ตอนที่ 313 จูบแรกของเธอเสียไปแล้ว

ต๭นที่ 313 จูบแรกของเธอเสียไปแล้ว น้ำเสียงของผู้ช่วยดังลอดเข้ามาในหูของโม่เสี่ยวเป่าอีกครั้ง : “คุณโม่ครับ จะให้ผมพูดซ้ำอีกร้อยรอบ ผมก็......” โม่เสี่ยวเป่าไม่อยากฟังคำแก้ตัวของเขา ตัดบทว่า : “ให้จ้านเนี่ยนเป่ยมารับสายเดี๋ยวนี้” ผู้ช่วยอึ้งๆไป แล้วตอบตะกุกตะกักว่า : “หัวหน้าไม่อยู่ครับ” โม่เสี่ยวเป่า : “ถ้างั้นคุณช่วยบอกเขาด้วยว่า ฉันกำลังจะแต่งงานแล้ว อยากจะชวนเขาไปดื่มฉลอง หวังว่าเขาจะมาร่วมแสดงความยินดีในงานด้วย” ตะโกนเสียงดังจบแล้ว โม่เสี่ยวเป่าก็วางสายลงทันที เต้นแรงเต้นกาอยู่ในห้องด้วยความโกรธ จ้านเนี่ยนเป่ยผู้ชายฉาวโฉ่ เขาคิดอะไรของเขาอยู่นะ? เอาสิ เขาไม่สนใจเธอใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นเธอก็จะเล่นแง่กับเขาไปให้สุดเลย โม่เสี่ยวเป่าค้นหาเบอร์โทรศัพท์ที่โทรเข้ามาเมื่อหลายวันก่อน ก็เจอเบอร์แปลกๆนั้นเข้า รีบโทรกลับไปทันที คนที่เธอโทรหาในครั้งนี้เป็นคนที่เธอเคยดูถูกดูแคลนว่าแสนจะกระจอก ก็คือคุณชายเผยที่กำลังเป็นข่าวกับเธออยู่ อีกทั้งคิดจะขอให้เขาช่วยเธอสักครั้ง โทรไปหาแล้ว แถมยังไปขอความช่วยเหลือจากเขาอีก คงไม่มีใครหน้าด้านเกินโม่เสี่ยวเป่าคนนี้แล้วละมั้ง หลังจากโทรติดแล้ว ปลายทางรับสายขึ้นทันที ตามมาด้วยน้ำเสียงของคุณชายเผยที่ไพเราะน่าฟังดังขึ้น : “Polaris ของขวัญที่ผมส่งให้ คุณชอบไหมครับ?” “ชอบมากเลยคะ” โม่เสี่ยวเป่าเป็นคนฉลาด เธอเข้าใจได้ทันทีว่า “ของขวัญ” ที่เขาพูดถึงนั้นก็คือข่าวลือนี้แหละ คุณชายเผยบอกว่า : “ถ้าคุณชอบ งั้นก็ควรจะขอบคุณผมใช่ไหมครับ?” โม่เสี่ยวเป่า : “ที่ฉันโทรมาหาคุณ ก็อยากจะขอบคุณคุณนี่ไงคะ ไม่อย่างนั้นฉันจะโทรมาทำไมล่ะ?” คุณชายเผย : “แค่คำว่าขอบคุณอย่างเดียว ผมไม่รับนะครับ” โม่เสี่ยวเป่า : “คุณชายเผยคะ ถ้าสะดวกให้ฉันเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อได้ไหมคะ” คุณชายเผย : “ได้สิครับ ผมขับรถไปรับคุณนะครับ” หลังจากวางสายแล้ว ไม่นานนัก คุณชายเผยก็มาถึง ความเร็วขนาดนี้ราวกับว่าเขามารออยู่แถวนี้ตั้งนานแล้ว แต่ว่าโม่เสี่ยวเป่าในตอนนี้ถูกจ้านเนี่ยนเป่ยปั่นหัวเสียจนมึนงงไปหมด ในสมองตอนนี้คิดอย่างเดียวว่าทำอย่างไรจึงจะให้จ้านเนี่ยนเป่ยเปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริงออกมาได้นะ เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง เธอรู้อย่างเดียวว่าเวลานี้ได้นัดคุณชายเผยออกมาทานข้าว ถ้าถูกเก็บภาพอีก ความร้อนแรงของข่าวลือจะต้องเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ ขอเพียงเธอสร้างเรื่องคลุมเครือนิดหน่อยกับแซ่เผยอีกสักครั้ง พอข่าวนี้กระพือออกไป กระแสข่าวนี้สามารถดังไปอีกได้2-3วันทีเดียว จ้านเนี่ยนเป่ยผู้ชายน่าเบื่อคนนั้น กล้าทำกับเธอแบบนี้ เขาต้องคิดว่าเธอเป็นของตายแน่ๆ เธอจึงอยากจะเล่นเกมส์กับเขาสักหน่อย ดูสิว่าผู้ชายคนนั้นจะนั่งนิ่งๆได้อีกไหม? โม่เสี่ยวเป่าไม่เพียงเป็นคนหน้าหนา ความกล้าหาญของเธอมีไม่น้อยเช่นกัน หลังจากที่โทรหาคุณชายเผยแล้ว เธอยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ขึ้นรถคุณชายเผยไปอีก แม้แต่จองคุนก็ไม่ได้พาไปด้วย รถยนต์ที่คุณชายเผยขับนั้นเป็นรถสปอร์ตหรูมูลค่าหลายสิบล้านคันหนึ่ง คนที่สามารถขับรถแบบนี้ได้ มีไม่มากนัก โม่เสี่ยวเป่านั่งตรงที่นั่งข้างคนขับ พลางกล่าวว่า : “พ่อของคุณเป็นแค่ผู้ว่าราชการของเมืองเจียงเป่ยคนหนึ่ง คุณก็ไม่มีอาชีพประจำอะไร ทำไมถึงได้ขับรถหรูแบบนี้ได้คะ?” คุณชายเผยค่อยๆเคลื่อนรถออกไปเพิ่มความเร็วอย่างช้าๆ แล้วหันกลับมามองโม่เสี่ยวเป่าทีหนึ่ง : “ใครบอกคุณว่าคุณพ่อผมเป็นผู้ว่าฯเมืองเจียงเป่ย?” “ก็คุณบอกฉันเองนี่คะ” โม่เสี่ยวเป่าจำได้ว่าคืนนั้นเธอถูกคนวางยา ได้ยินลูกน้องของเขาเป็นคนพูดเอง คุณชายเผยอธิบายต่อ : “คุณเข้าใจผิดแล้วละครับ ผมบังเอิญแซ่เผย คนที่รู้จักเรียกชื่อผมในวงการนี้ว่าคุณชายเผยส่วนลูกชายของผู้ว่าฯเจียงเป่ยก็ชื่อคุณชายเผยเช่นกัน แต่ว่านั่นไม่ใช่เขา พวกเขากับผมไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย” โม่เสี่ยวเป่า : “.......” เธอคิดทบทวนอย่างละเอียดถึงภาพเหตุการณ์ในวันนั้น คนกลุ่มนั้นบอกว่าคุณชายเผยของผู้ว่าฯเป็นคนที่สำคัญคนหนึ่งของเมืองเจียงเป่ย จึงเรียกชื่อผู้ชายคนนี้ง่ายๆว่า “คุณชายเผย” ยังไม่มีใครเคยพูดถึงเรื่องนี้ เพราะว่าเขาเป็นคุณชายของท่านผู้ว่าฯ แต่ว่าเขาจะเป็นใครก็ช่าง ขอเพียงเขายินดีช่วยเธอกระพือข่าวลือนี้ก็พอแล้ว เรื่องอื่นไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ ตกลงกันไว้ว่าโม่เสี่ยวเป่าเป็นคนเลี้ยง คุณชายเผยก็ไม่เกรงใจ เขาพาโม่เสี่ยวเป่ามาที่ร้านอาหารมีชื่อเสียงโด่งดังแห่งหนึ่ง ค่าอาหารแพงยิ่งกว่าจ้างเชฟส่วนตัวมาทำให้เสียอีก หลังจากลงจากรถ โม่เสี่ยวเป่าออกตัวดึงแขนของคุณชายเผย มองเขาพลางยิ้มให้ วางท่าเพื่อให้ปาปารัชชี่แอบถ่ายภาพได้ คุณชายเผยก็รู้ดี ไม่เพียงแต่ไม่ปฏิเสธ แถมยังเล่นละครตามโม่เสี่ยวเป่าไปด้วย เขายื่นมือออกมา โอบเข้าที่เอวของเธอ เอียงศีรษะไปที่ข้างหูของเธอพลางกระซิบว่า : “Polaris คุณอาศัยผมช่วยกระพือข่าวให้ ผมต้องมีข้อแลกเปลี่ยนด้วยนะครับ” โม่เสี่ยวเป่ากระพริบตาที่ใส่ขนตาปลอมสีแดงปริบๆ ยิ้มพลางกล่าวว่า : “คุณชายเผย คุณเองไม่ใช่หรือคะที่อาศัยฉันช่วยกระพือข่าวนี้น่ะ? ทำไมถึงกลายเป็นว่า......” โม่เสี่ยวเป่ายังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกคุณชายเผยกอดไว้แน่น โม่เสี่ยวเป่าเอามือออกมาวางไว้บนหน้าอกของเขา ร้องอุทานออกมาว่า : “คุณแซ่เผย คุณคิดจะทำอะไรน่ะ?” คุณชายเผยยิ้มอย่างมีเลศนัย กล่าวว่า : “ปาปารัชชี่พวกนั้นกำลังถ่ายภาพอยู่ พวกเราสร้างภาพครึกโครมสักหน่อยให้พวกเขาถ่ายไม่ดีหรือครับ” ใช่แล้ว ที่เธอตามหาเขาก็เพื่ออยากจะสร้างข่าวลือดังระเบิดกับเขานี่ ทั้งสองคนแสดงพฤติกรรมคลุมเครือสักหน่อยก็น่าจะดีนะ ในขณะที่โม่เสี่ยวเป่ากำลังลังเลอยู่นั้น คุณชายเผยเอามือหนึ่งโอบเอวเธอไว้ ส่วนอีกมือหนึ่งประคองศีรษะด้านหลังของเธอ ดันเธอเข้ามาหาตัวเอง เอนตัวเล็กน้อยแล้วจูบเธออย่างเร่าร้อน ถูกผู้ชายคนนี้จูบเข้ากะทันหัน ริมฝีปากของคนแปลกหน้า อุณหภูมิที่ไม่คุ้นเคย ลมหายใจที่แตกต่าง ทั้งหมดทั้งมวลช่างแปลกแตกต่างโดยสิ้นเชิง...... โม่เสี่ยวเป่าถลึงตามอง จ้องอย่างงงงวยไปที่ใบหน้าใหญ่ๆของเขา ลืมไปแล้วว่าในใจของตัวเองนั้นปฏิเสธเขาอยู่ และอยากจะผลักเขาออกไป ก่อนหน้านี้เธออยากจะจูบจ้านเนี่ยนเป่ยใจจะขาด แต่ว่าเขาไม่เคยให้ความร่วมมือเลย เธอไม่เคยได้เพลิดเพลินกับลมหายใจของจ้านเนี่ยนเป่ยมาก่อนเลย เลิกพูดเถอะ ณ เวลานี้ทักษะการจูบของผู้ชายคนนี้ใช้ได้เลยทีเดียว ทำให้เธอรู้สึกดีอยู่ไม่น้อย...... จ้านเนี่ยนเป่ย คุณหลบหน้าผู้หญิงคนนี้ คุณไม่ยอมให้ผู้หญิงคนนี้เข้าใกล้คุณบ้างเลย ผู้หญิงคนนี้อุตส่าห์เสนอให้คุณถึงที่คุณกลับไม่สนใจไยดี ถ้างั้นฉันเชื่อคุณละกัน หาผู้ชายคนอื่นเพื่อลิ้มลองรสชาติของชีวิตดูสักครั้ง ถ้าคนอย่างฉันมองหาคนอื่นแล้ว ก็ไม่ต้องการคุณอีกแล้วล่ะ ถึงเวลานั้นขอร้องคุณอย่ามาร้องไห้ฟูมฟายแล้วกันนะ “ดูเหมือนว่าผมยังมีเสน่ห์ไม่มากพอที่จะดึงดูดคุณนะครับ” น้ำเสียงของคุณชายเผยดังมาจากด้านบน ปลุกโม่เสี่ยวเป่าให้ตื่นจากภวังค์ขึ้นมา ไม่รู้ตัวเลยว่าคุณชายเผยปล่อยเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ โม่เสี่ยวเป่ายกมือขึ้นและเช็ดที่ริมฝีปากของเธอโดยสัญชาตญาณ ไม่รู้ว่าตั้งใจจะเช็ดลมหายใจของคุณชายเผยที่ติดอยู่ที่ริมฝีปากของเธอหรือไม่ คุณชายเผยพูดต่อว่า : “ตอนที่ผมจูบคุณ ในใจของคุณคงกำลังคิดถึงผู้ชายคนอื่นอยู่ละสิ นี่มันไม่เกินไปหน่อยหรือครับ” โม่เสี่ยวเป่ายักไหล่ : “ช่วยไม่ได้นี่คะ ก็ฉันดันชอบผู้ชายเลวๆคนนั้นนี่นา” เธอเองทำตัวทุเรศยิ่งกว่าจ้านเนี่ยนเป่ยเสียอีก เขาก็แค่หลบหน้าเธอ แต่ว่าเธอยังคงไล่ตามเขา หน้าด้านวิ่งจับเขาอยู่อีก คุณชายเผยโอบไหล่ของเธอเข้ามา พูดต่อว่า : “ภาพที่เราจูบกันเมื่อสักครู่มีคนส่งออกไปแล้วอย่างรวดเร็ว เดี๋ยวคงจะแพร่กระจายไปในอินเตอร์เน็ต ถึงตอนนั้นจ้านเนี่ยนเป่ยของคุณก็คงได้เห็นมันแน่ๆครับ” โม่เสี่ยวเป่าพูดด้วยความภาคภูมิใจว่า : “จุดประสงค์ของฉันก็คืออยากให้เขาได้เห็นนั่นแหละคะ” คุณชายเผยยื่นมือออกมาลูบลงที่ศีรษะของโม่เสี่ยวเป่า พลางบอกว่า : “ถึงเวลาทดสอบแล้วว่าในใจของจ้านเนี่ยนเป่ยมีคุณอยู่บ้างหรือเปล่าละสิครับ”