ตอนที่ 48เป็นห่วง

ต๭นที่ 48 เป็นห่วง ภัสกรณ์จับหน้าของโมรีอย่างพล่อย แล้วจูบไปที่ริมฝีปากสีแดงสดของเธอ โมรีแสร้งดิ้นรนไปเล็กน้อย : “พี่แทน เค้าไม่เอานะ! ดูสิมีคนอยู่ข้างๆ!” ฟังที่โมรีพูด การกระทำของภัสกรณ์ไม่มีท่าทีว่าจะลดลง ในทางกลับกันเขายิ่งหลงระเริงมากขึ้น โมรีเจ็บจนร้องออกมา ไม่อยากมองต่อไปอีก นิรชารู้สึกหัวใจเจ็บปวดไปพักๆ “ท่านประธาน ถ้าท่านไม่มีคำสั่งแล้ว ฉันจะขอตัวออกไปก่อนค่ะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ในนั้นแฟงไปด้วยความดื้อรั้นและความดูถูกเล็กน้อย ภัสกรณ์เงยหน้าขึ้นมาจากบริเวณคอโมรี ดวงตาที่แหลมคมคู่นั้นจ้องไปที่ใบหน้าของนิรชา เสียงของเขาเยือกเย็นไร้อารมณ์กว่านิรชา : “ทำความสะอาดห้องนั่งเล่นหน่อยซะ ” “โรคจิต ไอ้โรคจิตชัดๆ! ” นิรชาแอบนินทาในใจ เธอไม่รู้ภัสกรณ์เป็นบ้าอะไร ถึงได้บังคับให้เธอดูภาพลามกที่ถ่ายทอดสดแบบนี้ ห้องนั่งเล่นในวิลล่าสะอาดมาก ไม่มีอะไรที่จะให้นิรชาไปทำความสะอาด ที่ภัสกรณ์ให้เธอทำความสะอาดห้องนั่งเล่น ก็เป็นเพียงข้ออ้างอย่างหนึ่งเท่านั้นที่ทรมานเธอ หยิบเอาผ้าขี้ริ้วเช็ดเฟอร์นิเจอร์ที่ไม่มีฝุ่นเกะอยู่ การกระทำทุกครั้งจะทำไห้เธอรู้สึกเจ็บท้อง ลูก ลูกของเธอกำลังจะเติบโตอย่างช้าๆในท้องของเธอ นิรชาใช้มือข้างหนึ่งค่อยๆลูบไปที่ท้องของเธอ ความรู้สึกนั้นยากจะบรรยายออกมา ผู้ชายแปลกหน้าที่ไม่ได้เห็นหน้าชัดเจน ในตอนกลางคืนที่มืดมนนั้น ปลูกลูกตัวเล็กๆในท้องของเธอ เธอน่าจะไปเกลียดเด็กคนนี้มั้ง แต่ว่าไม่รู้ทำไม นิรชาไม่สามารถเกลียดลูกที่กำลังเติบโตในทองเธออยู่ได้ นี่เป็นลูกของเธอ ลูกของเธอคนเดียว เธอเป็นแม่ เธอต้องปกป้องลูก และให้ลูกของเธอออกมาลืมตาดูโลกนี้ได้ นิรชาเชื่อมั่นว่าเป็นเด็กผู้หญิงแน่ๆ เป็นเด็กที่ผิวขาว น่ารักเหมือนนางฟ้าตัวเล็กๆ ใบหน้าของนิรชามีรอยยิ้มลอยขึ้นมา เธอกำลังเพ้อฝันในจินตนาการของลูกสาวอนาคต ไม่ได้ไปสนใจผู้ชายกับผู้หญิงพัวพันกันราวกับงูอยู่ในห้องนั่งเล่นสักนิด ภัสกรณ์กดทับร่างกายของโมรีไป แต่สายตากลับอดชำเลืองไปหานิรชาไม่ได้ เฮี่ย! เดิมยังคิดว่าจะได้เห็นสีหน้ามอิจฉาหรือเกลียดของนิรชาด้วย แต่ภาพที่ภัสกรณ์มองเห็นคือนิรชาเอามือข้างเดียวลูบท้องของเธออย่างอ่อนโยน ใบหน้ายังมีรอยยิ้มที่แสนหวาน พอดูก็รู้เธอกำลังตั้งตารออะไรอยู่ และความตั้งตานี้ทำให้เธอมีความสุขมาก ใจของภัสกรณ์เหมือนถูกมีดแทงอย่างแรงๆ ลูกในท้องของเธอคงจะเป็นของรุ่นพี่คนนั้นมั้ง? นิรชาดูเหมือนมีความคาดหวังกับเด็กคนนี้มาก เธอ รักผู้ชายคนนั้นมากใช่ไหม? มีความขื่นขมกระจายในลำคอของภัสกรณ์ ดวงตาที่มืดมิดของเขาก็ดูโหดเหี้ยมขึนมาทันที มือใหญ่ๆไปฉีกกระโปรงของโมรีอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยรอยช้ำ เสียงร้องของโมรีทำให้นิรชาตื่นขึ้นมาจากจินตนาการ เธอหันไปมองด้วยความรังเกียจ แต่กลับสบสายตาอันโหดเหี้ยมของภัสกรณ์พอดี สายตานั้นทำให้นิรชาตัวสั่นจนมีเหงื่อเย็นไหลลงมา ภัสกรณ์ เขารู้ว่าเธอตั้งครรภ์แล้วรึยัง? ถ้าเขารู้เขาจะทำยังไง? ถ้าเขายกเลิกสัญญา แล้วเงินที่ใช้ทำการผ่าตัดของพ่อจะไปหาที่ไหน? ในใจของนิรชาเต็มไปด้วยความกังวล