已经是第一章了
ตอนที่ 30 พิจารณาภรรยา
ตนที่ 30 พิจารณาภรรยา
หวางเว่ยหมิงก็เดินเข้ามา มองกู้เหยาด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย ทั้งยังหันไปทางหลินเม่ย “หลินเม่ย ถ้างานของคุณมันว่างมากมาช่วยผมทำแผนงานฉบับนี้สิ”
หลินเม่ยทำหน้าค้อนๆเบื่อหน่าย ส่งเสียงโวยวายไม่พอใจ “หวางเว่ยหมิง คุณก็เอาแต่ปกป้องกู้เหยา ทำไมไม่เคยเห็นคุณจะออกหน้าช่วยฉันเลยสักครั้ง”
หวางเว่ยหมิงมองกู้เหยาโดยไม่ได้ตั้งใจ พูดอีกว่า “คุณอย่าพูดไร้สาระ”
หวางเว่ยหมิงรู้เรื่องที่กู้เหยาแต่งงานแล้ว แต่ก็ไม่ได้เอาเรื่องนี้มาพูดส่งเดชที่บริษัท อาจจะเป็นเพราะเขาไม่อยากทำให้กู้เหยายุ่งยากลำบากใจ และบางทีอาจเป็นไปได้ว่าเขาก็ยังมีความหวัง กู้เหยายิ้มๆ
“ไปทำงานกันเถอะ เรื่องเหล่านี้ท่านประธานจะเป็นคนจัดการเองมันไม่ใช่เรื่องที่พวกเราต้องมากังวล”
เวลาขณะเดียวกันนี้ห้องทำงานของประธานบริษัทช่วงชินเคอจี้ หลิวยองกำลังตั้งใจรายงานสถานการณ์อย่างจริงจังให้โม่ข่ายฟัง หลิวยองพูด “ท่านประธานครับเรื่องทั้งหมดได้ทำตามที่ท่านประธานกำชับมาทั้งหมดแล้วผมจะให้ไอ้คนสกุลเชี่ยวนั้นลำพองใจไปสักพักก่อน”
โม่ข่ายใช้ปลายนิ้วเรียวยาวเคาะลงเบาๆที่โต๊ะทำงาน ผ่านสักพักจึงพูดขึ้น “แค่นี้มันยังไม่พอ”หลิวยองกับเหลียงฮุ่ยอี๋ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากันพวกเขาทั้งสองอยู่กับโม่ข่ายเป็นเวลาจะเข้าสู่ปีที่สิบแต่ในช่วงระยะเวลาอันสั้นนี้ไม่เข้าใจจริงๆว่าโม่ข่ายจะพูดอะไรกันแน่ ทันใดนั้นหัวข้อสนทนาก็เปลี่ยนไป
“ฉันอยากจะเพิ่มเลขา”บริษัทช่วงซินเคอจี้ไม่ได้ใหญ่มาก ผู้ช่วยส่วนตัวโม่ข่ายนอกจากหลิวยองกับเหลียงฮุ่ยอี๋แล้วที่ข้างนอกยังมีเลาขานุการสี่คน ถ้าพูดกันตามเหตุผมจำนวนคนก็เพียงพอแล้ว ตอนนี้โม่ข่ายพูดเรื่องจะเพิ่มเลขานุการผู้ช่วยส่วนตัวทั้งสองจึงเข้าใจความหมายของโม่ข่ายขึ้นมาเล็กน้อยเหลียงฮุ่ยอี๋รีบพูดขึ้นมา
“เรื่องนี้ดิฉันจะรีบไปจัดการ” ด้วยเวลาอันรวดเร็วเหลียงฮุ่ยอี๋ส่งอีเมลล์ไปที่ฝ่ายในรายละเอียดเนื้อ คือ ท่านประธานต้องการเพิ่มเลขานุการ อีกทั้งต้องการให้เริ่มงานทันที ผู้จัดการแต่ละแผนกสามารถแนะนำพนักงานที่เหมาะสมขึ้นมาได้
พอข่าวนี้แพร่ออกไปพนักงานผู้หญิงแต่ละแผนกก็คึกคักเจี๊ยวจ๊าวขึ้นมารู้สึกกระตือรือร้นอยากจะทำงานตำแหน่งเลขานุการของประธานบริษัทถ้าสามารถคว้าตำแหน่งเลาขานุการของประธานบริษัทมาได้นั้นก็แสดงว่าได้เข้าไปอยู่วงสังคมระดับสูงนั้นแล้วครึ่งหนึ่ง ไม่แน่ว่าอาจจะมีความสัมพันธ์อะไรกับท่านประธานบริษัทเกิดขึ้นก็เป็นไปได้ สามารถเจอประธานบริษัททุกๆวันก็เป็นเรื่องที่วิเศษที่สุดแล้ว
ทันทีนั้นจ้าวจูนฉิงผู้จัดการแผนกธุรการก็ได้รับสายจากเหลียงฮุ่ยอี๋ฝ่ายนั้นพูด“ ผู้จัดการเจ้าแผนกของคุณไม่มีคนที่เหมาะสมแนะนำขึ้นมาหรือ”
จ้าวจูนฉิงกำลังนึกถึงพนักงานในแผนกทั้งหมดหนึ่งรอบเห็นว่าไม่มีคนที่เชี่ยวชาญในด้านเลขาเลย จึงตอบตามความเป็นจริงว่า “ผู้ช่วยเหลียง แผนกของพวกเราไม่มีคนที่จะแนะนำขึ้นไปจริงๆ”
เหลียงฮุ่ยอี๋ยิ้มเล็กน้อย “ผู้จัดการเจ้า ไม่มีจริงๆหรือ” จ้าวจูนฉิงทำงานมาเป็นเวลาหลายปี เริ่มตั้งแต่เป็นพนักงานตัวเล็กๆไม่มีใครรู้จักไต่เต้ามาถึงตำแหน่งผู้จัดการแผนกธุรการตำแหน่งนี้ ถ้าไม่มีความสามารถและทักษะรอบด้านจะเป็นไปได้อย่างไร ด้วยเหตุนี้เธอจึงนึกไล่เรียงดูคนในแผนกทั้งหมดเอามาพิจารณาอีกครั้งเมื่อนึกถึงกู้เหยาตาของเธอก็เป็นประกายขึ้น
“ผู้ช่วยเหลียง คุณคิดว่ากู้เหยาเป็นอย่างไรบ้าง” อีกปลายสายของโทรศัพท์ผู้ช่วยเหลียงยิ้มออกมาจากใจ
“กู้เหยาหรือ ใช่คนที่รับผิดชอบโครงการของบริษัทซิงฮุยคนนั้นหรือเปล่า”จ้าวจูนฉิงพยักหน้า
“ใช่แล้ว คนนั้นคือกู้เหยา” เหลียงฮุ่ยอี๋ทำทีกำลังคิดพิจารณาสักพัก เหมือนกับกำลังพยายามนึกถึงเรื่องกู้เหยาอยู่ ผ่านไปสักพักจึงพูดขึ้นมา
“ฉันคิดว่ากู้เหยามีความฉลาดหลักแหลมในการทำงาน ถ้าอย่างนั้นก็ให้เธอขึ้นมาลองทดสอบดู” หลังจากวางสายจ้าวจูนฉิงเอียงหัวมองลอดผ่านมู่ลี่ไปที่ข้างนอกห้องทำงานทุกคนกำลังสุมหัวพูดคุยกันมีแค่กู้เหยาคนเดียวที่กำลังตั้งใจทำงานเจ้าจูนฉิงยอมรับว่ากู้เหยาเป็นผู้ช่วยของเธอที่มีความสามารถมาก สามปีมานี้กู้เหยาทำงานสอดคล้องตามความเป็นจริงค่อยๆก้าวเดินไปที่ละขั้นขยันทำงานแต่ว่าไม่เคยโอ้อวดตัวเอง ในฐานะที่เป็นหัวหน้าของกู้เหยาเจ้าจูนฉิงชื่นชมความสามารถและการทำงานของกู้เหยามาก แต่ว่าเจ้าจูนฉิงไม่ได้ชื่นชมกู้เหยาอย่างหมดในใจของเธอนั้นยังมีความกลัวกลัวกู้เหยาอาจจะมาแทนที่ตัวเอง สมมติว่าถ้ากู้เหยามีผลงานโดดเด่นขึ้นมาแล้วเธอยังไม่สามารถไปได้ในตำแหน่งที่สูงกว่านี้ถ้าอย่างนั้นก็เป็นไปได้ว่าเธอจะถูกกู้เหยามาแทนที่ตัวเอง เวลานี้เธออยู่เหนือกว่ากู้เหยาก็ด้วยอายุและประสบการณ์ส่วนเรื่องอื่นเธอก็ไม่กล้าพูดได้เต็มปากว่าอยู่เหนือกู้เหยาได้ มาวันนี้ในเมื่อเหลียงฮุ่ยอี๋ผู้ช่วยของท่านประธานให้ความสนใจกู้เหยาถ้าสามารถส่งเธอไปอยู่ในส่วนเลขาได้สำหรับเจ้าจูนฉิงแล้วมันเป็นเรื่องที่ดี
เจ้าจูนฉินต่อโทรศัพท์สายภายในไปที่โต๊ะของกู้เหยา “กู้เหยา มาที่ห้องทำงานของฉันหน่อย” ได้รับสายจากเจ้าจูนฉิงทำให้จิตใจของกู้เหยารู้สึกไม่สบายใจ แต่ว่าเธอก็แกล้งทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเดินเข้าไปในห้องทำงานของเจ้าจูนฉิง เจ้าจูนฉิงทำท่าทางบอกให้กู้เหยานั่งลงแล้วจึงพูด
“เมื่อสักครู่ผู้ช่วยเหลียงฮุ่ยอี๋ส่งอีเมลล์ภายในเข้ามาเธอได้อ่านแล้วใช่ไหม”
กู้เหยาพยักหน้า “อ่านแล้วค่ะ”
เจ้าจูนฉิงพูดอีกว่า “ฉันจะแนะนำเธอขึ้นไป ผู้ช่วยเหลียงฮุ่ยอี๋ก็ตกลงแล้ว เธอออกไปเก็บของเถอะ”
กู้เหยาชะงักไป พูดขึ้นว่า “ผู้จัดการคะ ฉันทำงานแผนกนี้มาสามปีแล้ว และยังอยากจะจะทำงานช่วยผู้จัดการต่อไปอีกค่ะ” ถ้าต้องไปทำงานเป็นเลขาประธานบริษัท ก็เท่ากับว่าเวลาทำงานหรือเลิกงานก็จะเจอแต่โม่ข่าย กู้เหยาไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
เจ้าจูนฉิงกำลังพิจารณากู้เหยาอย่างละเอียดเหมือนกับว่าอยากจะดูว่าเธอปากตรงกับใจหรือไม่ผ่านไปสักพักจึงพูดขึ้นมาอีก “เรื่องนี้ตัดสินใจไปแล้ว ถ้าเธอไม่อยากไปก็ไปคุยกับผู้ช่วยเหลียงฮุ่ยอี๋เถอะ”
กู้เหยารู้ว่าเรื่องนี้เจ้าจูนฉิงไม่ได้เป็นคนตัดสินใจ ดังนั้นหลังจากออกไปจึงส่งข้อความไปหาโม่ข่าย “โม่ข่ายฉันยังอยากทำงานอยู่ที่แผนกธุรการต่อไปอยู่ค่ะ”
หลังจากข้อความถูกส่งออกไป ทางด้านโม่ข่ายก็ไม่ได้ส่งข้อความใดๆตอบกลับกู้เหยามา กลับกันแค่เวลาผ่านไปไม่นานในทุกคนในบริษัทก็ได้รับอีเมลข้อความว่า “ยกเลิกเรื่องเลขานุการ ทุกคนไม่ต้องมาปวดหัวเรื่องนี้แล้ว” พนักงานผู้หญิงที่คึกคักเจี๊ยวจ๊าวก่อนหน้านี้รู้สึกผิดหวังมาก นึกถึงโอกาสดีๆที่พึ่งมีนี้ทำไมจู่ๆถึงมายกเลิกไป เป็นเรื่องที่ทำให้คนปวดใจจริงๆเจ้าจูนฉิงนั้นมองออกไปดูกู้เหยาที่นอกห้องทำงาน สายตาสำรวจตรวจสอบและคิดเชื่อมไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นครั้งที่แล้วที่รีสอร์ทปี้ห่าย เจ้าจูนฉิงแน่ใจว่ามีคนคอยสนับสนุนกู้เหยาอยู่เบื้องหลังเธอแค่ไม่รู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเธอเป็นประธานบริษัทหรือจะเป็นผู้ช่วยเหลี่ยงฮุ่ยอี๋ เรื่องนี้เธอก็ไม่รู้เหมือนกัน จู่ๆที่โม่ข่ายก็จะให้กู้เหยามาทำงานอยู่ใกล้ตัวเขาเป็นเพราะว่าเขาไม่อยากจะเห็นเหตุการณ์แบบเมื่อวานเกิดขึ้นอีกเมื่อได้รับข้อความจากกู้เหยาเขาก็ต้องเคารพการตัดสินใจของกู้เหยาอย่างแน่นอนไม่อยากจะบังคับเธอไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม กู้เหยาเป็นภรรยาของเขาไม่ใช่ของเล่นและไม่ใช่ใครอื่น พวกเขาทั้งสองคนมีสิทธิเท่าเทียมกันใครก็ไม่มีสิทธิตัดสินใจแทนกันได้
หลังจากคิดแบบนี้ขึ้นมาโม่ข่ายจึงยกเลิกเรื่องที่จะเพิ่มเลขานุการและมองเห็นหลิวยองกับเหลียงฮุ่ยอี๋ที่ยืนตกใจกับการเปลี่ยนใจครั้งนี้ของโม่ข่าย หลายปีที่ผ่านมาขอเพียงแค่เรื่องอะไรก็ตามโม่ข่ายได้ตัดสินใจลงไปแล้วไม่มีทางที่จะเปลี่ยนแปลงได้ แต่วันนี้แค่เรื่องเล็กน้อยกลับทำลายข้อนี้ลง แต่ว่านี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่แปลกประหลาดแต่ก่อนโม่ข่ายเป็นโสดตอนนี้สถานะเป็นสามีภรรยากันการที่นึกถึงภรรยามันเป็นปกติธรรมดาอยู่แล้ว
已经是最新一章了
加载中
