ตอนที่ 58 ผลร้ายแรง

ต๭นที่ 58 ผลร้ายแรง ดวงตาของภัสกรณ์เบิกโพลงขึ้นมาในทันที บนปรอทวัดไข้แสดงผล 39องศา! เขาหันกลับไปมองดูนีรชาที่มีทีท่าเบลอๆ ไข้ขึ้นจนแก้มทั้งสองข้างแดงเป็นลูกวงกลม ภัสกรณ์นำเอาคำต่อว่ากลืนกลับเข้าไปในท้อง แล้วถอนหายใจออกมาพลางห่มผ้าให้กับเธอ จากนั้นก็หยิบมือถือขึ้นมากดหมายเลขโทรศัพท์แล้วโทรออกทันที “ระพินทร์ ช่วยฉันเรียกรถฉุกเฉินมาคันนึง! ต้องเร็วที่สุด!” ภัสกรณ์เดินมายังห้องเก็บของแล้วหยิบกล่องยาออกมา ใช้สำลีก้อนชุบแอลกอฮอล์ ทำการลดอุณหภูมิทางกายภาพให้กับนีรชา ก่อนอื่นต้องถอดชุดที่เปียกหมาดๆของเธอออก จากนั้นก็คือชุดชั้นในสไตล์สาวน้อยสีขาวของเธอ เรือนร่างขาวเนียนนุ่มที่อยู่ภายใต้เสื้อผ้านั้นทำให้ลำคอของภัสกรณ์ร้อนผ่าวขึ้นตามสัญชาติญาณ เดิมคิดว่าถอนเสื้อผ้าจะต้องพบกับการขันขืนที่รุนแรงของนีรชา พอภัสกรณ์เตรียมใจเอาไว้ต้อนรับคำด่าและการต่อต้านขัดขืนได้แล้ว ถึงได้พบว่านีรชาได้ผล็อยหลับไปแล้ว หยาดน้ำตาหยดหนึ่งถูกแขวนไว้อยู่บนขนตาที่งอนยาวราวกับหยดน้ำค้างที่ใสพรั่งพราวอยู่บนกลีบดอกไม้ แก้มที่แดงสวยผอมลงไปหน่อย แต่กลับยิ่งแสดงให้เห็นถึงโครงหน้าที่สวยสดงดงาม ริมฝีปากที่ขาวซีดเม้มเข้าหากันแน่น ดูเหมือนในฝันจะมีเรื่องที่ทำให้เธอไม่มีความสุข ภัสกรณ์มองใบหน้าที่กำลังหลับใหลของนีรชาอย่างตะลึงงัน ยื่นนิ้วชี้ออกไปราวกับคนสมองผิดปกติก็ไม่ปานไล่ไปตามใบหน้าของเธอ วาดความสวยสดงดงามของเธออย่างละเอียด ขนคิ้วที่หนาทึบ สันจมูกที่สูงโด่งแต่ไม่ได้สูญเสียความประณีต คางเล็กๆที่แหลม... นิ้วมือของภัสกรณ์ลูบไล้ไปบนใบหน้าของนีรชาอย่างเบาๆ อารมณ์ความรู้สึกในใจที่บอกออกมาไม่ถูกกำลังพัวพันกันอยู่ ดูเหมือนคือความเจ็บปวด ทั้งยังดูเหมือนหอมหวาน นีรชา ยัยคนโง่! ภัสกรณ์พูดพึมพำ นิ้วมือกลับยังคงอยู่บนใบหน้าของเธออย่างอาลัยอาวรณ์ ในช่วงเวลานี้ ภัสกรณ์ถึงขนาดรู้สึกว่า หากนีรชาสามารถนอนหลับแบบนี้ไปตลอดก็คงจะดี นีรชาที่นอนหลับไปแล้ว ดูน่ารัก น่าเอ็นดู ว่านอนสอนง่าย ไม่มีท่าทีไม่พอใจต่อการสัมผัสของเขา เต็มใจที่จะเปิดใจทุกสิ่งทุกอย่างของตนเองกับเขา ภัสกรณ์ชอบนีรชาที่เป็นแบบนี้ มือถือส่งเสียงเรียกเข้าที่ไพเราะน่าฟังออกมา ภัสกรณ์หยิบมือถือขึ้น เสียงที่รีบร้อนของระพินทร์ดังสะท้อนเข้ามา “ท่านประธาน ตอนนี้รถฉุกเฉินยังมาไม่ได้นะครับ! ด้านนอกฝนตกหนักมาก มีถนนเส้นนึงน้ำท่วม รถฉุกเฉินติดอยู่ระหว่างทางครับ!” “ฝนตกหนักมาก?” ภัสกรณ์เดินไปที่ริมหน้าต่าง รูดผ้าม่านออก ถึงได้พบว่าด้านนอกหน้าต่างฝนกำลังตกกระหน่ำอย่างกับน้ำรั่วจริงๆ ประสิทธิผลที่กันเสียงของห้องช่างดีจริงๆ สถานการณ์ฝนด้านนอกที่รุนแรงขนาดนั้น ด้านในกลับไม่ได้ยินแม้แต่นิดเดียว คิ้วหนาของภัสกรณ์มัดรวมกันแน่น ตอนนี้มีเพียงการลดอุณหภูมิทางกายภาพต่อไปเท่านั้น ไม่มีวิธีการอื่นแล้วจริงๆ นีรชากำลังตั้งท้อง ไม่สามารถกินยาลดไข้ได้จริงๆ ดวงตาของภัสกรณ์มองผ่านไปยังท้องน้อยของนีรชา ความเจ็บปวดที่รุนแรงก็พุ่งตรงเข้ามาที่หน้าผาก ทุกครั้งที่เห็นนีรชา คิดถึงมารหัวขนที่อยู่ในท้องของเธอแล้ว เขาก็โกรธมาก แต่ก็ไม่อยากปล่อยนีรชาไป ต้องการที่จะเห็นเธอทุกวัน ภัสกรณ์ไม่หยุดที่จะใช้แอลกอฮอล์เช็ดร่างกายของนีรชา แต่อุณหภูมิของร่างกายดูเหมือนยังคงไม่มีร่องรอยการลดลงไปเลย โทรศัพท์ไปเร่งรถฉุกเฉินหลายต่อหลายครั้ง ก็ยังติดอยู่ระหว่างทาง สถานการณ์ฝนก็ไม่ได้เบาลงเลยแม้แต่น้อย เทวดาดูเหมือนต่างก็กำลังเป็นปฏิปักษ์กับเขา ภัสกรณ์ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ได้แต่เอาระพินทร์มาระบายอารมณ์ ขู่บังคับด้วยเสียงคำรามให้เขาคิดหาวิธี ไม่อย่างนั้นก็อย่าได้คิดใช้ชีวิตอยู่ใต้เงื้อมือของเขาเลย! ภัสกรณ์ไม่เคยกระวนกระวายใจเช่นนี้มาก่อน เขาประคองนีรชาพิงลงบนร่างกายของตนเอง โอบกอดเธอไว้แน่นโดยมีผ้าห่มบางคั่นอยู่ ในใจเกิดช่องว่างขึ้นมา ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ด้านในล้วนเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความหวาดกลัว เขารู้ว่าไข้ขึ้นสูงเป็นเวลานานจะทำลายสมอง คนท้องเป็นไข้มีผลกระทบถึงแก่ชีวิตต่อเด็กที่อยู่ในท้อง เรื่องมาถึงตรงนี้ ความรู้สึกที่เขามีต่อเด็กในท้องของนีรชากลับไม่ได้รังเกียจชิงชังมากมายขนาดนั้นแล้ว ไม่ว่าอย่างไรนั่นก็คือลูกของนีรชา ไม่ว่าพ่อจะเป็นใคร ในตัวเขาก็ยังมีเลือดของนีรชาไหลเวียนอยู่อีกครึ่งหนึ่ง