ตอนที่26 อยู่กับใคร

ต๭นที่26 อยู่กับใคร ภัสกรณ์พยายามอย่างยิ่งที่จะขจัดสิ่งที่รบกวนสมาธิ และภาพของนีรชาที่ปั่นป่วนอยู่ในหัวสมอง ตอนนี้เขาแค่ต้องการระบาย ไม่ว่าผู้หญิงตรงหน้าจะเป็นใครก็ตาม ขอเพียงแค่ให้เธอสามารถลบความสับสนวุ่นวายที่อยู่ในใจของเขาได้ก็พอ เขาเอนตัวลงบนโซฟา ดวงตาขมเค้มหรี่ลงเล็กน้อย วงแขนแข็งแกร่งยื่นไปเกี่ยวเอวคอดกิ่ว เหนี่ยวรั้งเข้ามาแนบชิดบนตัวของเขา เพียงแค่สัมผัสโดนตัวเธอ ร่างกายของเขากลับแข็งขืนขึ้นมาซะอย่างงั้น บ้าชะมัด! ความรู้สึกนี้คืออะไร! “ไสหัวไป!”เขาผลักหญิงสาวออกอย่างไร้ความปราณี ดวงตาคมกริบจ้องมองเธออย่างเย็นชา “แทน……เอ่อ……คุณแทน”ผู้หญิงคนนั้นเบิกตาโตด้วยความตกใจ เมื่อพบว่าตัวเองไม่ได้มีความรู้สึกอะไรต่อผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเลย สีหน้าของภัสกรณ์นั้นก็แทบจะดูไม่ได้ นี่คงเป็นเพราะว่า คนที่เขาต้องการสัมผัสลูบไล้ คนที่เขาต้องการโอบกอดไว้ในอ้อมแขน ไม่ใช่เธอคนนี้! “ให้ตายสิ...ฉันบอกเธอให้ไสหัวไปไง!”ภัสกรณ์ยื่นคำขาด จับร่างบางที่เบียดกายอยู่บนตัวเขาดึงออกไป ร่างสูงยืนขึ้นแล้วเดินไปที่หน้าต่าง พร้อมกับดวงหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ ภัสกรณ์เปิดโทรศัพท์มือถือ ค้นหาตำแหน่งของนีรชาผ่านทางสายรัดข้อมือที่เขาสวมให้เธอ คิ้วเข้มย่นเข้าหากันแน่น ดึกขนาดนี้แล้ว แต่เครื่องมือกลับระบุว่านีรชาอยู่ที่ร้านขายดอกไม้ในเมือง เธอไปทำอะไรที่ร้านขายดอกไม้? หรือว่า...ผู้ชายคนนั้นกำลังซื้อดอกไม้ให้เธอ การตัดกุหลาบสองสามร้อยดอก จัดใส่ช่อแล้วห่อด้วยพลาสติก มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอเลย นีรชาที่เหนื่อยล้าจากการทำงานเพิ่งจะได้นั่งพัก…เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เบอร์แปลกหนิ นีรชางงว่า ดึกขนาดนี้ ใครจะโทรหาเธอ? พ่อเธอก็น่าจะหลับไปแล้ว “ฮัลโหล สวัสดีค่ะ” “อยู่ที่ไหน?”เสียงทุ้มต่ำที่ฟังดูเย่อหยิ่งและเยือกเย็นดังออกมาจากโทรศัพท์ “คุณเป็นใครคะ?”ถึงเธอจะรู้สึกว่าเสียงนี้มันคุ้นๆ แต่ความเหนื่อยล้า ทำให้สมองเบลอ และขี้เกียจเกินกว่าที่จะคิดว่านี่คือใคร ภัสกรณ์ที่อยู่ปลายสายได้ยินถึงกับพูดไม่ออก ใบหน้าแสนเย็นชาแสดงอารมณ์โกรธออกมาอย่างเห็นได้ชัด เขาโกรธที่นีรชาจำไม่ได้แม้กระทั่งเสียงของเขา หรือว่ามีผู้ชายอยู่ข้างๆ ก็เลยแกล้งทำเป็นไม่รู้จัก เสียงจากโทรศัพท์เงียบไปครู่หนึ่ง นีรชารู้สึกแปลกๆ จึงยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู ในใจก็ได้แต่คิดว่าตัวเองทำอะไรผิดหรือเปล่า “ให้ตายเถอะ…นี่เธออยู่กับใคร!”เขาตะคอกเสียงดังใส่เธอ นีรชาจึงนึกขึ้นมาได้ เธอขมวดคิ้วมุ่น แล้วตอบกลับไปว่า“คุณมีเบอร์โทรศัพท์ฉันได้ยังไงเนี่ย?”