” โรงพยาบาลนฤชิตเป็นโรงพยาบาลเอกชนระดับยอดในเมืองC ดวงตาของนิรชาเริ่มแปล่งประกายขึ้นมาทันที ดีเลย พ่อก็นอนพักรักษาอยู่โรงพยาบาลแห่งนี้กำลังรอทำการผ่าตัดอยู่ ช่วงนี้ภัสกรณ์มาวุ่นวายกับเธอตลอดเวลา เธอเลยไม่มีเวลามาเยี่ยมพ่อเลย วันนี้ได้เวลาไปเยี่ยมพ่อพอดีเลย คิดถึงพ่อจริงๆ พ่อเป็นคนรักเพียงคนเดียวในครอบครัวของเธอ หลังจากที่พยาบาลไปแล้ว นีรชาได้แอบเอาหมอนมาดึงปลั๊กในมือออกและเดินไปที่ห้องICU “น้ำ…ลูกมาแล้ว…เป็นยังไงบ้าง “ สิทธิชานนท์นอนอยู่บนเตียงเห็นลูกสาวก็ดีใจมาก ตอนนี้เขาสามารถพูดได้ประโยคสั้นๆ นีราชาดีใจอยู่พักหนึ่ง อาการปวดท้องน้อยก็ลดลงไปนิด “พ่อหนูไม่เป็นอะไรแล้ว ก็แค่เป็นไข้หวัดนิดหน่อย มาโรงพยาบาลแล้วให้น้ำเกลือ” นีรชาพูดอย่างผ่อนคลาย “น้ำ… พ่ออาการดีขึ้นแล้ว ลูก....อ่านหนังสือให้ดีๆ” สิทธิชานนท์ปลื้มใจในขณะที่กำลังมองลูกสาว เพราะคิดว่าเธอคงไร้เดียงสาความจริงคือค่ารักษาพยาบาล เป็นของตนที่ลูกสาวยืมมา “ค่ะ พ่อไม่ต้องพูดแล้วพักผ่อนให้มากๆ” นีรชาคว้ามือของพ่อไว้ ถามพยาบาลที่อยู่รอบๆ “ตอนไหนค่ะที่พ่อจะสามารถผ่าตัดได้” พยาบาลส่ายหัว “ยังไม่แน่ค่ะ เพราะต้องรอมีไตที่สมบูรณ์ก่อน อีกทั้งตอนนี้สุขภาพร่างกายของพ่อคุณก็ไม่แข็งแรง กลัวว่าจะทนกับการผ่าตัดครั้งใหญ่นี้ไม่ไหว และยังต้องดูแลรักษาร่างกายไปก่อนค่ะ” นีรชาถอนหายใจ เธอยังติดหนี้ภัสกรณ์อยู่จำนวนมาก มากจนเธอก็เริ่มสงสัยว่าจะสามารถใช้หนี้ให้หมดได้รึเปล่า....... สิทธิชานนท์สุขภาพอ่อนแอมาก เมื่อคุยกับนีรชากี่ประโยคเขาก็หลับไปแล้ว “คุณพยาบาลค่ะ ขอถามหน่อย ถ้าจะออกจากโรงพยาบาลต้องทำยังไง ” นีรชาไปยังห้องโถงชั้นหนึ่งที่สามารถสอบถามข้อมูลได้ วันนี้มีบทเรียนสำคัญที่จะต้องเรียนรู้ เธออยากรีบออกโรงพยาบาลเพื่อไปโรงเรียน “คุณวิ่งมาถึงนี่ได้ยังไง ฉันตามหาคุณไปทั่ว” พยาบาลในห้องคนไข้ของนีรชาหาเจอเธอ และมองเธอด้วยสีหน้าโกรธ “ทารกของคุณเกือบจะแท้งนะ คุณต้องอยู่รักษาให้ดีก่อน” “แท้ง รักษา” นีรชาอึ้งอยู่กับที่เธอจะตั้งครรภ์ได้ยังไง ทุกครั้งที่ทำกับภัสกรณ์เสร็จ เธอก็กินยาคุมกำเนิด จะท้องได้ยังไงกัน ทันใดนั้นสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนขาวซีด เธอกัดริมฝีปากแน่น หรือว่าเป็นคืนนั้น ค่ำคืนที่น่ากลัวนั้น แม้หน้าผู้ชายคนนั้นเธอก็ยังไม่ได้เห็นกลับตั้งท้องลูกของเขาไป เธอเพิ่งอายุได้ 18 ปี ชีวิตเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น เธอยังไม่พร้อมที่จะเป็นแม่ นีรชากัดริมฝีปากที่ขาดเลือดแน่น หน้าขาวซีดเผือด ทำยังไงดีล่ะ ภัสกรณ์รู้แล้วใช่ไหม แล้วเขาทำได้ยังไง ถ้าเขาจะยกเลิกสัญญาการผ่าตัดของพ่อจะทำยังไงล่ะ เวลานี้ใจของเธอมีแต่ความมืดยุ่งเหยิงไปหมด “คุณ ถ้าจะออกโรงพยาบาล รบกวนไปจ่ายค่ารักษาให้หมดก่อนค่ะ” พยาบาลมองนีรชาที่ตัวสั่นอย่างไม่น่าแปลกใจ เมื่อเห็นใบเสร็จที่พยาบาลส่งให้ นีรชาถึงกลับเวียนหัว ตัวเลข‘0’ที่ยาวๆ ถึงจะขายเธอไปก็จ่ายไม่ไหวหรอก ก็แค่รักษาแบบฉุกเฉิน ทำไมต้องเสียเงินเยอะขนาดนี้ นีรชากำลังพรึมพรำอยู่ ในขณะนั้นเธอหยิบเงินในกระเป๋าของเธอออกมานัดได้ 500หยวน “สามารถจ่ายส่วนหนึ่งก่อนได้ไหม” “ไม่ได้ ต้องจ่ายทั้งหมด” พยาบาลไม่สนเธอเลยสักนิด