ตอนที่ 1 เรื่องนี้ฉันสามารถช่วยคุณได้

ตอนที่ 1 เรื่องนี้ฉันสามารถช่วยคุณได้ กลางดึกสี่ทุ่ม จิดาภาลากร่างของตนที่อ่อนระโหยโรยแรงถึงคอนโดอย่างเมามายและสะลึมสะลือ หลังจากคืนนี้ไป เธอจะต้องแต่งงานแล้ว ดังนั้นเธอจึงชวนเพื่อนสองสามคนมาร่วมปาร์ตี้สละโสดด้วยกัน ไม่รู้ว่าดื่มไปมากเท่าไหร่เธอถึงได้เมาขนาดนี้ จิดาภานอนหลับตาพักผ่อนอย่างไร้เรี่ยวแรงอยู่บนโซฟา เธอกลับได้ยินเสียงของการเคลื่อนไหวที่แปลกๆ ดังลอดออกมาจากห้องอาบน้ำ เหมือนกับว่าเป็นเสียงหอบหายใจของผู้หญิงกับผู้ชาย เธอค่อยๆ คลำตามทางไปใกล้กับกำแพง ก็ได้ยินเสียงที่กระตุ้นของฝ่ายหญิงดังลั่นออกมา “เร็วอีกสิ….เร็วอีก!” เสียงกระแทกที่น่าอับอายได้ยินมาถึงแก้วหูของจิดาภา หลังจากนั้นเสียงกระแทกก็หยุดไปอย่างกะทันหัน เหมือนกับว่าเลือดในตัวของเธอแข็งเป็นน้ำแข็งไปหมดแล้ว อีกฟากของกำแพงยังหลงเหลืออยู่แต่เสียงหอบหายใจหนักๆ ของผู้ชาย “อย่าเสียงดัง เดี๋ยวจิดาภาตื่น เธอรีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยเลย เดี๋ยวฉันส่งเธอกลับบ้าน” ฝ่ายชายกระซิบเสียงเบาๆ อยู่ในลำคอ “ทำไม นายกลัวว่าเธอจะรู้ว่าพวกเราทำอะไรกันเหรอ วางใจเถอะ คืนนี้ภาดื่มไปเยอะมาก...พรุ่งนี้นายก็ต้องแต่งงานกับภาแบบถูกต้องตามกฎหมายแล้ว งั้นคืนนี้นายก็ต้องมาทำกับฉันให้เต็มที่สิ” ชนิศาจูบลงไปที่ริมฝีปากสีแดง เธอกวาดหางตาไปกลับเห็นว่าที่ประตูมีเงาที่ถูกแสงอ่อนๆ สาดส่องมากระทบ เธอจึงยิ้มมุมปากและพูดในใจอย่างเย็นชา ‘จิดาภา แบบนี้เธอก็ควรตายใจได้แล้วนะ เป็นแบบนี้ลูกในท้องของฉันก็จะมีฐานะที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้ว’ ด้านนอกของประตูห้องอาบน้ำ จิดาภากำลังกลั้นน้ำตาเอาไว้ แล้วเดินโซเซถอยหลังไปสองก้าว กว่าจะไปยืนพิงกำแพงอย่างมั่นคงได้อย่างยากลำบาก เธอยอมแพ้ที่ยกบทนางเองให้กับชนิศาเพื่อผู้ชายคนนี้แล้ว จนกระทั่งเป็นเพราะว่าเขาพูดประโยคนั้นออกมา เธอเลยคิดจะยกของของตนทั้งหมดให้กับชนิศา แต่นึกไม่ถึงเลยว่า….พวกเขาจะแอบคบชู้กันมาตั้งนานแล้ว! ในห้องอาบน้ำ การเสพสุขอย่างดุเดือดยังคงดำเนินต่อไป แต่พอผ่านไปนานสักพักเสียงของการเคลื่อนไหวก็ค่อยๆ เบาลง จิดาภากลับไปนอนควบคุมความเจ็บปวดรวดร้าวในใจอยู่บนโซฟาเงียบๆ ผ่านไปสักครู่หนึ่ง ชนิศาก็ควงแขนชายคนนั้นออกไปจากคอนโด ตอนนั้นจิดาภาหลบอยู่หลังม่าน เห็นทั้งสองคนนั่งกระหนุงกระหนิงด้วยกันในรถด้วยตาของตัวเอง หัวใจของเธอเจ็บจนใกล้จะระเบิดอยู่แล้ว น้ำตาไหลซึมออกมารอบๆ ตาของเธอในทันที ผู้ชายคนนั้นรับปากกับเธอไว้ว่าพรุ่งนี้จะไปเอาใบรับรองที่สำนักงานกิจการพลเรือนไม่ใช่เหรอ แล้วเขาเตรียมตัวที่จะจบลงแบบนี้ได้ยังไง! ในใจของจิดาภามีความเศร้าวังเวงละเย้ยหยันปะปนกัน เธอทั้งเจ็บปวดทั้งเกลียดชัง เกือบจะไม่ได้นอนตลอดทั้งคืน วันต่อมาเธอยังคงมุ่งหน้าไปที่สำนักงานอำเภอ เธออยากรู้ว่าชเยศจะปฏิบัติตัวกับเธอยังไง ถึงเวลานัดแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของชเยศ จิดาภารอที่ระเบียงทางเดินมาหนึ่งชั่วโมงแล้ว สุดท้ายแล้วเธอก็รับโทรศัพท์ “ภา ตอนนี้ชนิศาอบรมคนใหม่แทนเธอแล้วก็บาดเจ็บเข้า ตอนนี้ผมจำเป็นต้องไปจัดการเรื่องนี้ ส่วนเรื่องการจดทะเบียน...เราเลื่อนวันไปก่อนนะ!!” หึ...เขาพูดออกมาได้สบายใจขนาดนี้เชียว จิดาภากำมือถือในมือแน่น แล้วกดวางสายอย่างรุนแรง หลังจากที่เธอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เธอก็ตัดสินใจว่าจะไม่แต่งงานแล้ว! เลื่อนไปก่อนเหรอ ให้เขามโนเองต่อไปเถอะ! ในเมื่อความสัมพันธ์ของชนิศากับเขาแน่นแฟ้นลึกซึ้งมากว่าเธอมานานหลายปี งั้นเธอคงต้องยินดีกับผู้ชายเลวและโสเภณีร่านคู่นี้แล้ว! จิดาภาหันหลังเตรียมจะเดินไป แต่เธอกลับเห็นว่าที่ประตูใหญ่มีรถหรูหราจอดอยู่ไม่ไกล มีผู้ชายร่างสูงหุ่นดีคนหนึ่งเดินลงมาจากรถและเดินตรงมาทางนี้พลางยกมือขึ้นมาเพื่อจะถอดแว่นกันแดดที่สวมอยู่ออก ในตอนที่เอาแว่นกันแดดออกเหมือนกับว่าโลกทั้งโลกโดนออร่าของเขาบดบัง เขาทำให้คนอื่นมีความรู้สึกถูกบีบบังคับอย่างแปลกประหลาด เหมือนกับว่าเขาเป็นกษัตริย์แล้วมาตรงที่แห่งนี้ ทันใดนั้นจิดาภาก็นึกขึ้นมาได้ เธอเคยเห็นพวกเขาอยู่ในกิจกรรมของแบรนด์ยี่ห้อมาแล้วครั้งหนึ่ง เขาคือจิรภาสผู้เป็นประธานบริษัทเค.เอฟ เวลาผ่านไปสองปี ความที่ดูมีพลังของเขาก็ยังคงดูสง่าเหมือนเก่า ชุดสูทนั้นถูกตัดให้เข้าพอดีกับตัวของเขา ซึ่งทำให้ร่างของเขานั้นดูสูงเด่นสง่า ทั้งตัวของเขาส่งกลิ่นอายที่หักห้ามอารมณ์รักใคร่มาแต่ไกล “ท่านประธาน ยังติดต่อคุณธนิดาไม่ได้เลย ต้องการให้ส่งคนไปรับไหมครับ” ผู้ช่วยของจิรภาสเอ่ยถามเบาๆ “ไม่ต้อง ฉันไม่รอผู้หญิงที่แม้งานแต่งงานก็ยังมาไม่ตรงเวลาหรอก” เขาพูดเสียงต่ำ สีหน้าของเขาดูไม่ดีนัก “แต่ว่าท่านประธานใหญ่ต้องการให้คุณแต่งงานวันนี้นะครับ มิฉะนั้นละก็….” ผู้ช่วยพูดออกมาอีกครั้งด้วยเสียงที่เบาลงกว่าเดิม “ฉันให้เวลานายยี่สิบนาที ไปหาสาวสวยที่ไหนก็ได้มาให้ฉัน” เขาออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชาและไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย สาวสวยที่ไหนก็ได้เหรอ?! สายตาของจิดาภาเป็นประกายเล็กน้อย จิรภาสต้องการจะแต่งงานกับผู้หญิงคนใดก็ได้ และเธอก็เพิ่งจะโดนคู่หมั้นหักหลัง เธอจำเป็นต้องหาผู้ชายที่พึ่งพาได้สักคนมาเพื่อทำให้ชเยศเสียหน้า! เธอจะต้องบอกกับชเยศ ว่าเธอไม่ต้องการเขาแล้ว เธอ จิดาภาคนนี้หาผู้ชายที่ดีกว่าเขาได้ เขาจะได้เสียใจในภายหลัง! “ท่านประธานจิรภาสคะ ถ้าคุณยังหาเจ้าสาวไม่ได้ละก็ ยินดีรับดิฉันไว้พิจารณามั้ยคะ...ขออนุญาตแนะนำตัวเองก่อนนะคะ ดิฉันคือจิดาภาค่ะ” เหมือนเวลาหยุดอยู่ตรงนั้น จิรภาสคิ้วขมวดอย่างควบคุมไม่ได้ สายตาของเขามองไปที่ร่างผอมบางที่อยู่ตรงหน้าของตน