已经是第一章了
ตอนที่235 จับได้จุดอ่อน
ตนที่235 จับได้จุดอ่อน
หลิงกุ้ยท่ายเฟยได้ยินนางพูดเช่นนี้ก็ยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเลห์จากนั้นนางก็พูดว่า“ใช่ ความรักควบคุมไม่ได้ หลี่เฉินเย่นรักชูเซี่ย เขาไม่ปล่อยชูเซี่ยไปหรอก”“ดังนั้น ท่านไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอก ทั้งหมดนี้ท่านถ้ายเว่ยสามารถจัดการได้อยู่แล้ว”
หลิงกุ้ยท่ายเฟยก็ยังคงกังวลอยู่“ครั้งนี้นางมาน่าจะรู้เรื่องที่ฉันคลอดลูกแล้วหรือยัง?ถ้าเรื่องนี้ประกาศออกไป ต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ๆ”
“ชูเซี่ยไม่สนเรื่องพวกนี้หรอกเพค่ะ ตอนนางแค่อยากหาสาเหตุที่ไทเฮาโดนยาพิษ ท่านถ้ายเว่ยจัดการอยู่แต่ว่าก็ให้นางถอนพิษเร็วไม่ได้ไม่เช่นนั้น ถ้านางไปเรื่องก็อาจจะไม่เป็นไปตามแผน”
“นางสงสัยข้าแล้ว”หลิงกุ้ยท่ายเฟยขมวดคิ้ว “สืบต่อไปเพื่อป้องกันตัวไว้”
แม่ชีพูดต่อ “หลิงกุ้ยท่ายเฟยวางใจเถอะ ท่านถ้ายเว่ยรู้ว่าต้องทำอย่างไร”
หลิงกุ้ยท่ายเฟยพยักหน้า“หวังว่านะ”
นางไม่สนว่าใครจะเป็นฮ่องเต้ นางแค่อยากอยู่กับเขาความจริงแล้วจะอยู่ด้วยกันอย่างลับๆหรืออยู่ด้วยกันแบบเปิดเผยนางก็ไม่สนใจทั้งนั้น
แต่ว่าถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผยออกไป พวกเขาก็ต้องโทษแน่นอนดังนั้น ถ้าฮ่องเต้ตอบตกลงเรื่องมี่เขาขอ นางยอมอุดหนุนเขาแน่นอน
นางเป็นหญิงคนหนึ่งไม่สนใจเรื่องการเมือง นางแค่สนใจคนที่นางรัก นางจะปกป้องคนที่ตัวเองรักสุดชีวิต
ชูเซี่ยออกมาจากวัดเต๋าชิงซู เชีนซานก็เดินนำเข้ามาถามทันที “เป็นเช่นไรบ้าง?นางทำร้ายท่านหรือเปล่าเจ้าค่ะ?”
ชูเซี่ยพูด “ทำร้ายก็ไม่ดืทำหรอกแต่ว่าคำประชดประชันนางช่างเยอะเหลือเกิน หลิงกุ้ยท่ายเฟยคงเกลียดข้ามาก”
“นางเกลียดท่าน?ข้าคิดว่านางเกลียดเรื่องอะไรกัน ฮ่องเต้องค์ก่อนตาย นางก็มีคนรัก ทำไมถึงต้องเกลียดท่านด้วย?”เชียนซานพูด
ชูเซี่ยส่ายหัว“เมื่อก่อนเคยเกลียดยังไงตอนนี้ก็ต้องเหมือนเดิมล่ะ การอยู่ของฉันเหมือนเป็นการข่มขู่นางด้วย ข้ารู้เรื่องของนางและยังรู้ว่าคนที่นางรักก็คือลูกน้องข้าดังนั้น นางระแวงข้าและยังเกลียดข้าเช่นกัน”
“แล้วสืบเจออะไรบ้างเจ้าค่ะ?นางเป็นคนวางยาหรือเปล่าเจ้าค่ะ?”เชียนซานถาม
ชูเซี่ยพูดว่า “นางน่าจะมีส่วนเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน นางวางยาหรือเปล่าข้าก็ไม่แน่ใจแต่ว่าน่าจะมีคนของนางในวังที่คอยช่วยอยู่”
“เจอลูกนางไหมเจ้าค่ะ?”เชียนซานถามอย่าสงสัย นางกับชูเซี่ยเหมือนกันที่ไม่คิดว่าที่หลิงกุ้ยท่ายเฟยกับถ้ายเว่ยรักกันและมีลูกเป็นเรื่องที่ผิดอะไรแต่แค่สงสัยว่าเขามาอยู่ด้วยกันได้ยังไง
“นางจะให้ข้าเจอได้ยังไง?แต่ว่านางก็รู้ว่าข้าละเอียดในเรื่องนี้”
“ท่านไม่ได้พูดอะไรเลยงั้นเหรอ?”เชียนซานก็ถามต่อ
“พูดเรื่องนี้มาทำไม?เด็กไม่ผิดเสียหน่อยและอีกอย่างนางก็มีสิทธิ์ในการตามหาความรักของตัวเองแค่ไม่ไปเบียดเบียนใคร”
เชียนซานพูด “ถึงแม้เรื่องนี้จะเป็นความลับแต่ข้าก็เชื่อว่าก็มีคนรู้ว่าพวกเขาเป็นเช่นนี้อยู่ด้วยกันนานไม่ได้หรอก สุดท้ายก็ต้องแยกออกจากกัน”
ชูเซี่ยพูดต่อว่า“อาจจะเป็นเพราะเช่นนี้ พวกเขาอยากเปลี่ยนแปลง”
“เปลี่ยนแปลงอะไร?”
ชูเซี่ยเงยหน้ามองดูต้นไม้และใบไม้ที่ปลิดปลิ้วไปมา“ถ้าพวกเขาอยู่ด้วยกันถึงแม้จะประกาศไปแล้วก็ไม่ต้องรับโทษหรอก”
“นี้เป็นไปไม่ได้หรอก นางเป็นท่ายเฟยนะ”
“แต่ว่า ถ้าฮ่องเต้สั่งปลดตำแหน่งและให้นางเป็นสามัญชนธรรมดาล่ะ?”
เชียนซานพยักหน้า“นี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่ หลิงกุ้ยท่ายเฟยเป็นกุ้ยเฟยของฮ่องเต้องค์ก่อน ฮ่องเต้ไม่ชอบนางยังไงก็ปลดนางไม่ได้ นี้อาจจะไม่เคารพฮ่องเต้องค์ก่อน วี่สื่อต้าฟูต้องหาความผิดของฮ่องเต้แน่”
ชูเซี่ยยิ้ม“แต่ว่า ถ้าฮ่องเต้ไม่ใช่หลี่เฉินเย่นแต่เป็นคนอื่นล่ะ?”
เชียนซานตกใจ“ถ้าพูดเช่นนี้ นางกับถ้ายเว่ยก็เป็นผู้ต้องสงสัยมากสุดสิ!”
“ตอนแรกข้าเดาว่านางทำเพื่อแก้แค้นแต่ว่าตอนนี้คิดแล้ว นางรักถ้ายเว่ยและยอมมีลูกให้เขาต้องรู้ว่าเรื่องมีลูกกับถ้ายเว่ยเรื่องนี้ถ้าเปิดเผยออกไปพวกเขาตายแน่ เพียงเพื่อแก้แค้นไม่พอที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะส่งชายที่ตัวเองรักไปตายหรอก เรื่องที่สามารถทำให้ผู้หญิงบ้าได้ก็มีแค่อย่างเดียวนั้นก็คือการที่ได้อยู่กับคนรักตัวเอง”
เชียนซานได้ฟังชูเซี่ยอธิบาย คิดว่าก็สมเหตุสมผลดี“ใช่สิ ทำให้ถ้ายเว่ยขนาดตำแหน่งในพรรคมังกรเหินเขาไม่เอาคิดแล้วน่าจะเป็นเพราะเขารักเด็กและผู้หญิงคนนี้”
เชียนซานพูดจบก็ถอนหายใจ“ความจริงแล้ว พวกเขาก็น่าสงสารเหมือนกัน”
ชูเซี่ยกำลังสงสัยว่า “ถ้าเพื่อความรักตัวเองแล้วทำร้ายคนอื่นนี้ไม่ถือว่าน่าสงสาร”
“ตอนนี้เป็นเพียงแค่การคาดเดาของเรา ยังไม่แน่นอน”เชียนซานพูด
ชูเซี่ยมองนางและพูดว่า “ไม่เร็วนี้ก็สามารถหาคำตอบได้แล้วล่ะ”
เชียนซานสงสัยมองไปตามสายตานางก็เห็นถ้ายเว่ยขี่ม้าลงจากภูเขา ความสูงนี้ถึงแม้จะเห็นไม่ชัดแต่ว่าก็เห็นได้จากการขี่ม้าของเขาแล้วดูเหมือนเขาจะรีบร้อนมาก
เขากลัวว่าชูเซี่ยจะทำร้ายกุ้ยท่ายเฟย
“มาเร็วมาก?”เชียนซานสงสัย “ว่านเฉียงพวกนางขวางเขาไม่ได้เหรอ?”
“น่าจะตอนที่เรามาเขาก็กำลังจะออกมาเช่นกัน แต่แค่ถูกว่านเฉียงพวกนางขวางทางไว้”
ชูเซี่ยยืนดูอย่างเงียบๆรอดูถ้ายเว่ยมาที่นี้
ในข้อมูลบอกไว้ว่า ปีนี้เขาอายุครบสี่สิบปี ในบ้านมีภรรยาใหญ่หนึ่งคนอนุภรรยาสามคนแต่ว่าผู้หญิงพวกนี้ก็ไม่มีลูกให้เขาเลย
พูดได้ว่า หลิงกุ้ยท่ายเฟยมีลูกให้เขาและเป็นลูกคนแรกของเขา
เหลียงกวางเสียงมองเห็นชูเซี่ย เขารีบลงจากม้า
ไม่รู้ว่าเมื่อตะกี้เขาลงจากม้าด้วยพลังภายในหรือเพราะเขากังวลกันแน่ เขาหายใจแรงเดินมาทางนี้“หัวหน้า!”
ชูเซี่ยมองดูเหลียงกวางเสียง เขาเป็นคนแข็งแรงและสูง ชูเซี่ยต้องเงยหน้ามองเขา
ใบหน้าดำคล้ำ มองแล้วไม่ค่อยหล่อแต่ว่าสีหน้าที่หนักแน่นของเขาดูแล้วเหมือนเป็นผู้ชายที่ปกป้องคนได้จริงๆ
ตอนหลิงกุ้ยท่ายเฟยอยู่ในวังเรื่องที่ทำทุกวันก็คือทำให้ฮ่องเต้สนใจ ใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีก็เพื่อให้ฮ่องเต้ชายตามองนางสักครั้งแต่ว่าพอเขารู้ว่านางกำลังเผชิญอันตรายก็รีบมาทันที
เขาไม่ยอมกลับพรรคมังกรเหินเลยแต่ตอนนี้กลับยอมเรียกนางหัวหน้า
ถึงแม้ถึงแม้เขาจะไม่หล่อแต่หลิงกุ้ยท่ายเฟยก็รักเขา
ผู้หญิงก็หวังแค่ว่าผู้ชายที่ตนรักรักตนก็พอแล้ว
เหลียงกวางเสียงก็คือผู้ชายแบบนี้
เหลียงกวางเสียงเห็นชูเซี่ยไม่พูดอะไรแต่มองเขานิ่งสายตาตื่นตนกตลอดและเขาก็พูดขึ้นมาว่า “หัวหน้า ท่านมาที่นี้ทำไครับ?”
ชูเซี่ยก็ตอบกลับไปว่า “ถ้ายเว่ยมาที่นี้ทำอะไรเล่า?”
เหลียงกวางเสียงตอบว่า “กระหม่อมมาล่าสัตว์ที่นี้น่ะครับ”
“เมื่อวานข้าสั่งให้คนไปตามเจ้าแต่เจ้าไม่ว่างวันนี้กลับมีเวลาว่างมายิงธนูงั้นเหรอ?”
เหลียงกวางเสียงเงียบสักพัก“กระหม่อมผิดเองครับ”
ชูเซี่ยมองเขา“เจ้าแทนตัวเองว่ากระหม่อมไม่รู้ว่าอยากพูดหรือเปล่า สองปีนี้ไม่เห็นมารายงานตัวที่พรรคมังกรเหินเลยไม่รู้ว่าอยากออกจากพรรคมังกรเหินหรือเปล่า”
ชูเซี่ยก็ถามเขาไปตรงๆเช่นนี้และทำเอาเหลียงกวางเสียงไปไม่ถูกเลย เขาเหมือนไม่อยากโกหกชูเซี่ยแต่เขาก็ไม่อยากบอกความจริงกับนาง
และอีกอย่างเขายังเป็นกังวลและมองไปที่บนภูเขาตลอด
已经是最新一章了
加载中
