ตอนที่ 260 ชอบต่อสู้กับประสบการณ์

ต๭นที่ 260 ชอบต่อสู้กับประสบการณ์ ผ่านมาแล้วสองสามวัน บาดแผลของโม่เสียวเป่าก็เกือบดีหมดแล้ว ใช้ยาดี รวมถึงระบบในร่างกายเธอก็ดีมาก ใบหน้าก็เกือบจะเหมือนเดิมแล้ว มีเพียงรอยตำหนิเล็กน้อย โม่เสียวเป่าบอกว่าตัวเองเป็นผู้บาดเจ็บ โวยวายอยากทานขนมปังกัวคุยร้านหนึ่งในเขตเมืองเจียงเป่ยตงเฉิง จ้านเนี่ยนเป่ยจึงขับรถออกมากว่าสิบกิโลเมตร ไปซื้อกลับมาให้เธอโดยเฉพาะ จ้านเนี่ยนเป่ยถือกล่องอาหารมาแล้วก้าวเท้ายาวเดินไปหน้าห้องผู้ป่วย ประตูห้องปิดสนิท แต่เสียงในห้องค่อนข้างดัง เสียงหายใจหอบดังของชายหนุ่มผสมกับเสียงโอดครวญอันตื่นเต้นและเจ็บปวดของหญิงสาว ทำให้เกิดจินตนาการอันคลุมเครือ เกือบจะไม่ได้คิดไตร่ตรอง จ้านเนี่ยนเป่ยก็กระแทกเข้าไปเลย—— แต่ภายในห้องไม่มีภาพอย่างที่เขาจินตนาการไว้ ไม่มีชาย “ดุร้าย” อย่างที่เขาจินตนาการ มีเพียงโม่เสียวเป่า เธอกึ่งนอนที่หัวเตียง ในมือประคองไอแพดหนึ่งเครื่อง สองตาก็มองดูบนหน้าจอนิ่งอย่างสนอกสนใจ น้ำเสียงน่าอายทำให้ใจเต้นพวกนั้น ดังออกมาจากในไอแพดเธอ จ้านเนี่ยนเป่ยพังประตูเข้ามา โม่เสียวเป่ายังไม่เงยหน้ามามองเขาเลย ความสนใจทั้งหมดอยู่ที่หน้าจอไอแพด ราวกับว่าทุกสิ่งไม่อยู่ในโลกของเธอ “โม่เสียวเป่า เธอกำลังดูอะไร?” จ้านเยนเป่ยก้าวเท้าเดือนเข้าไปข้างเตียง แล้วแย่งไอแพดในมือโม่เสียวเป่ามา ขณะที่เขาเห็นเนื้อหาที่ฉายอยู่ชัดเจน เขาก็รู้สึกเพียงโกรธมาก โกรธจนอยากจัดการโม่เสียวเป่าสักสองที แล้วเอาไปให้สุนัขกิน “จ้านเนี่ยนเป่ย ฉันกำลังดูหนังรักโรแมนติกอยู่” โม่เสียวเป่ามองจ้านเนี่ยนเป่ย แล้วยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “เพราะไม่เคยมีประสบการณ์จริง เลยเรียนรู้จากในหนังก่อนต่อไปจะได้ปฏิบัติสะดวก” จ้านเนี่ยนเป่ยเหลือบมองหน้าจอไอแพดอีกครั้ง ชายหญิงในนั้นทำกันอย่างทุ่มเทมาก เขาขมวดคิ้ว “นี่มันบ้าอะไร?” โม่เสียวเป่ากรอกตาแล้วพูด “อย่ามาแกล้งทำ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณไม่เคยดู ดูชายคนนั้นสิ หุ่นไม่เลวเลย” “หุ่นแบบนี้เนี่ยนะเรียกไม่เลว? ตามมีปัญหาหรือเปล่า?” จ้านเนี่ยนเป่ยเหลือบมองวิดีโออย่างเหยียดหยาม หุ่นพระเอกในนั้นน่ะแย่กว่าเขาตั้งเยอะ โอเคไหม? “ผู้ชายมีหุ่นแบบนี้ยังไม่โอเคหรอ?” โม่เสียวเป่าโบกมือ “คุณเอาไปถือ เรามาดูแล้ววิเคราะห์ด้วยกัน” จ้านเนี่ยนเป่ยนั่งลงข้างเธออย่างเชื่อฟังจริงๆ แล้วคืนไอแพดส่งให้เธอ ทั้งสองนั่งดูวิดีโอด้วยกันอย่างสนใจ “ผู้หญิงคนนี้ก็สวยมากเหมือนกัน ดูสะดุดตามาก” โม่เสียวเป่าพูดไปด้วยเช็ดน้ำลายไปด้วย ท่าทางแบบนั้นเหมือนคนกระหายอยากเลย จ้านเนี่ยนเป่ยพูด “หุ่นผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ดีขนาดนั้น ผิวก็ไม่ดี ห่างไกลกับมาตรฐานความชอบของผู้ชายไปเยอะเลย” โม่เสียวเป่าพูดอย่างภูมิใจ “นั่นเพราะทุกวันคุณเห็นแต่หญิงสาวที่สวยแบบฉันไง หญิงอื่นเลยไม่เข้าตาคุณ” จ้านเนี่ยนเป่ย “หลงตัวเองที่สุดบนโลกใบนี้” “หรือว่าคุณว่าไม่จริง?” โม่เสียวเป่าคิดว่าตัวเองหน้าตาสวย และเธอก็ชอบพูดมันอย่างตรงไปตรงมาตลอด จ้านเนี่ยนเป่ย “……” โม่เสียวเป่าชี้ไปที่สองคนในวิดีโอ แล้วพูดอย่างตื่นเต้น “จ้านเนี่ยนเป่ย ท่านี้ดีอ่ะ คุณเรียนไว้นะต่อไปพวกเราทำท่านี้กัน” จ้านเนี่ยนเป่ยส่ายศีรษะ บ่งบอกว่าไม่เห็นด้วย “ท่านี้ค่อนข้างยาก ใช้เวลานานเกินไป ทำเรื่องแบบนี้ ระยะเวลาที่ใช้สำคัญมาก” โม่เสียวเป่ามองเขาหนึ่งที “ฉันชอบท่านี้ คุณฟังฉันก็พอ ฉันให้คุณออกความคิดเห็นหรือไง?” จ้านเนี่ยนเป่ย “โม่เสียวเป่า คู่นอนเธอคือฉัน เธอบอกว่าไม่ให้ฉันออกความเห็นหรอ?” โม่เสียวเป่ายกศอกขึ้นมากระทุ้งเขาหนึ่งที แล้วส่งสายตายั่วยวนเขา “เอ๋ จ้านเนี่ยนเป่ย หรือว่าตอนนี้พวกเราลองทำกันดี ลองดูว่าท่านี้มันดีจริงไหม?” จ้านเนี่ยนเป่ย “ฉันอยากพูดสองคำ” โม่เสียวเป่า “สองคำไหน?” จ้านเนี่ยนเป่ย “ฮ่าฮ่า......” โม่เสียวเป่าต่อยไปหนึ่งมัด “ยังจะมาฮ่าฮ่าอีก......เดี๋ยวแม่จะต่อยให้ฟันร่วง” จ้านเนี่ยนเป่ย “อย่าลืมว่าตอนนี้หน้าเธอดูไม่จืด” โม่เสียวเป่ากัดฟันด่า “ไอ้ชั่ว! ฉันว่าคุณใช้การไม่ได้แล้วนะ ถ้ายังใช้การได้ ดูวิดีโอพวกนี้แล้วยังไม่มีปฏิกิริยาอีก?” จ้านเนี่ยนเป่ย “อย่าใช้วิธีกระตุ้น ฉันไม่หลงกลเธอหรอก” พ่ายแพ้แล้ว โม่เสียวเป่าก็โกรธเคืองมาก คิดแล้วถามขึ้นอีก “จ้านเนี่ยนเป่ย เมื่อก่อนคุณเคยทำไหม?” จ้านเนี่ยนเป่ยเลิกคิ้ว “เธอคิดว่าไง?” “เมื่อก่อนมีก็มีไปสิ ยังไงฉันก็ไม่ได้หวังให้คุณเป็นผู้ชายที่ยังบริสุทธิ์อยู่อยู่แล้ว แต่ต่อไปฉันไม่ให้คุณแตะต้องผู้หญิงคนอื่นอีก ไม่งั้น......” โม่เสียวเป่ายกมือขึ้นมาสองนิ้วแล้วทำท่ากรรไกรตัด “เข้าใจนะ” จ้านเนี่ยนเป่ยแย่งไอแพดกลับมา แล้วลบวิดีโอทิ้ง “ต่อไปอย่าดูอะไรพวกนี้แล้ว ดูมากๆไม่ดีต่อสุขภาพ” โม่เสียวเป่าพยักหน้าอย่างแรงแล้วพูด “ฉันรู้ว่าดูพวกนี้มากๆแล้วจะไม่ดีต่อสุขภาพ ฉันแค่สงสัยมากๆ ความรู้สึกจริงๆมันไม่เวอร์เท่าในวิดีโอใช่ไหม?” จ้านเนี่ยนเป่ย “โม่เสียวเป่า คนที่จีบเธอก็ไม่น้อยนี่ ไปเลือกลองทำสักคนจะได้รู้ว่าเป็นยังไง” “แต่คนที่ฉันอยากลองด้วยคือคุณ” โม่เสียวเป่ายื่นมือออกไปดึงจ้านเนี่ยนเป่ยอย่างรวดเร็ว ประคองศีรษะเขาเอาไว้แล้วเข้าไปจูบเขาแนบแน่น สำหรับการจูบ โม่เสียวเป่าไม่มีประสบการณ์อะไรเลย เธอจูบไม่เป็น ใช้แค่ความเลือดร้อนของตัวเอง ใช้ความยึดมั่นที่เธอมีต่อจ้านเนี่ยนเป่ย จูบเขาอย่างรุนแรง เหตุผลบอกจ้านเนี่ยนเป่ยว่าให้ผลักเธอ แต่ความรู้สึกบอกจ้านเนี่ยนเป่ยให้จูบตอบเธอ เหตุผลและความรู้สึกดึงจ้านเนี่ยนเป่ยไปมา ทำให้เขาเกิดความลังเลอยู่ระหว่างสองสิ่งนี้ แต่ภายระยะเวลาหนึ่งถึงสองวินาที ความรู้สึกจ้านเนี่ยนเป่ยก็เอาชนะเหตุผลไปได้ เขเขาเป็นคนจู่โจมประคองศีรษะด้านหลังของโม่เสียวเป่าไว้ แล้วจูบเธออย่างรุนรง รุนแรงจนโกลาหลอลหม่าน ผ่านไปนานมาก สำหรับพวกเขาทั้งคู่ยาวนานเหมือนกับผ่านไปหนึ่งศตวรรษ ความคิดจ้านเนี่ยเป่ยไม่อยากจะปล่อยโม่เสียวเป่าไป โม่เสียวเป่าหอบหายใจหนักหน่วง มองจ้านเนี่ยนเป่ยผู้ที่เพิ่งจูบเธอเกือบตายด้วยใบหน้าแดงก่ำ แต่เธอไม่โกรธ เธอดีใจ เธอชอบความรุนแรงของเขา หลังจากค่อยๆหายใจสงบแล้ว โม่เสียวเป่าก็พูดอีก “จ้านเนี่ยนเป่ย ความรู้สึกนี้มันดีมาก เรามาลองกันอีกครั้ง” จ้านเนี่ยนเป่ย “สอนจบแล้ว!” โม่เสียวเป่า “งั้นสอนอย่างอื่นฉันอีกสิ เช่นเรื่องพวกนั้นที่พวกเราเพิ่งดู ยังไงดูโทรทัศน์ก็เหมือนเรียนแค่ทฤษฎีในกระดาษ ฉันชอบปฏิบัติจริงมากกว่า” จ้านเนี่ยนเป่ย “โม่เสียวเป่า เธอรู้จักอายบ้างไหม?” โม่เสียวเป่า “อายคืออะไร? กินได้ไหม? มันทำเงินได้ไหม?” อย่าว่าแต่ปกติเธอมีท่าทางไม่แค้นใจ ที่จริงเธอแค้นใจ ทุกประโยคของจ้านเนี่ยนเป่ยนั้นโจมตีเธอ เธอจำได้แม่นยำ รอวันหลังค่อยจัดการเขา