ตอนที่ 8 ใจกว้างจริงๆ

ต๭นที่ 8 ใจกว้างจริงๆ นีรชารีบวิ่งจากโรงเรียนไปที่ร้านอาหาร ซึ่งตอนนี้เลยเวลาเข้างานมา 20 นาทีแล้ว นี่คืองานที่สามของเธอ และเป็นงานนอกเวลาที่คุ้มค่าที่สุดเท่าที่เธอเคยทำ Prague restaurant ร้านอาหารตะวันตกอันดับต้นๆ ในเมืองซี คนที่เข้าออกร้านนี้ล้วนแต่เป็นซุปเปอร์สตาร์คนดังทั้งนั้น ฉะนั้นกฎและข้อบังคับของที่นี่จึงเข้มงวดมาก ถ้ามาสายสามครั้งหรือโดนแขกบ่นหนึ่งครั้ง ก็จะถูกไล่ออกทันที วันนี้เธอกับเพื่อนสนิทชื่อว่าจันทร์ฉายมาทำงานที่นี่ด้วยกัน นีรชารีบสวมเครื่องแบบสีฟ้าอ่อนแล้ววิ่งไปที่แผนก ป่านนี้จันทร์ฉายคงจะรอแย่แล้ว “จันทร์ ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ วันนี้เลิกเรียนช้าไปหน่อย” เธอกล่าวขอโทษเพื่อนซะยกใหญ่ “ไม่เป็นไรหรอกน้ำ ฮ่าๆ คือว่าวันนี้ฉันอยากจะมาทำงานที่นี่เองแหล่ะ” ใบหน้าของจันทร์ฉายดูมีความหวัง สมกับที่เธอตั้งตารอ “เอ๊ะ ทำไมเหรอ หรือว่าวันนี้ผู้จัดการจะแจกอั่งเปา” “ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย…” จันทร์ฉายทำหน้าตาบูดบึ้ง “อั่งเปาน่ะเหรอเมื่อเทียบกับสิ่งนี้แล้ว กลายเป็นเรื่องเล็กไปเลยล่ะ ได้ยินมาว่าวันนี้ประธานบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด จะมาที่นี่” “ประธานบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัดเหรอ” นีรชาทำหน้าตาเฉื่อยชา บริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด ฟังดูคุ้นๆ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน จันทร์ฉายเอื้อมมือไปบีบใบหน้าเรียวเล็กอย่างเป็นธรรมชาติของนีรชา “ก็ คุณภัสกรณ์ ธนกิจโกศล ไงล่ะ เขาว่าทั้งหล่อทั้งรวย แถมยังใจกว้างกับผู้หญิงมากด้วย ถ้าเอาผู้หญิงของเขามายืนเรียงกัน น่าจะรอบโลกได้เลยมั้ง…” “ฮ่า ๆ ๆ เธอก็พูดเกินไป ว่าไปแล้ว ถึงเขาจะทั้งหล่อ ทั้งรวย ใจกว้างกับผู้หญิง มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเราหนิ” นีรชายักไหล่อย่างไม่คิดจะใส่ใจ จัดแจงเมนูอาหารที่อยู่ในมืออย่างคล่องแคล่ว “ไม่แน่นะ อาจจะถึงตาเธอแล้วก็ได้ พอท่านประธานได้เห็นหน้าสวยๆ หุ่นเพรียวๆ ของเธอล่ะก็ จะต้องตกหลุมรักและอยากแต่งงานกับเธอแน่ๆ เป็นภรรยาของประธานบริษัท เธอจะได้ขับเฟอร์รารี่ สวมเพชร 20 กะรัต ใส่ชุดคอลเล็คชั่นล่าสุดของแชแนลไปกินข้าวอย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้จักฉันก็แล้วกัน” จันทร์ฉายแสร้งทำหน้าตาน่าสงสาร จับแขนของนีรชาแกว่งไปแกว่งมา นีรชาอยากจะเข้าไปฉีกปากเธอนัก “นิสัยไม่ดี ครั้งนี้ฉันต่อให้ก่อน แต่ระวังไว้เหอะ คราวหน้าฉันจะขุดเรื่องเธอมาแฉบ้าง” เด็กสาวทั้งสองล้อเล่นกันอย่างสนุกสนาน “น้ำ เร็วเข้า โซดาโต๊ะที่ 12” นีรชาแลบลิ้นใส่จันทร์ฉาย หยิบถาดขึ้นมาแล้วเดินไปที่หน้าห้องโถง งานนี้ถึงทิปจะหนัก แต่ก็เหนื่อยชะมัด คนที่มาที่นี่ล้วนแต่มีอิทธิพล และยากที่จะให้บริการเป็นธรรมดา นีรชาต้องคอยระวังทุกครั้งที่เข้าไปเสิร์ฟน้ำเสิร์ฟอาหาร กลัวทำอะไรผิดพลาดไป เพราะเธอจะชวดงานนี้ไม่ได้เด็ดขาด ครอบครัวยังคงเป็นหนี้จำนวนมาก ใบหน้าเธอยิ้มแย้ม และพร้อมให้บริการอย่างมืออาชีพ แต่ก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นแขกโต๊ะที่ 12… นั่นคือ ซูเลีย ดาราดาวรุ่งหญิงคนใหม่ที่เพิ่งผุดขึ้นมา เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว เธอยังเป็นดาราที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักอยู่เลย แต่หลังจากได้รับบทแสดงนำในภาพยนตร์รัก เธอก็ดังเป็นพลุแตก เธอสวยจริงๆ ผมหนานุ่มสลวย ลำคอระหงนั้นขาวนวลเย้ายวนใจ ใบหน้าถูกแต่งด้วยเครื่องสำอาง ทำให้หน้าเธอดูมีมิติและมีเสน่ห์มากๆ ประกอบกับชุดราตรียาวสีขาวที่แหวกจนถึงกลางหลัง เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวเนียนที่สวยสะดุดตา “สวัสดีค่ะ นี่คือโซดาที่คุณต้องการค่ะ” นีรชายิ้มกว้างพร้อมกับวางแก้วลงบนโต๊ะ “ขอบใจจ้ะ” แม้จะพูดจาสุภาพอย่างไร้ที่ติ แต่เสียงของซูเลียนั้นเย็นชา ฟังดูไม่เต็มใจขอบคุณ โทรศัพท์ที่วางอยู่บนผ้าปูโต๊ะลูกไม้สีขาวดังขึ้น มันคือ vertu โทรศัพท์มือถือสุดหรูระดับโลก เป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น ที่มีแค่ 200 เครื่องทั่วโลก และไม่ใช่ว่ามีเงินแล้วจะสามารถซื้อได้ นีรชาแปลกใจ แม้ว่าตอนนี้ซูเลียจะเป็นดาราดัง แต่การใช้โทรศัพท์รุ่นนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ หรือที่จริงแล้วมีคนซื้อให้เธอ เป็นใครกันนะใจกว้างจริงๆ