ตอนที่215ทดลอง

ต๭นที่215ทดลอง ติดต่อกันหลายวันชูเซี่ยเข้าวังบ่อยมากและออกมาเร็วมาก อาการไทเฮาตอนนี้ยังควบคุมได้นางฝังเข็มให้ไทเฮาให้หนอนพิษนี้ทำงานช้าหน่อยแต่ว่านี้แค่รักษาอาการแต่ไม่ด้รักษาที่รากนี้ไม่ใช่วิธีที่แก้ไขที่ดี เชียนซานอดทนและโยนหนูเข้าไปในไหติอต่อกันหลายวันในไหที่ปิดสนิทก็มีกลิ่นเหม็นส่งออกมา พอวันที่ห้าชูเซี่ยเอาผ้าปิดจมูกไว้ในมือใส่ถุงมือจากหนังปลาและพูดว่า:“เชียนซานเปิดไห” เชียนซานทำตามที่นางสั่งพอเปิดออกมาแล้วก็มีกลิ่นเหม็ดหึ่งส่งออกมานางกลั่นหายใจไว้และก็กลั่นไม่อยู่จนออกไปอ้วกทีหนึ่งนานมากและนางก็เดินเข้ามาพร้อมปาดน้ำตา“ทำไมกลั่นเหม็นมากเลย” แต่ชูเซี่ยเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลยนางเทหนูในไหออกมาทั้งหมดเอาไว้ในกะละมังในมือถือมีดไว้ปัดหนูออกจากกัน เยนซานจับจมูกไว้และเดินเข้าไปดูนางรู้สึกคลื่นไสอยากอ้วกออกมามากนางรู้สึกขนลุกมาก“นี่มันเป็นอะไรเนี่ย?” ชูเซี่ยเขี่ยร่างหนูออกไปกลิ่นเหม็นส่งออกมาเรื่อยๆกลิ่นจากร่างกายที่เน่าเสียเริ่มมีหนอนออกมาถ้าเกิดว่าหนอนพวกนี้ไม่ขยับนางก็ไม่เห็นอะไรเลย หนอนเล็กมากสั้นเหมือนกับเมล็ดข้าวขยับไปเร็วมากถึงแม้เป็นแบบนี้พวกมันก็ขยับไปตามาร่างกายที่เริ่มเน่าเสียไปๆมาๆก็เหมือนกับเนื้อเน่าๆพวกนั้นขยับไปมาเลย “นี่มันเป็นอะไรกันแน่เนี่ย?”เชียนซานตกใจมากชีวิตนี้นางก็เจอกับสิ่งสกปรกและน่ากลัวมาเยอะแล้วแต่ยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย ชูเซี่ยใช้คีมหนีบหนอนออกมาทีล่ะตัวใส่ไว้ในขวดแก้วนางทำอย่างช้าๆละเอียดๆไม่ปล่อยไปเยสักตัว หนอนเยอะขนาดนี้นางใช้เวลานานกว่าชั่วโมงกว่าถึงจะเสร็จ นางยืนขึ้นมายืดแขนขาและพูดกับเชียนซานว่า:“เอาน้ำมันกับมาเผามันเลย” “ขุดหลุมแล้วฝังมันไปเถอะเจ้าค่ะ”เชียนซานพูดอย่างไม่ชอบ ชูเซี่ยส่ายหัว“ไม่ได้ข้ากลัวจะมีอะไรผิดพลาดถ้าฝังไว้ในดินถ้าเกิดว่ามันกลายสภาพก็จะทำให้เรื่องมันยุ่งยากได้ก็เผามันไปเถอะ” เชียนซานได้ฟังว่ามันอาจจะกลายสภาพนางก็รีบไปเอาไฟมาและชูเซี่ยก็บอกกับนางว่า“เชียนซานอย่าจับมันเด็ดขาดนะ” “ใครจะกล้าจับเจ้าค่ะ?ดูแค่นี้ข้าก็กินข้าวไม่ลงแล้ว”เชียนซานเอาน้ำมันไฟเทไว้ในจานและเผาไหนั้นไปด้วย พอเผาเสร็จแล้วเชียนซานก็รีบเอาผงถ่านนั้นทิ้งลงดินเหนียวตบมือและดูเจ้าถ่านนานๆและพูดว่า“อย่าไปจับรู้ไหม?” พอล้างมือเสร็จเข้าห้องก็เห็นชูเซี่ยเหมือนจะทอดอะไรสักอย่างนางใช้เข็มยาวจิ้มหนอนมาและทอดลงไปดูอย่างละเอียด พอได้ยินเสียงเท้าเดินนางก็ไม่ได้หันไปเลย:“เชียนซานขี่นายท่านเหมาไปที่ตลาดซื้อเนื้อมาหน่อย” “จะทำกับข้าวเหรอเจ้าค่ะ?” “ไม่ใช่ข้าจะใช้”ชูเซี่ยพูด “จะทำอะไรอีกเจ้าค่ะ?”เชียนซานพูดและขนลุกไปด้วย“งั้นก็ได้เจ้าค่ะข้าจะรีบไป” “หนูที่เจ้าจับเอาไว้ยังมีอยู่ไหม?” “ยังเหลือสองตัวเจ้าค่ะ!”เชียนซานพูด “เอามาให้หมดข้าจะทดลองอีก”ชูเซี่ยพูด “ได้เจ้าค่ะ!”เชียนซานรีบออกไปอย่างเร่งด่วนสักพักกํบนำหนูที่อยู่ในกรงมาให้นางหนูสองตัวร้องและดิ้นๆปดิ้นมาอยู่ในกรง “วางลงและไปซื้อเนื้อมา”ชูเซี่ยพูด เชียนซานจับนายท่านเหมาไว้“ไปเดี๋ยวข้าพาเดินเล่น” เชียนซานซื้อเนื้อมาครึ่งโลแต่กลับมาและเห็นว่าชูเซี่ยจับหนูขึ้นมากรีดขาหนูจากนั้นก็นำหนอนพวกนั้นใส่เข้าไปจากนั้นก็เอาไปไว้ในกรงเหมือนเดิม เชียนซานเอาเนื้อวางไว้ที่ต๊ะและถามว่า:“นางหญิงเจ้าค่ะนี่คืออะไรเจ้าค่ะ?” “ข้าจะดูว่าวิธีไหนที่ทำให้พวกมันมีปฏิกิริยาเร็วสุด”ชูเซี่ยพูด จากนั้นก็เอาหนอนใส่ไปที่เนื้อจากนั้นก็ใช้ไหที่ปิดอย่างดีปิดเอาไว้ “พรุ่งนี้ก็จะได้รู้ผลกันแล้วล่ะ”ชูเซี่ยพูด เชียนซานถามอย่างสงสัย:“ถึงรู้ว่าวิธีไหนมีปฏิกิริยาเร็วสุดแล้วอย่างไรเจ้าค่ะ?หรือว่าท่านจะดองหนอนพวกนี้แล้วเอาไปขายเหรอเจ้าค่ะ?” เหว่นยี่หัวเราะ“ใช่ข้าจะเอามันไปขาย” “ใครจะซื้อหนอนที่น่ารังเกียจพวกนี้กัน?”เชียนซานพูด “เจ้าก็รู้ว่าไม่มีใครซื้อเจ้าก็ยังถาม?”ชูเซี่ยมองบน เชียนซานก็ถามอย่างสงสัยอีกว่า:“ไทเฮาโดนหนอนพวกนี้กัดเหรอเจ้าค่ะ?นี่คือสิ่งที่เอาออกมาจากเลือดท่านใช่ไหมเจ้าค่ะ?” ชูเซี่ยพูด:“ใช่เลือดหนึ่งหยดเก็บไว้นานๆดองไว้ก็เป็นแบบนี้แหละ” เชียนซานตกใจ“งั้นเลือดของไทเฮาก็เป็นหนอนหมดสิเจ้าค่ะ?” “อะไรคือเป็นหนอนหมด?”ชูเซี่ยหัวเราะและพูดว่า:“เชียนซานตอนนี้เจ้าก็เป็นคุณหนูของตระกูลใหญ่เจ้าต้องระมัดระวังคำพูดคำจาตัวเองด้วยสิ” “ใครจะไปสนเล่า?ฟังออกก็พอ”เชียนซานไม่สนพวกนี้อยู่แล้วนางก็เป็นคนที่เรียนพวกการต่อสู้มาจะเรียนไปทำไม? ชูเซี่ยหัวเราะและพูดอธิบายว่า:“ที่ข้าให้เจ้าไปซื้อเนื้อมาและนำมาเทียบกับเนื้อก็จะดูวิธีไหนที่มีปฏิกิริยาเร็วสุด” “ข้ารู้แล้วทีท่านบอกแต่ว่ารู้แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรล่ะเจ้าค่ะ?” ชูเซี่ยพูดต่อว่า:“มีประโยชน์อยู่แล้วตอนที่โยนหนูเข้าไปในไหพวกมันมีบาดแผลเพราะว่าเจ้าคีบมันมาก็เลยมีบาดแผลหนอนพวกนี้ก็เข้าไปตามบาดแผลก็เลยเริ่มเน่าพอผ่นไปห้าวันหนูก็ตายแล้วแสดงว่าหนูทนกับพิษพวกนี้ไม่ได้ดังนั้นครั้งนี้ข้าก็ให้หนูกินยาที่ทำให้เลือดไหลเวียนได้ดีบวกกับข้าใช้เนื้อที่ไม่มีเลือดไหลเวียนแล้วมาทดลองพอเทียบกันแล้วก็จะรู้ว่าหนอนพิษอะไร……” เชียนซานทำท่าเข้าใจและพูดกับชูเซี่ยว่า“ก็คือจะดูว่าหนอนพิษนี้ขยับอยู่ในร่างกายสิ่งมีชีวิตเร็วกว่าหรือเนื้อที่ตายแล้วดีกว่าใช่หรือไม่เจ้าค่ะ?” ชูเซี่ยยิ้มถึงแม้จะพูดได้ซื่อๆแต่ก็ถูก “ยังมียาที่ใช้ที่ทำให้เลือดไหลเวียนดียังทำร้ายพวกหนอนพิษได้”ชูเซี่ยพูด “อ้อถ้ามีประโยชน์ก็จะใช้ยาตัวนี้รักษาไทเฮาใช่หรือไม่เจ้าค่ะ?”เชียนซานเข้าใจเสียที ชูเซี่ยพูดต่อ:“ถ้าใช้ได้ข้าจะหาคนมาทดลองยานี้ด้วย?” “หมายถึงยังไงเจ้าค่ะ?”เชียนซานหน้าซีดจะเอาหนอนมาทดลองในร่างกายคนงั้นหรือ?อย่าคิดเลยเดี๋ยวจะอ้วก “เจ้าก็รู้”ชูเซี่ยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ท่านจะหาใครมาทดลองอย่างนั้นเหรอ?”เชียนซานถ่อยหลงไปหลายก้าวมองชูเซี่ยอย่างกลัวๆ ชูเซี่ยถือเข็มแหลมคมขึ้นมา“ต้องเป็นเจ้าอยู่แล้ว” นางใช้เข็มนั้นจิ้มหนูแต่หนูก็เหมือนไม่ปฏิกิริยาอะไรโต้ตอบยังคงอยู่ในกรงร้องเจี้ยวจ้าว เชียนซานตกใจถอยไปหลายก้าวมองเข็มนั้นอย่างกลัวๆนางกลิ่นน้ำลาย“ไม่เอาเด็ดขาด” ชูเซี่ยก็หยักไหล่“เจ้าไม่เอาด้วยงั้นก็คงต้องเป็นข้าที่ทดลองเอง” เชียนซานมองนางอย่างลังเลและนานมากกว่าจะพูด:“ถ้าท่านทดลองที่ตัวเองงั้นก็เอาข้าไปทดลองเถิด” ชูเซี่ยทิ้งเข็มในมือออกยิ้มและแบกกระเป๋ายาออกไปด้านนอก “ไปไหนแล้วเนี่ย?”เชียนซานตะโกนจากด้านหลัง “ไปหาจูเก๋อหมิงทดลองๆ!”ชูเซี่ยโบกมือ“เจ้าไม่ต้องตามมาอยู่ที่นี้ดูหนูไว้ดีๆ” เชียนซานนั่งลงอย่างงงๆดูหนูที่อยู่ในกรง