ตอนที่ 100 พ่อที่แสนเลวร้าย

ต๭นที่ 100 พ่อที่แสนเลวร้าย “แกไปซะเถอะ บ้านหลังนี้ไม่ต้อนรับคนอย่างแก” กู้ซินมองดูกู้เหยาครั้งหนึ่ง แล้วหันหลังเดินจากไป “เธอหูหนวกหรือยังไง? ฉันบอกว่าต้องการเจอแม่ ใครอยากจะกลับมาที่บ้านหลังนี้ของเธอไม่ทราบ?” กู้เหยารู้สึกเกลียดจนอยากจะเข้าไปตบกู้ซินแรงๆสัก2ที เมื่อสองวันก่อนผู้หญิงคนนี้เป็นคนเริ่มเกมส์นั้นขึ้นมาก่อน กู้เหยายังไม่ได้คิดบัญชีกับเธอเลย ตอนนี้ยังวิ่งมารวมตัวที่นี่อีก “ซิน เปิดประตูให้น้องสาวของเธอเข้ามาสิ” น้ำเสียงของกู้เจิ้งเต๋อดังมาจากข้างหลังของกู้ซิน กู้ซินแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยที่จะขัดคำสั่งของกู้เจิ้งเต๋อ เขาบอกให้เธอเปิดประตู เธอก็เปิดมัน เขาบอกให้เธอทำอะไรเธอก็ทำตามนั้น พอประตูเปิดออก กู้เหยาก็รีบวิ่งเข้าไปทันที เพื่อไปหาแม่ แต่กลับถูกคนรับใช้2คนที่กู้เจิ้งเต๋อสั่งไว้ขัดขวางเธอไม่ให้ไปไหน กู้เจิ้งเต๋อพูดอย่างใจเย็นว่า : “ถ้าอยากเจอแม่ของเธอละก็ เธอต้องรับปากพ่อเรื่องหนึ่งก่อน” “คุณฝันว่าฉันจะรับปากคุณเรื่องอะไร” เห็นใบหน้าเขาอยู่ตรงหน้า ถ้าไม่ได้เห็นว่าเธอและเขายังมีความสัมพันธ์ทางเลือดเนื้อกันอยู่บ้างแล้วละก็ กู้เหยาอยากจะถ่มน้ำลายใส่เขาสักทีหนึ่ง “เธออยากรนหาที่เองนะ จะโทษใครไม่ได้นะ” กู้เจิ้งเต๋อยิ้มอย่างเย็นชา พลางเอ่ยว่า “เอาคุณหนูกู้คนที่สองส่งเข้าไปไว้ในห้องของเธอ แต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วโทรไปบอกคุณชายใหญ่แห่งบ้านเหชียว ดูสิว่าเขามาถึงแล้วหรือยัง” เฮ้อ...... กู้เหยามองดูผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ผู้ชายคนนี้เป็นพ่อแท้ๆของเธอจริงๆหรือ? ถ้าเป็นพ่อแท้ๆของเธอจริงๆละก็ เขาจะบังคับเธอให้ไปอยู่กับผู้ชายอื่นโดยที่เธอไม่เต็มใจอย่างนั้นหรือ? ณ ตอนนี้ในสายตาของกู้เจิ้งเต๋อ กู้เหยามีประโยชน์เพียงเท่านี้เอง ไม่มีความรักเลยแม้แต่เพียงเล็กน้อย เธอรู้ตั้งนานแล้วว่ากู้เจิ้งเต๋อเป็นคนที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ไม่ใช่หรือ? กู้เหยาสูดลมหายใจเข้าลึก พลางกล่าวว่า “กู้เจิ้งเต๋อ ฉันอยากเจอแม่ของฉัน ถ้าคุณยังมีความเป็นคนหลงเหลืออยู่บ้างละก็ ให้ฉันได้เจอแม่บ้างสิ ให้ฉันพาเขาออกไปจากที่นี่” “รอให้คุณชายเหชียวแห่งบ้านเหชียวของเธอมาทำในสิ่งที่ควรทำเสียก่อน หลังจากนั้นฉันจะให้เธอได้เจอแม่ของเธอ” กู้เจิ้งเต๋อกวักมือเป็นสัญญาณให้คนรับใช้ทั้งสองลงมือได้ สายตาของกู้เหยาแสนจะเย็นชากวาดตามองกู้เจิ้งเต๋อ กู้ซินและคนรับใช้ทั้งสอง แล้วยิ้มออกมาทันที “กู้เจิ้งเต๋อ คุณคิดว่าอยากทำอะไรก็ทำได้ง่ายๆอย่างนั้นหรือ? ถ้าคุณกล้าเข้ามาละก็ ฉันฆ่าตัวตายขึ้นมาแผนของคุณก็จบแล้ว” ไม่ ทำไมเธอจะต้องยอมตายด้วย เธอก็แค่ขู่พวกเขาให้ตกใจกลัวเท่านั้นแหละ เธอเพิ่งจะกลายเป็นผู้หญิงของโม่ข่ายเองนี่นา แล้วยังเรื่องที่จะมีสิงโตตัวน้อยหลายตัวกับโม่ข่ายอีก แล้วก็จะรับแม่กลับไปอยู่อย่างสงบสุขกับพวกเธอด้วย ทำไมถึงได้เอาชีวิตของตัวเองมาล้อเล่นกับคนโหดร้ายเหล่านี้นะ สายตาของกู้เหยาแหลมคมอย่างมาก จนคนรับใช้ทั้งสองหยุดยืนอยู่ตรงที่เดิมไม่กล้าเข้ามาใกล้ กู้เหยาไม่สนใจพวกเขา เดินดุ่ยๆเข้าไปข้างใน เธอต้องการมาพบคน ไม่ได้รนหาที่มาให้ใครรังแก กู้เจิ้งเต๋อกลับไม่ได้สนใจกู้เหยาอีก ยังไงซะเธอก็มาถึงในบ้านแล้ว เขาไม่กลัวว่าเธอจะหลบหนีไป ตอนนี้ได้แต่หวังว่าคุณชายใหญ่แห่งบ้านเหชียวจะรีบมาจัดการเธอซะ ขอเพียงเอาข้าวสารหุงเป็นข้าวสวยได้ ทุกอย่างก็เป็นเรื่องง่ายแล้ว เมื่อหันกลับไป ก็พลันสบตาแห่งความโศกเศร้าเสียใจของกู้ซินเข้า เขาจึงเอ่ยว่า “ซิน อย่ากังวลใจไปเลยลูก พวกเราต้องการก็เพียงลูกของหล่อนเท่านั้น ไม่ใช่ตัวหล่อน ตำแหน่งของภรรยาคุณชายเหชียวก็ยังเป็นลูกเหมือนเดิมนั่นแหละ” “พ่อคะ หนู......” กู้ซินเหลือบตามอง หยดน้ำใสๆกำลังเอ่อล้นออกมาจากในตา “หนูรู้แล้วคะ ว่ามีพ่อคนเดียวที่รักหนูมากที่สุด” “ก็เพราะพ่อมีหนูเป็นลูกสาวคนเดียวนี่จ้ะ” กู้เจิ้งเต๋อตบไหล่ของกู้ซินเบาๆ พลางพูดว่า “พ่อไม่รักลูก แล้วจะไปรักใครละ” “พ่อคะ พ่อแท้ๆของกู้เหยาเป็นใครคะ?” กู้ซินไม่ได้รับคำตอบนี้จากปากของคนเป็นแม่ จึงอยากจะรู้คำเฉลยจากปากของพ่อ กู้ซินไม่อยากพลาดโอกาสใดๆที่จะเล่นงานกู้เหยาให้ได้ ถ้าในมือมีข้อมูลยิ่งมาก ก็ยิ่งเป็นประโยชน์ต่อการที่จะสู้กับหล่อน กู้เจิ้งเต๋อบอกว่า “เรื่องนี้ลูกไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้นะ ลูกคอยจับตาดูเธอเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน ไหนๆมันก็มาถึงที่แล้ว อย่าปล่อยให้มันหนีออกไปได้ แล้วเรื่องแม่ของลูก อย่าเพิ่งกระโตกกระตากอะไรออกไปตอนนี้” “พ่อคะ เรื่องของแม่......” ทำไมคนคนนั้นยังพูดว่าเป็นแม่แท้ๆของตัวเองละคะ กู้ซินยังรู้สึกว่าไม่ค่อยสบายใจ “อืม?” กู้เจิ้งเต๋อขมวดคิ้ว ทิ้งท้ายไว้อย่างเย็นชา กู้ซินกัดริมฝีปาก พยักหน้ารับ “หนูจะไปจับตาดูมันไว้” กู้เหยาค้นหาจนทั่วทั้งบ้านแต่ก็ไม่พบคุณแม่เลย แม่ไม่ได้อยู่ที่บ้านกู้ แล้วไปไหนล่ะ? กู้เหยาคิดแล้วคิดอีก แต่ก็คิดไม่ออกว่าถ้าแม่ไม่ได้อยู่ที่บ้านกู้แล้วเธอจะไปอยู่ที่ไหน? หรือว่าถูกกู้เจิ้งเต๋อเอาไปซ่อนไว้ที่บ้านเหชียว? ถ้าเกิดกู้เจิ้งเต๋อสมรู้ร่วมคิดกับเหชียวหนานจิ่งหลอกให้เธอกลับมาแล้วละก็ เป็นไปได้มากที่สุดที่จะเอาแม่ของเธอไปซ่อนไว้ที่บ้านเหชียวนั่น บ้านกู้เธอสามารถกลับมาได้ แต่ว่าบ้านเหชียวที่รักษาความปลอดภัยเข้มงวดขนาดนั้น ไม่ได้เข้าไปง่ายๆ ที่สำคัญคือถ้าเข้าไปได้แล้วก็เท่ากับยื่นเนื้อเข้าปากเสือนะสิ ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ กู้ซินให้คนมาคอยติดตามเธอ จะออกจากบ้านกู้ก็คงจะยากแล้วล่ะ ไม่รู้ว่าโม่ข่ายได้อ่านข้อความที่เธอส่งไปให้แล้วหรือยัง? ถ้าโม่ข่ายรู้ว่าเธอกำลังเผชิญกับเรื่องแบบนี้ เขาจะจัดการอย่างไรนะ? นึกถึงโม่ข่าย กู้เหยาหาที่นั่งลงพักผ่อน เตรียมตัวจะโทรไปถามโม่ข่าย ให้เขาช่วยแนะนำเธอหน่อย หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กู้เหยาจึงพบว่า หลังจากลงเครื่องเธอลืมเปิดโทรศัพท์ มันยังคงปิดอยู่ตลอด เธอเปิดโทรศัพท์ขึ้น พบว่ามีสายที่ไม่ได้รับราว10กว่าสาย ทั้งหมดคือโม่ข่ายที่โทรมา ติดต่อเธอไม่ได้ ป่านนี้เขาคงเป็นห่วงแย่แล้ว กู้เหยารีบโทรกลับไปทันที แต่ว่าฝั่งนั้นก็อยู่ในสถานะปิดเครื่อง เพราะว่าตอนนี้โม่ข่ายก็กำลังบินมาที่จิงตูเช่นกัน เรื่องทางฝั่งตะวันตกนั้น เพราะโม่ข่ายปลีกตัวออกมากะทันหัน จึงทำให้เกิดปัญหาขึ้นนิดหน่อย วันนี้ตอนบ่ายโม่ข่ายก็ติดต่อกับคนที่นั่นผ่านการประชุมทางไกลทางโทรศัพท์ คุยกันอยู่ราวหลายชั่วโมง ประชุมเสร็จแล้วจึงเห็นข้อความที่กู้เหยาส่งมาให้ เขาจึงโทรหาเธอ แต่โทรศัพท์เธออยู่ในสถานะปิดเครื่องตลอด ติดต่อเธอไม่ได้เลย เขาจึงให้คนเปิดดูกล้องวงจรปิดของโรงพยาบาลเพื่อทำความเข้าใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น สุดท้ายให้คนโทรไปที่สนามบินเพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่า ตายายสองคนแห่งบ้านกู้บินกลับไปที่จิงตูจริงๆเมื่อคืนนี้ กู้เหยาเพิ่งบินมาถึงจิงตูก่อนหน้าเพียงไม่กี่ชั่วโมง แม้แต่เหชียวหนานจิ่งเองที่อยากเจอ LeoMo มาโดยตลอดก็ยังกลับมาที่จิงตูเช้าวันนี้เช่นกัน เมื่อเรียบเรียงเรื่องราวทั้งหมดเข้าด้วยกัน โม่ข่ายคิดได้ทันทีว่าพวกเขากำลังวางแผนทำอะไรกัน ด้วยเหตุนี้ ก่อนที่โม่ข่ายจะขึ้นเครื่องจึงรีบตัดสินใจทันควัน ให้คนที่รับผิดชอบเซิ่งเทียนที่จิงตูนัดเหชียวหนานจิ่ง เพื่อบอกว่า LeoMo แห่งเซิ่งเทียนต้องการจะพบเขา หลังลงจากเครื่อง โม่ข่ายก็ได้รับข้อมูลจากคนที่รับผิดชอบเซิ่งเทียนที่จิงตูว่าให้คนติดต่อเหชียวหนานจิ่งไปแล้ว ได้ยินเหลียงฮุ่ยอี๋รายงาน โม่ข่ายจึงบอกว่า “ผู้ช่วยเหลียงครับ ให้คนไปบอกเหชียวหนานจิ่งว่า ขอเพียงพาคุณหนูกู้คนรองมาพบผมด้วย เขาต้องการอะไรผมจะทำให้ทั้งหมด” เวลานี้ โม่ข่ายอยากจะรีบไปที่บ้านกู้ เรื่องบางเรื่องอาจจะขัดขวางเหชียวหนานจิ่งไว้ไม่ทันการณ์ มีเพียงเรื่อง LeoMo เรื่องเดียวเท่านั้นที่จะทำได้ กู้เจิ้งเต๋อนั่นช่างโหดร้ายเกินมนุษย์จริงๆ ตอนนั้นก็ทำร้ายภรรยาของตัวเองอย่างบ้าคลั่งขนาดนั้น ตอนนี้ยังคิดจะใช้ประโยชน์จากกู้หยาอีก . ถ้าไม่ใช่เพราะกู้เหยาจะรู้สึกเสียใจเพราะเรื่องนั้น กู้เจิ้งเต๋อคงได้กลายเป็นศพแน่