ตอนที่ 51 หาผู้หญิงที่เหมาะสม

ต๭นที่ 51 หาผู้หญิงที่เหมาะสม สื่อมวลชนทุกรายไล่ล่าเพื่อจะถ่ายรูป Leomo อย่างดุเดือด แต่สุดท้ายก็ถูกสกัดกั้นไว้ไม่มีใครถ่ายภาพเขาได้ ข่าวบ้าบออันนี้ทำไมถึงได้หลุดออกไปได้นะ? ใครนะช่างกล้าดีเผยแพร่เรื่องแบบนี้ออกไป? ครอบครัวโม่ข่ายเป็นครอบครัวที่มีชื่อเสียง ทั้งเรื่องความร่ำรวยและมั่งคั่ง และให้ความสำคัญกับพิธีรีตองในครอบครัวมากเป็นพิเศษ ดังนั้นหลายปีที่ผ่านมา ไม่เคยได้ยินเรื่องเสื่อมเสียของวงศ์ตระกูลเขาเลย ไม่รู้ว่าพวกเขาปิดข่าวได้มิดชิด หรือว่าพวกเขาปฏิบัติตัวได้ถูกต้องทำนองคลองธรรมจริงๆ แต่ว่าภาพลักษณ์ของครอบครัวเขาที่มีต่อคนทั่วไปนั้นค่อนข้างดีทีเดียว ได้ยินข่าวลือแบบนี้ขึ้นมากะทันหัน ในใจของเฉียวหนานจิ่งรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกเป็นกังวล ถ้าข่าวลือนั้นเป็นเรื่องจริงแล้วละก็ เขาจะลองให้หลี่กังไปหาผู้หญิงสวยๆสัก 2-3 คนแล้วส่งไปให้เขาทดสอบดู แต่ถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องโกหก การที่ส่งผู้หญิงไปให้ Leomo ก็เท่ากับดูหมิ่นเขานั่นเอง จะว่าไปก็เหมือนสุภาษิตที่ว่า ขว้างงูไม่พ้นคอตัวเอง ดังนั้นก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไรลงไป เฉียวหนานจิ่งจำต้องรู้ให้ได้ว่าข่าวนี้มีที่มาที่ไปอย่างไร น่าเชื่อถือมากน้อยแค่ไหน แน่นอนหลี่กังรู้อยู่แล้วว่าเฉียวหนานจิ่งจะต้องสงสัยเรื่องนี้ จึงรีบอธิบายแผนการของตัวเอง “คุณชายเฉียว ผมได้ให้คนไปสืบดูที่มาที่ไปของเรื่องนี้แล้วครับ” เฉียวหนานจิ่งรีบถามต่อ “แล้วได้ความว่าอย่างไรบ้างล่ะ?” เฉียวหนานจิ่งหวังเป็นอย่างยิ่งว่าข่าวลือนี้จะเป็นเรื่องจริง ถ้าเกิดผู้หญิงพวกนี้สามารถทำให้ Leomo เคลื่อนไหวได้ งั้นก็จะเป็นการดีมาก อีกอย่างเฉียวหนานจิ่งคิดว่า เรื่องหาผู้หญิงส่งให้ เป็นงานที่เขาถนัดนัก “ผมให้คนไปตามสืบเรื่องนี้ สุดท้ายจึงพบว่าเรื่องนี้มาจากในสถานบันเทิงเซิ่งเทียน ตัวเอกในกลุ่มนักแสดงคนหนึ่งแพร่ข่าวนี้ออกมา” หลี่กังพูดไปพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดภาพภาพหนึ่งให้ดู “ก็คือคนนี้ดาวเด่นที่ชื่อ Polaris ซึ่งเพิ่งจะดังขึ้นมาเมื่อเร็วๆนี้” ผู้หญิงในภาพนั้นแต่งหน้าหนาเตอะ ไม่สามารถเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอได้อย่างชัดเจน แต่ว่าพอจะดูออกถึงประสาทสัมผัสทั้ง 5 ของเธอ น่าจะเป็นคนที่สวยงามคนหนึ่ง หลี่กังเล่าต่อว่า “Polaris บอกว่าตัวเองเป็นแฟนของ Leomo แห่งเซิ่งเทียน ทีแรกทุกคนก็คิดว่าเธอต้องการจะปีนบันได เพื่อที่จะยกสถานะของตัวเอง ใครจะไปรู้ เธอหยิบเอาภาพถ่ายที่ถ่ายคู่กับ Leomo ออกมา ฉากด้านหลังเหมือนเป็นคฤหาสน์ของตระกูลโม่ที่อเมริกา” “ไหนขอดูภาพพวกนั้นหน่อยสิ” เฉียวหนานจิ่งยิ่งได้ฟังยิ่งรู้สึกสนใจ ราวกับว่าจะถลำลึกลงไปคว้าฟางเส้นสุดท้าย หลี่กังรีบพลิกหาหลายครั้ง จึงพบภาพถ่ายอีก 2 ภาพ “คุณชายเฉียวครับ คุณว่าคฤหาสน์นี้ใช่ที่สื่อเคยเผยแพร่ออกไปไหมครับ” เฉียวหนานจิ่งให้หลี่กังเอารูปส่งเข้าไปในคอมพิวเตอร์ เพื่อขยายให้ใหญ่ คฤหาสน์ในรูปก็ไม่ได้หรูหรามากมายนัก ก็เหมือนกับอพาร์ทเม้นต์ทั่วๆไปหลังหนึ่งเท่านั้น แต่บรรยากาศนั้นดูสะดวกสบายเหมาะแก่การพักผ่อนอย่างมาก ภาพถ่ายนี้สอดคล้องกับข่าวที่ทางสื่อมวลชนเคยเผยแพร่ออกมา ประกอบกับข้อมูลเกี่ยวกับตระกูลโม่มีน้อย พวกเขาจึงพอจะคาดการณ์ได้ว่าน่าจะเป็นคฤหาสน์ของตระกูลโม่ที่อยู่อเมริกา ส่วนภาพถ่ายอีกใบหนึ่ง ตรงกลางภาพเป็นผู้ชายคนหนึ่ง สวมเสื้อสูทสีน้ำเงินกำลังนั่งอยู่ด้วยท่าทางมีอำนาจและไม่ได้ยิ้ม รูปร่างหน้าตาดีมาก คงเป็นเพราะพันธุกรรมที่สืบทอดต่อกันมาของตระกูลโม่ อายุน่าจะราวๆ 28 ปีโดยประมาณ น่าจะเป็น Leomo แน่ๆ สื่อมวลชนทุกรายใช้ทุกวิถีทางก็ไม่สามารถถ่ายรูป Leomo ได้แม้แต่รูปเดียว คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาเจอรูปของเขาอยู่กับผู้หญิงคนนี้ “ดูๆแล้วเรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องจริง” เฉียวหนานจิ่งลุกขึ้นเดินไปรอบๆ ครุ่นคิดพลางกล่าวว่า “ลองหาวิธีให้ดาวเด่นที่ชื่อ Polaris มาพบผมสิ ผมอยากจะให้เธอยืนยันเรื่องนี้กับผมเอง” พวกเขาหาทางเข้าพบ Leomo มาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ ดังนั้นนี่เป็นโอกาสเดียวที่เขาจำเป็นต้องลอง จนวันนี้ได้ยินข่าวที่น่าตื่นเต้นข่าวหนึ่งเข้า เฉียวหนานจิ่งจึงไม่อยากพลาดโอกาสนี้ไป หลี่กังแสดงท่าทีลังเล “คุณชายครับ เมื่อวานเย็นตอนที่ได้ยินข่าวนี้มา ผมไปเชิญเธอมาแล้ว แต่ว่าผู้หญิงคนนั้นอารมณ์รุนแรงมาก จึงเชิญไม่สำเร็จครับ” “ไม่สำเร็จหรือ?” เฉียวหนานจิ่งพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แค่เด็กอมมือตัวเล็กๆคนหนึ่ง แกก็ทำไม่ได้? หรือว่าแกจะให้ฉันไปเชิญมาเอง?” หลี่กังปาดเหงื่อ “ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนของ Leomo นี่ครับ พวกเราก็ต้องดูตาม้าตาเรือให้ดีก่อนสิครับ” “ถ้างั้นผมจะไปพบเธอเอง” ผู้หญิงคนนี้มีภาพถ่ายอยู่ในมือ ถ้างั้นกล่าวได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขานั้นคงไม่ธรรมดา ในใจเฉียวหนานจิ่งคิดว่า ก็ไม่แน่อาจจะได้รู้จัก Leomo ผ่านทางผู้หญิงคนนี้ก็ได้ “ถ้างั้นผมจะไปนัดเธอให้นะครับ” พูดจบ หลี่กังก็หันหลังเตรียมจะไปจัดการเรื่องนี้ให้เจ้านาย “หลี่กัง” เฉียวหนานจิ่งเรียกเขาอีก “ไม่ว่าข่าวลือนี้จะเป็นจริงหรือเท็จ แกไปเลือกผู้หญิงสวยๆเตรียมไว้ เลือกมาแบบที่ไม่เหมือนกันนะ จะต้องมีสักแบบที่ถูกใจ Leomo” หลี่กังพูดไปพลางทำหน้าทะเล้น “คุณชายวางใจเถอะครับ เรื่องนี้ผมถนัดอยู่แล้ว รับรองจะเลือกแบบหัวกะทิมาให้เลย ถึงเวลานั้น คุณชายจะลองลิ้มรสดูหน่อยก็ได้นะครับ” เฉียวหนานจิ่งคว้าถ้วยชาที่วางอยู่บนโต๊ะเขวี้ยงไปทางหลี่กัง “ทำไมฉันต้องมีสุนัขรับใช้ทุเรศอย่างแกด้วย” “คุณชายครับ เมื่อก่อนคุณก็เคย......” พูดยังไม่ทันจบ ก็ถูกเฉียวหนานจิ่งส่งสายตาอาฆาตจ้องมองมา หลี่กังจึงรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ผมพูดผิดไป ในใจของคุณ มีเพียงคุณผู้หญิงกู้คนรองเท่านั้น” “แกว่าอะไรนะ?” ในสมองของเฉียวหนานจิ่งนึกวิธีหนึ่งขึ้นมาได้ ถึงแม้วิธีนี้จะทุเรศไปสักหน่อย แต่ว่ามันก็แว่บขึ้นมาในสมองของเฉียวหนานจิ่งชั่วครู่หนึ่ง “คุณชาย คุณจะบอกอะไรผมหรือครับ?” หลี่กังถามอย่างระมัดระวัง “เมื่อก่อนคนที่เคยร่วมมือกันเป็นใคร แล้ว Leomo แห่งเซิ่งเทียนเป็นใคร? ระดับเขาแล้วต้องใช้ผู้หญิงแบบไหน ผู้หญิงธรรมดาๆนะ มีหรือจะเข้าตาเขา” เฉียวหนานจิ่งเอาความคิดไม่เข้าท่าในสมองออกไป เสริมต่อว่า “ตอนที่ไปหาคน เอามาตรฐานของคุณผู้หญิงกู้คนรองเป็นเกณฑ์นะ” “คุณชาย.....” หลี่กังยังอยากจะพูดอะไรอีก แต่เห็นเฉียวหนานจิ่งส่งสายตาเย็นชามาให้ เขาจึงตกใจรีบหุบปากลง ได้แต่พึมพำไว้ในใจ คุณผู้หญิงกู้คนรองสวยขนาดนั้น ยิ่งดูยิ่งน่าหลงใหล ถ้าจะหาผู้หญิงที่สวยได้ขนาดนั้นละก็ เจ้านายของเขาหาเหาใส่หัวให้เขาแล้วล่ะ? อัยยะ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเจ้านายของเขาตกหลุมรักคุณผู้หญิงกู้คนรองอยู่ละก็ ก็ไม่แน่ว่าอาจจะส่งคุณผู้หญิงกู้คนรองเข้าไป เขาจะได้ไม่ต้องไปเสียเวลาไปหาผู้หญิงที่ไหนอีก หลี่กังเพิ่งรู้สึกตัวว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่ เงยหน้าขึ้นมองตามสัญชาตญาณ แล้วตีหน้าอกตัวเองแสดงการปลอบใจ ถ้าเกิดเจ้านายของเขารู้เรื่องนี้เข้าละก็ จะต้องจับเขาถลกหนังออกแน่ๆ หลี่กังไม่รู้เลยว่า ในสมองของเฉียวหนานจิ่งก็ผุดความคิดแบบนี้ขึ้นมาเช่นเดียวกัน ตอนนี้ในสมองของเฉียวหนานจิ่งคิดถึงอยู่แต่เรื่องเดียวคือกู้เหยา กู้เหยาที่เคยรักกับเขามาก่อน จนตอนนี้เป็นกู้เหยาที่แต่งงานกับคนอื่นไปแล้ว กู้เหยาเมื่อก่อนนี้ ในใจของเธอเต็มไปด้วยคนอย่างเขา เฉียวหนานจิ่ง แต่เขากลับลังเลที่จะแยกทางกับกู้เหยาคนนั้นเอง