ตอนที่ 122 ขอฉันแต่งงาน

ต๭นที่ 122 ขอฉันแต่งงาน “พ่อพวกเรา ตายเพราะอุบัติเหตุรถยนต์ ตำรวจบอกว่าเป็นอุบัติเหตุ แต่ใครจะไปรู้ว่ามันไม่ใช่” เซียวหนิงอี้ถอนหายใจหนักหน่วง แล้วพูดอีก “ครั้งนี้ก็เป็นรถชนอีก ไอ้พวกตระกูลเหชียวมันชอบเล่นสกปรก” โม่ข่ายพูดอย่างใจเย็น “ตระกูลเหชียวมันดิ้นรนไม่ได้อยู่นานมากแล้ว” “ใช่” เซียวหนิงอี้มองโม่ข่าย แล้วถอนหายใจหนักอีกครั้ง “ตราบใดที่ LeoMo ของนายลงมือ ถึงตระกูลเหชียวจะทนได้แต่ก็ดิ้นรนไม่ได้ไปอีกหลายปี” “ไม่ต้องให้ฉันลงมือ ก็มีคนจัดการพวกมันอยู่แล้ว” โม่ข่ายมองเซียวหนิงอี้ พูดประโยคนี้ไปอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ได้ยินโม่ข่ายพูดแบบนี้ เซียวหนิงอี้ก็เข้าใจ ทุกเรื่องที่เขาทำทั้งหมดมันซ่อนจากสายตาโม่ข่ายไม่ได้ ยกตัวอย่างเช่น เมื่อก่อนเขาใบ้กู้เหยาให้ไปหาคนนามสกุลสวี่จัดการเรื่องตระกูลเหชียว ก็เกรงว่าโม่ข่ายรู้ตั้งนานแล้ว ในเมื่อโม่ข่ายรู้เรื่องคนนามสกุลสวี่แล้ว เซียวหนิงอี้ก็ไม่กลัวที่จะเปิดเผยกับเขาตรงๆ เขาพูดอีก “ให้คนนามสกุลสวี่นั่นไปจัดการตระกูลเหชียว ให้พวกมันฆ่ากันเอง นั่นถึงเรียกสนุกอย่างแท้จริง” โม่ข่ายสูบบุหรี่มวนสุดท้ายเสร็จ ก็ดับไฟที่ปลายบุหรี่แล้วพูด “เรื่องที่นายไปยุกู้เหยาให้ไปทำ ฉันจะไม่โทษนาย” ในทางตรงกันข้าม เขาต้องขอบคุณเซียวหนิงอี้ที่นำทางให้กู้เหยา คุณแม่ถูกคนพวกนั้นไล่ล่าจนตาย ด้วยนิสัยของกู้เหยาคงไม่ปล่อยพวกมันไป นำทางให้เธอ ให้เธอหาคนนามสกุลสวี่ ราวกับว่าเธอไปบังเอิญเจอ เรื่องนี้จะสำเร็จรหือไม่ เรื่องในอนาคตเขาอาจจะแอบช่วยนามสกุลสวี่นั่นอยู่เงียบๆ เหมือนที่เซียวหนิงอี้พูดทั้งหมด มองดูตระกูลเหชียวฆ่ากันเอง ถึงเรียกว่าเป็นละครที่น่าดู ไม่ใช่หรอ? “ขอบใจที่ไม่โทษฉัน” เซียวหนิงอี้ตบไหล่โม่ข่ายหนึ่งที “ฉันรู้ว่านายห่วงเธอ งั้นเรื่องที่นายกังวลฉันก็จะไม่ทำ” โม่ข่ายมองเขาโดยไม่ได้พูดอะไร “จากนี้ก็ดูแลเธอให้ดีเถอะ” เซียวหนิงอี้ตบบ่าโม่ข่ายอีกครั้ง แล้วยิ้มอย่างไม่ใส่ใจเหมือนเมื่อก่อนอีกครั้ง “น้องเขยที่ดีของฉัน” ในปีนั้นพ่อเขามีคนรักที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก แต่มีเหตุผลต่างๆทำให้ทั้งคู่ต้องแยกทางกันอย่างสงบ จากนั้น คนหนึ่งแต่งงาน อีกคนก็แต่งงาน ทั้งสองมีครอบครัวเป็นของตัวเอง และมีลูกของตัวเอง คิดว่าชีวิตระหว่างทั้งคู่จะไม่มาเจอกันอีก ถึงแม้ว่าจะลาจากกัน ก็ทำได้เพียงพยักหน้าให้กัน ทำเหมือนเหินห่าง แต่ก็คิดไม่ถึงอย่างสิ้นเชิง คุณพ่อที่อยู่ในตำแหน่งสูงกลายเป็นคนที่มีเป้าหมายในการปีนไปสู่อำนาจ คนคนนั้นมาเยี่ยมและใบ้ว่าให้ยกภรรยาให้กับคุณพ่อ หลังจากถูกคุณพ่อปฏิเสธหลายครั้ง คนคนนั้นก็เกิดความคิดอันชั่วร้าย ครั้งหนึ่งคุณพ่อออกไปทำงานนอกสถานที่ก็ถูกคนวางกับดักทำร้าย...... คนรักที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กหลังจากถูกคนวางยาก็ถูกส่งไปขึ้นเตียงกับคุณพ่อ ครั้งนั้น คุณพ่อปฏิเสธ แต่เธอร้องไห้อ้อนวอนให้เขาช่วย ช่วยปลดไฟในร่างกายเธอ…… เซียวหนิงอี้เดาว่าคุณแม่ของกู้เหยาคงรักคุณพ่อนั่นแหละ ไม่งั้นเธอคงไม่ยอมคำสั่งของสามีเธออย่างเด็ดขาด เรื่องผิดพลาดมันเกิดขึ้นแล้ว คนคนนั้นถ่ายภาพมาขู่คุณพ่อ ใครจะไปคิดว่าคุณพ่อไม่ยอมประนีประนอม สุดท้ายคนพวกนั้นก็เลยสร้างเหตุการณ์รถชนขึ้นมาหนึ่งฉาก ยี่สิบกว่าปีผ่านไป พวกมันก็วางแผนฉากรถชนอีกครั้ง ดีที่กู้เหยาโชคดี แค่บาดเจ็บนิดหน่อย ไม่อันตรายถึงชีวิต แต่ไอ้พวกตระกูลเหชียว ตระกูลกู้พวกนั้น ครั้งนี้เกรงว่าพวกมันจะหนีไม่พ้นแล้ว เดินออกมาจากโรงพยาบาล เซียวหนิงอี้เงยหน้ามองท้องฟ้า ท้องฟ้าอึมครึม หิมะคงจะเริ่มตรงหนักอีกหน …… ที่คฤหาสน์ตระกูลกู้ กู้ซินกำลังแต่งหน้าแต่งตัวอยู่หน้ากระจก มองคนในกระจกนั้นเงียบๆ คนในกระจกสวยราวกับรูปวาด ใบหน้ารูปไข่ตามมาตรฐาน มองยังไงก็เป็นคนสวยตามมาตรฐาน แต่อย่างไรก็ตาม...... ร่างกายของเธอสกปรก สกปรกจนแม้แต่เธอก็ไม่ชอบมัน สองวันนี้ เพียงแค่เธอหลับตาก็จะคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนวันนั้น นึกถึงผู้ชายพวกนั้นทำเรื่องน่าขยะแขยงกับเธอ และเหชียวหนานจิ่งนั่นล่ะ? เหชียวหนานจิ่งมองอยู่ข้างๆ ถึงขั้นช่วยส่งเสียงร้องเชียร์ด้วยซ้ำ ตอนนั้น คนที่เธอเกลียดไม่ใช่คนที่ทับบนตัวเธอ แต่เป็นชายคนนั้นที่เธอไล่ตามมาตั้งแต่เด็ก เธอเกลียด เกลียดจนอยากดื่มเลือดมัน แงะกระดูกมันออก ฉีกร่างมัน—— กู้ซินมองตัวเองในกระจกอยู่นาน เธอถึงได้เริ่มแต่งหน้าบางๆให้กับตัวเอง เธอสวยอย่างไม่ต้องสงสัย ไม่ต้องแต่งหน้าจัดให้ตัวเอง ออกไปข้างนอกเธอก็สามารถทำให้หญิงอื่นพ่ายแพ้แล้ว แน่นอนว่า นอกจากผู้หญิงที่เด็กกว่าเธอคนนั้น หลังจากทำอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว กู้ซินก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ลงข้างล่างไปทานอาหาร แล้วขับรถออกไป ใจเย็นเหมือนทั้งหมดไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่าเธอไม่ใช่กู้ซินที่โง่ไล่ตามเหชียวหนานจิ่งเหมือนเมื่อก่อนแล้ว และไม่ใช่กู้ซินที่เชื่อฟังกู้เจิ้งเต๋อทุกอย่างอีกต่อไป หิมะสองข้างทางยังไม่ละลาย หิมะใหม่ก็จะเริ่มตกอีก เพื่อรับประกันความปลอดภัย เธอจึงขับรถได้ช้ามาก เธอยังมีอะไรอีกมากมายยังทำไม่เสร็จ เธอจะต้องใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง จะต้องมีชีวิตให้ยาวนานกว่าคนพวกนั้นถึงจะดี หลังจากถึงจุดหมายปลายทาง เธอไม่ได้ลงจากรถ แต่กลับค่อยๆลดกระจกรถลงมาช้าๆ ข้างรถมีรถอีกคันจอดอยู่ อีกฝ่ายก็ค่อยๆรถกระจกเช่นเดียวกัน แล้วยิ้มให้เธอ “คุณผู้หญิงกู้ สวัสดีครับ!” “คุณชายสวี่ สวัสดีค่ะ!” กู้เหยาพูด “เรื่องที่ผมคุยกับคุณทางโทรศัพท์ คุณพิจารณาเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ” เขายังยิ้มบางๆ กู้ซินมองเขา หลังจากคิดอยู่นานจึงถาม “คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าฉันร่วมมือกับคุณได้?” “แน่นอนครับ” เขายิ้ม “เพราะผมรู้จักนิสัยแก้แค้นของคุณผู้หญิงกู้ อีกอย่าง เรื่องที่ผมรู้มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ มันจะกระทบทั้งชีวิตของคุณผู้หญิงกู้ได้” ได้ยินเขาพูดแบบนี้ ใบหน้ากู้ซินก็เปลี่ยนเป็นซีดเซียวไม่น่ามอง สองมือที่วางอยู่บนพวงมาลัยยิ่งกำแน่น หลังมือปรากฏเส้นเลือดปูด เห็นว่าสีหน้ากู้ซินเปลี่ยนไป เขาก็พูดต่อ “คุณผู้หญิงกู้ เรื่องที่คุณอยากทำ ก็เป็นเรื่องที่ผมอยากทำเช่นเดียวกัน เลยบอกได้ว่าการร่วมมือกับผม เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของคุณ” กู้ซินหายใจเอาอากาศเย็นเข้าปอดลึกๆ สองมือที่กำพวงมาลัยแน่นค่อยๆคลายออก นานสักพักก่อนพูด “ร่วมมือกับคุณ หลังจากสำเร็จ ฉันจะได้ประโยชน์อะไร?” สายตาเจ้าชู้ของเขาหรี่ลง ยิ้มบางแล้วพูด “ให้หุ้นส่วนบริษัทเหชียวซื่อกับคุณยี่สิบเปอร์เซ็นต์” “ยี่สิบเปอร์เซ็นต์? คุณให้ขอทานหรือไง?” กู้ซินพูดอย่างเหยียดหยาม เขาจ้องเธอ สายตาหรี่ลงเล็กน้อยฉายแววดุดัน แต่ยิ้มแล้วถาม “แล้วคุณจะเอายังไง?” กู้ซินหายใจอากาศเย็นเข้าลึกๆ แล้วพูดอย่างช้าๆ “หลังจากสำเร็จ แต่งงานกับฉัน!” “แต่งงานกับคุณ? ถึงผมจะแต่งกับคุณ แต่ผมไม่ได้รักคุณ ไม่อาจทำเรื่องสามีภรรยากันได้” เขาพูดอย่างโหดร้าย “ถ้าแบบนี้ผมก็แต่งกับคุณได้ ผมจะให้สถานะคุณนายสวี่กับคุณ”